Bateria Vendôme
 Mapa Baterii Vendôme | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Typ | |
| Data budowy |
1715-1716 |
Położenie na mapie Malty  | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |
 35°59′22,3″N 14°21′12,6″E/35,989528 14,353500
| |
Bateria Vendôme (malt. Batterija ta' Vendôme, ang. Vendôme Battery), znana też jako Bateria Ta' Maċċu (malt. Batterija ta' Maċċu, ang. Ta' Maċċu Battery) – bateria artyleryjska niedaleko Armier Bay, w granicach Mellieħa na Malcie[1]. Zbudowana przez Zakon Joannitów w latach 1715-1716 jako jedna z serii nadbrzeżnych fortyfikacji dokoła Wysp Maltańskich.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Bateria Vendôme zbudowana w latach 1715–1716 jako część pierwszego programu budowy nadbrzeżnych baterii na Malcie. Była ogniwem w łańcuchu fortyfikacji, broniących północnego wybrzeża Malty. W ich skład wchodziła również wieża Armier oraz kilka baterii, redut i umocnień (entrenchments). Najbliżej znajdujące się fortyfikacje to Reduta Qortin na zachodzie i Reduta Crivelli na wschodzie.
Bateria została nazwana od imienia księcia Philippe'a de Vendôme, Wielkiego Przeora Francji, który dał 40 000 scudi na budowę baterii i redut wokół wybrzeża Malty. Kilka fortyfikacji wzięło swoje nazwy od imienia księcia, w tym tour-reduit w Marsaxlokk oraz kilka innych redut[2][3].
Bateria Vendôme była jedną z największych tego typu fortyfikacji zbudowanych na Malcie[4]. Składa się z półokrągłej platformy strzelniczej, otoczonej parapetem z dziewięcioma strzelnicami. W centrum znajduje się blokhauz, a w skład instalacji ochronnych od strony lądu wchodzi też duży redan. Całość struktury otacza rów oraz ziemny wał ze stokiem (glacis).
W 1785 roku uzbrojenie baterii stanowiło pięć żelaznych dział 8-funtowych oraz cztery 12-funtowe. Później zainstalowano tam również stanowiska dla moździerzy[5].
Współcześnie[edytuj | edytuj kod]
Współcześnie Bateria Vendôme jest w znacznej części zachowana, lecz podupadła. Jej rów obronny wypełniony jest ziemią i służy do uprawy jarzyn. Mury są zaniedbane. Niektóre elementy kamieniarki zostały zabrane i użyte do nielegalnej budowy pobliskich hangarów dla łodzi[6][7], co również przerwało relację baterii z morzem[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Armier – Beautiful, Quiet And Calm Bay. MaltaInfoGuide.com. [dostęp 2017-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
- ↑ St. Mary's Gun Battery (aka Trunciera). Unitedcominoferries.com. [dostęp 2017-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)]. (ang.).
- ↑ Stephen C. Spiteri: 18th Century Hospitaller Coastal Batteries. MilitaryArchitecture.com, 2010-04-10. [dostęp 2017-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-10)]. (ang.).
- ↑ a b Stephen C. Spiteri: Campaigning for Rihama Battery. MilitaryArchitecture.com, 2012-08-28. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
- ↑ Stephen C. Spiteri. A general overview of the fortifications in the locality of Mellieha. „Arx – Online Journal of Military Architecture and Fortification”, s. 42, 2004–2007. [zarchiwizowane z adresu 2015-11-15]. (ang.).
- ↑ Edward Said: More Heritage Threatened. The Architect, 10.2009. s. 20. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-21)]. (ang.).
- ↑ Anne Zammit: Bastions, batteries and beachrooms. [w:] Times of Malta [on-line]. 2002-08-04. [dostęp 2017-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).