Belona atlantycka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Belona atlantycka
Strongylura marina
(Walbaum, 1792)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Infragromada

doskonałokostne

Rząd

belonokształtne

Rodzina

belonowate

Rodzaj

strongylura

Gatunek

belona atlantycka

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Belona atlantycka (Strongylura marina) - gatunek ryby z rodziny belonowatych.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zach. Atlantyk od stanu Maine w USA i Zatoki Meksykańskiej w Meksyku, po Brazylię. Nie występuje na Bahamach i Antylach.

Żyje w strefie przybrzeżnej, w lagunach i wśród namorzynów. Wchodzi do wód słodkich.

Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]

Osiąga max. 111 cm (średnio 60 cm) długości i 2,34 wagi. W płetwie grzbietowej 14 - 17 promieni, w płetwie odbytowej 16 - 20 promieni.

Poniżej oka czarna plamka.

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Żywi się głównie małymi rybami.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

W Zatoce Delaware trze się od VI do VIII. Jajorodna, tylko prawa gonada jest rozwinięta. Ikra jest przyczepiana do przedmiotów leżących pod wodą za pomocą nitkowatego wyrostka.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Łowiona przez wędkarzy. Ma niewielkie znaczenie gospodarcze, sprzedawana świeża.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Strongylura marina. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 12 marca 2012]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Strongylura marina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).