Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Benzoiloekgonina
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
kwas (1R,2R,3S,5S)-3-benzoiloksy-8-metylo-8-azabicyklo[3.2.1]oktano-2-karboksylowy
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C16H19NO4
|
Masa molowa
|
289,33 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
519-09-5 5928-96-1 (tetrahydrat)
|
PubChem
|
448223
|
DrugBank
|
DB01515
|
SMILES
|
CN1C2CCC1C(C(C2)OC(=O)C3=CC=CC=C3)C(=O)O
|
|
InChI
|
InChI=1S/C16H19NO4/c1-17-11-7-8-12(17)14(15(18)19)13(9-11)21-16(20)10-5-3-2-4-6-10/h2-6,11-14H,7-9H2,1H3,(H,18,19)/t11-,12+,13-,14+/m0/s1
|
InChIKey
|
GVGYEFKIHJTNQZ-RFQIPJPRSA-N
|
|
|
|
Podobne związki
|
Pochodne estry alkilowe
|
kokaina (ester metylowy), kokatylen (ester etylowy)
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Benzoiloekgonina – organiczny związek chemiczny, benzoesowy ester ekgoniny, główny metabolit kokainy, alkaloid tropanowy[2].
Jest benzoesanowym metabolitem kokainy powstającym w wyniku hydrolizy metylowej grupy estrowej, katalizowanej przez karboksyloesterazy. Odgrywa rolę epitopu, jest ksenobiotycznym metabolitem morskim, roślinnym i ludzkim[2].