Bill Camp

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bill Camp
Ilustracja
Bill Camp (2018)
Imię i nazwisko

William Camp

Data i miejsce urodzenia

13 października 1964
Massachusetts

Zawód

aktor

Współmałżonek

Elizabeth Marvel[1]

William Camp (ur. 13 października 1964 w Massachusetts) – amerykański aktor, który wystąpił m.in. w filmach Lincoln, Zniewolony, Birdman i Joker. Nominowany do nagrody Tony za rolę w przedstawieniu Czarownice z Salem.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i dorastał w Massachusetts jako syn Patricii L. Camp, bibliotekarki, i Petera B. Campa[2]. W dzieciństwie fascynował się Monty Pythonem i Bennym Hillem[2]. Brał udział w szkolnych przedstawieniach takich jak Godspell[2], Scrooge w roli tytułowej[2] i Czekając na Godota jako bezimienny chłopiec[2]. Jako uczeń prestiżowej Groton School, gdzie jego ojciec był nauczycielem i zastępcą dyrektora, grał w hokeja[3] i piłkę nożną[2]. W szkolnej inscenizacji Czarownice z Salem grał Gilesa Coreya[2]. Po ukończeniu Uniwersytetu Vermontu, studiował aktorstwo w Juilliard School[4].

Karierę sceniczną rozpoczął od występów na off-Broadwayowskiej scenie w sztukach Williama Shakespeare’a takich jak Wieczór Trzech Króli (1989) w roli kelnera, Tytus Andronikus (1989) jako Chiron, Hamlet (1990) jako oficer Marcellus, Troilus i Kresyda (1995) jaki Parys i Makbet (1999) w roli tytułowej króla szkockiego Makbeta[5]. W 1992 trafił po raz pierwszy na Broadway w roli Konstantego Gawryłowicza Trieplewa w sztuce Antona Czechowa Mewa[6]. W 2002 za rolę Quango Twistletona w przedstawieniu Tony’ego Kushnera Homebody/Kabul otrzymał nagrodę Obie[5]. W 2016 za kreację wielebnego Johna Hale’a, idealistycznego łowcy czarownic w Czarownicach z Salem zdobył nominację do nagrody Tony dla najlepszego aktora drugoplanowego w sztuce[7].

Debiutował na kinowym ekranie w biograficznym dramacie sądowym Barbeta Schroedera Druga prawda (1990) u boku Jeremy’ego Ironsa i Glenn Close. Za rolę detektywa Dennisa Boxa w miniserialu kryminalnym HBO Długa noc (2016) był nominowany do Emmy[8]. Po występie w dramacie Paula Dano Kraina wielkiego nieba (2018), został obsadzony jako Gerald Ford w biograficznej czarnej komedii Adama McKaya Vice (2018)[1]. Rola pana Shaibela w miniserialu Netfliksa Gambit królowej (2020)[9], przyniosła mu nominację do nagrody Gildii Aktorów Ekranowych[10].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

4 września 2004 poślubił aktorkę Elizabeth Marvel, którą poznał na studiach w Juilliard School[2]. Mają syna Silasa (ur. 2007)[2].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Reżyser Uwagi
1990 Odmiana losu Bill Barbet Schroeder
1997 Przodem do tyłu Bachelor Party Guest Frank Oz
1998 Hazardziści Eisenberg John Dahl
2005 The Dying Gaul Malcolm Craig Lucas
2007 Droga do przebaczenia Desk Cop Terry George
2008 The Guitar Pa Wilder Amy Redford
Uwiedziony Clancey Controller Marcel Langenegger
2009 Wrogowie publiczni Frank Nitti Michael Mann
2010 Tamara i mężczyźni Glen McGreavey Stephen Frears
2012 Siła perswazji Van Craig Zobel
Gangster szeryf Hodges John Hillcoat
Lincoln pan Jolly Steven Spielberg
2013 Zniewolony Radburn Steve McQueen
The Maid's Room pan Crawford Michael Walker
2014 Birdman Crazy Man Alejandro G. Iñárritu
Love & Mercy Murry Wilson Bill Pohlad
2015 Witamy na Hawajach Bob Largent Cameron Crowe
Pakt z diabłem John Callahan Scott Cooper
2016 Nocny uciekinier Doak Jeff Nichols
Loving Frank Beazley Jeff Nichols
Jason Bourne Malcolm Smith Paul Greengrass
Gold Hollis Dresher Stephen Gaghan
2017 Crown Heights William Robedee Matt Ruskin
Zabicie świętego jelenia Matthew Williams Yorgos Lanthimos
The Only Living Boy in New York Uncle Buster Marc Webb
Hostiles Jeremiah Wilks Scott Cooper
Gra o wszystko Harlan Eustice Aaron Sorkin
Kobieta idzie przodem generał Crook Susanna White
2018 Kraina wielkiego nieba[1] Warren Miller Paul Dano
Czerwona jaskółka Marty Gable Francis Lawrence
Skin Fred „Hammer” Krager Guy Nattiv
Grzeczny grzesznik Donny O'Connell Nicole Holofcener
Vice[1][9] Gerald Ford Adam McKay
2019 Syn swego kraju Henry Dalton Rashid Johnson
Królowe zbrodni Alfonso Coretti Andrea Berloff
Joker det. Garrity Todd Phillips
Mroczne wody[9] Wilbur Tennant Todd Haynes
2020 Nowiny ze świata Corey Farley Paul Greengrass
2021 Pomiędzy Hugh Rebecca Hall
2021 Z/wewnątrz, część 2 Bill Camp segment In the Air
2022 Biały szum Noah Baumbach
2022 Pickup/Delivery Larry Babe Howard krótkometr.
2023 Dusiciel z Bostonu komisarz McNamara Matt Ruskin
2023 Dźwięk wolności Vampiro Alejandro Monteverde
2023 Pogrzebani Ray Loewen Maggie Betts
2023 Żegnajcie laleczki Curlie Ethan Coen

Telewizja[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Uwagi
1990 Great Performances Marcellus odcinek Hamlet
1994 Ulice Nowego Jorku Bronski pilot serii
1995 New York News 1 odc.
1999; 2004 Prawo i porządek Denny Rogis; Barney Rade 2 odc.
2000 Wielki Gatsby Wilson film TV
2003 Joan z Arkadii Painter God 1 odc.
2005 Prawo i porządek: Zbrodniczy zamiar Mickey 1 odc.
2008 Braterstwo Agent Jarvis 3 odc.
2011 Zakazane imperium Glenmore 1 odc.
2011 Żona idealna Daniel Clove 1 odc.
2012 Układy[1] Samurai Seven / Hacker 6 odc.
2014–2015 Manhattan William Hogarth 5 odc.
2015–2017 Pozostawieni David Burton 4 odc.
2016 Długa noc[1] Dennis Box 8 odc.
2018 The Looming Tower[1] Robert Chesney miniserial; 8 odc.
2018 The First. Misja na Marsa Aaron Shultz 1 odc.
2020 Outsider[9] Howard Salomon miniserial; 10 odc.
2020 Monsterland Stan 1 odc.
2020 Gambit królowej pan Shaibel[9] miniserial; 4 odc.
2021 Rdza (American Rust) Henry English 9 odc.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g ‘Wildlife’ and ‘Vice’s’ Bill Camp on Why Actors Need to Have Full Lives Outside of Work. variety.com, 29.11.2018. [dostęp 2020-12-13].
  2. a b c d e f g h i Marc Myers: ‘Scrooge’ Started Bill Camp in His ‘Grumpy Old Man’ Roles. „The Wall Street Journal”, 2020-03-24. [dostęp 2022-02-10]. (ang.).
  3. Bill Camp Actors. „TV Guide”. [dostęp 2022-02-10].
  4. Bill Camp. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-02-10]. (ang.).
  5. a b Bill Camp. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2022-02-10]. (ang.).
  6. Bill Camp. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-02-10]. (ang.).
  7. Bill Camp Awards. AllMovie. [dostęp 2022-02-11]. (ang.).
  8. Matt Grobar: ‘The Night Of’s Bill Camp On Series’ End: “I Don’t Think He Did It” – Emmys. Deadline Hollywood, 2017-08-23. [dostęp 2022-02-10]. (ang.).
  9. a b c d e Philip Sledge: Where You've Seen The Queen's Gambit Cast Before. cinemablend.com, 11.11.2020. [dostęp 2020-12-13].
  10. Nominees for the 27th SAG Awards. SAG Awards. [dostęp 2022-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]