Bluma Wasser
| Data urodzenia |
1912 |
|---|---|
| Data śmierci |
1990 |
| Zawód, zajęcie |
Bluma Wasser z domu Kirszenfeld (ur. 1912, zm. 1990[1]) – polsko-żydowska nauczycielka, w czasie okupacji niemieckiej współpracowniczka organizacji Oneg Szabat[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Z zawodu była nauczycielką[2]. Należała do Poalej Syjon-Lewica[3]. W grudniu 1939 poślubiła Hersza Wassera z którym przeprowadziła się do Warszawy. W getcie warszawskim została zaangażowana przez swojego męża do pracy w organizacji Oneg Szabat tworzącej podziemne archiwum getta warszawskiego[2]. W ramach tej działalności przede wszystkim przeprowadzała odpisy dokumentów[1]. Wśród kopiowanych przez nią materiałów były między innymi relacje pierwszych uciekinierów z ośrodków zagłady w Chełmnie i Treblince[2].
W trakcie wielkiej akcji deportacyjnej w getcie, w lipcu 1942 roku udało jej się zbiec z Umschlagplatzu. Bluma i Hersz Wasserowie opuścili getto na początku 1943 roku i od tej pory ukrywali się pod zmienionym nazwiskiem po tzw. aryjskiej stronie. Warszawę opuścili po upadku powstania warszawskiego i doczekali wyzwolenia we wsi Łętownia w Małopolsce. W 1950 emigrowali do Izraela[2].
Bluma Wasser wraz z ze swoim mężem i Rachela Auerbach byli jedynymi członkami Oneg Szabat, którzy przeżyli wojnę[2]. W momencie poprzedzającym śmierć Bluma Wasser była ostatnim żyjącym członkiem Oneg Szabat.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Aleksandra Bańkowska, Tadeusz Epsztein (opr.) – Archiwum Ringelbluma. Konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy, tom 11, Ludzie i prace "Oneg Szabat" (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2013) str. 27
- ↑ a b c d e f Hersz Wasser – sekretarz Oneg Szabat. onegszabat.org. [dostęp 2021-04-19]. (pol.).
- ↑ Imię: Bluma Nazwisko: Wasser. new.getto.pl. [dostęp 2021-04-19]. (pol.).