Bohdan Chybowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bohdan Chybowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

18 października 1893
Mszczonów

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1980
Warszawa

inż. w spec. ogrzewnictwa i wentylacji
Alma Mater

Politechnika Warszawska

projektant instalacji sanitarnych, działacz Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Bohdan Chybowski, właśc. Łukasz Bohdan Chybowski[1] (ur. 18 października 1893 w Mszczonowie, zm. 30 czerwca 1980 w Warszawie) – polski inżynier w specjalności ogrzewnictwa i wentylacji, autor wielu publikacji branżowych oraz podręcznika, a także projektów technicznych i ekspertyz w zakresie techniki grzewczej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bohdan Chybowski był synem Władysława Chybowskiego i Małgorzaty zd. Stępczyńskiej. Po ukończeniu szkoły średniej w 1912 pracował w firmie instalacyjnej Drzewiecki i Jeziorański do 1927 roku[2]. W latach 1927–1935 pracował jako technolog w przedsiębiorstwie Józef Kamler i S-ka. W 1945 założył spółkę Jan Wróblewski i Bohdan Chybowski, którą prowadził do 1949. W międzyczasie w 1939 został zmobilizowany i brał udział w działaniach wojennych w czasie II wojny światowej[2]. Absolwent studiów inżynierskich na Politechnice Warszawskiej, którą ukończył w 1952 roku[2]. W latach 1949–1969 pracował w warszawskim Centralnym Biurze Studiów i Projektów Budownictwa Przemysłowego, które w 1963 r. zmieniło nazwę na Biuro Projektów Budownictwa Przemysłu Chemicznego PROCHEM – obecnie Prochem S.A.[3] W trakcie swojego zatrudnienia Bohdan Chybowski projektował i nadzorował realizację większości projektów realizowanych przez biuro w tym okresie, w tym projekty instalacji sanitarnych obiektów takich jak Fabryka Samochodów Osobowych na Żeraniu, Zakłady Azotowe w Puławach, Zakłady Azotowe w Policach, Petrochemia Płock i in.[2] Był współpracownikiem prof. Witolda Kamlera, z którym wspólnie zrealizowali projekty instalacji rurociągowych w gmachach Opery Warszawskiej i Ministerstwa Komunikacji. Wspólnie wykonali wiele ekspertyz i zasiadali w radach naukowych i technicznych[4]. Zajmował się normalizacją w dziedzinie ogrzewnictwa, w tym współtworzył normy dotyczące centralnego ogrzewania, np. normę PN-B-102:1949[5]. W latach 50. XX w. piastował w Polskim Komitecie Normalizacyjnym stanowisko wiceprzewodniczącego Komisji Ogrzewnictwa i Wentylacji. Działał jako członek zarządu w Kole Ogrzewników Polskiego Zrzeszenia Gazowników, Wodociągowców i Techników Sanitarnych (od 1957 zmieniono nazwę na Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych – PZITS). W organizacji tej piastował m.in. funkcje zastępcy przewodniczącego (1949–1950) i przewodniczącego (1950–1966) oraz wiceprzewodniczącym Zrzeszenia[6]. Był też członkiem Rady PZITS (organu nadzorczego) przez kilka kadencji[2] Sekcji Ogrzewnictwa i Wentylacji. Był autorem publikacji branżowych na łamach czasopism Gaz, Woda i Technika Sanitarna (ISSN 0016-5352) i Ciepłownictwo, Ogrzewnictwo i Wentylacja (ISSN 0137-3676). Napisał klasyczny podręcznik „Instalacje ciepłej wody użytkowej” wydany dwukrotnie przez Arkady w 1966 i 1973[7]. Po przejściu na emeryturę w 1969 działał aktywnie jako rzeczoznawca Biurze Studiów i Rzeczoznawstwa PZITS[2]. Za swoją działalność był nagrodzony m.in. nagrodą zespołową II stopnia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, złotymi odznakami honorowymi PZITS i NOT[2][6]. Został pochowany na cmentarzu powązkowskim w Warszawie (grób kw. 223-III-14)[8].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Chybowski B., Instalacje ciepłej wody użytkowej, Arkady, Warszawa 1974[7].
  • Chybowski B., Kamler W., Tomaszewski W., Kuchnie żywienia zbiorowego w zakładach zamkniętych: wytyczne do projektowania urządzeń sanitarnych i cieplnych, Biuro Studiów i Projektów Wzorcowych Budownictwa Miejskiego, Warszawa 1955[9].
  • Kamler W., Chybowski B., Tomaszewski W., Wytyczne projektowania pralni mechanicznych, Biuro Studiów i Projektów Wzorcowych Budownictwa Miejskiego, Warszawa 1954[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Metryka urodzenia Łukasza Bohdana Chybowskiego. 16 Mszczonów, 18 października 1893 (s. 28, wpis nr A56).
  2. a b c d e f g Jerzy Żołędziowski, Chybowski Bohdan, [w:] Słownik Biograficzny Techników Polskich. Zeszyt 2. Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT, Warszawa 199s, s. 36–37.
  3. Prochem S.A, ''60 lat. 1947-2007'' (Wiadomości Prochemu, wydanie jubileuszowe, luty 2007) [online] [dostęp 2023-04-14] (pol.).
  4. Witold Kamler, Wspomnienie o Chybowskim, [w:] Ciepłownictwo, Ogrzewnictwo, Wentylacja 1983.
  5. PKN, ''PN-B-102:1949 – wersja polska'' [online] [dostęp 2023-04-14] (pol.).
  6. a b Jan Pawełek, Tomasz Bergel, ''Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych. Monografia 1919-2019'' [online] [dostęp 2023-04-14] (pol.).
  7. a b Bohdan Chybowski, ''Instalacje ciepłej wody użytkowej'' [online] [dostęp 2023-04-14] (pol.).
  8. Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW CHYBOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-04-14].
  9. Bohdan Chybowski, Witold Kamler, Wiesław Tomaszewski, ''Kuchnie żywienia zbiorowego w zakładach zamkniętych – wytyczne do projektowania urządzeń sanitarnych i cieplnych'' [online] [dostęp 2023-04-14] (pol.).
  10. Witold Kamler, Bohdan Chybowski, Wiesław Tomaszewski, ''Wytyczne projektowania pralni mechanicznych'' [online] [dostęp 2023-04-14] (pol.).