Bolesław Antoń

Bolesław Stanisław Antoń
	kapitan
Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1898 ; Nowy Sącz, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Katyń, ZSRR
	Przebieg służby
Lata służby	ok. 1916–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	146 Pułk Piechoty
Stanowiska	kwatermistrz pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; Wojna polsko-bolszewicka; Kampania wrześniowa
	Odznaczenia
	;

Bolesław Stanisław Antoń (ur. 18 lutego 1898 w Nowym Sączu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – polski legionista, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, obrońca Lwowa, żołnierz KOP oraz kapitan Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 18 lutego 1898 w Nowym Sączu w rodzinie Stanisława i Józefy Antonów. W I wojnie światowej walczył jako żołnierz Legionów Polskich. Uczestniczył w bitwie o Lwów (1918-1919). Następnie wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, został ranny pod Magierowem.

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku i służył w 1 pspodh. oraz w 20 pułku piechoty, a także w Korpusie Ochrony Pogranicza. Od 1925 pełnił służbę w 28 pułku piechoty. Do września 1939 roku pełnił służbę na stanowisku komendanta miejskiego Przysposobienia Wojskowego Łódź IV. W marcu 1939 równocześnie pełnił obowiązki komendanta 28 Obwodu PW^[2]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 7. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[3].

W czasie kampanii wrześniowej był kwatermistrzem 146 pułku piechoty. Został zamordowany wiosną 1940 przez NKWD w lesie katyńskim^[1].

Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Srebrny Krzyż Zasługi
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
Odznaka Honorowa „Orlęta”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Tarczyński i in. 2000 ↓, s. 263.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 674.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 52.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
MarekM. Tarczyński MarekM. i inni, Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000, ISBN 83-905590-7-2 [dostęp 2016-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-01] .

[CITEREFTarczyńskiKińskiMalanowskaOlech2000263-1] Tarczyński i in. 2000 ↓, s. 263.

[CITEREFRybkaStepan2006674-2] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 674.

[CITEREFRybkaStepan200652-3] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 52.

[1]

[2]

[3]