Boysenberry

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boysenberry
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

jeżyna

Nazwa systematyczna
Rubus ursinus × R. idaeus × R. plicatus

Boysenberrykrzyżówka pomiędzy maliną właściwą, jeżyną fałdowaną i Rubus ursinus. Wyróżnia się wydłużonymi owocami osiągającymi wagę około 8g. Smakiem przypominają maliny, jednak są bardziej cierpkie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Mieszaniec został uzyskany przez Rudolfa Boysena na fermie w Napa w Kalifornii. Na początku lat 20. XX wieku rośliny te zostały przeniesione na farmę znanego eksperta w dziedzinie hodowli jeżyn Waltera Knotta w Buena Park w południowej Kalifornii. Niedługo później jeżyny trafiły do obrotu handlowego[3]. Eksporterem jest Nowa Zelandia[4].

Genetyka[edytuj | edytuj kod]

Wśród przedstawicieli rodzaju Rubus istnieje wiele poliploidów. Liczba chromosomów wynosi się od 2x=14 do 12x=84. Kultywar 'Boysenberry' ma 7x=49 chromosomów, przy czym 42 pochodzą od rodzica będącego jeżyną, a 7 od rodzica będącego maliną[5]. Jest jedną z wielu odmian hybrydowych, a sposób powstania w wyniku hodowli jest nieznany. Cechy morfologiczne oraz cytologiczne wykazują podobieństwo z odmianą 'Young' i prawdopodobnie powstałą ze skrzyżowania 'Phenomenal' x 'Austin Mayes'[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-20] (ang.).
  3. What Is a Boysenberry?. WiseGeek. [dostęp 2013-08-17]. (ang.).
  4. Welcome to Berryfruit New Zealand
  5. G.S. Wratt, H.C. Smith: Plant Breeding in New Zealand. Elsevier Science, 2015, s. 96–97. ISBN 978-1-4831-0348-8. (ang.).
  6. Hilde Nybom, Harvey K. Hall. Minisatellite DNA 'fingerprints' can distinguish Rubus cultivars and estimate their degree of relatedness. „Euphytica”. 53 (2), s. 107–114, 1991. DOI: 10.1007/BF00023790. ISSN 0014-2336. (ang.).