Zaroślarkowate
Bradybaeninae | |
Pilsbry, 1934 (1898)[1] | |
Przedstawiciel rodziny – Aegista tokyoensis | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
(bez rangi) | Tectipleura |
Nadrząd | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Podrodzina |
zaroślarkowate |
Zaroślarkowate (Bradybaeninae) – podrodzina lądowych ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora) z rodziny Camaenidae, dawniej klasyfikowana jako rodzina (Bradybaenidae). Obejmuje ponad 700 gatunków[2] występujących w Eurazji i wschodniej oraz środkowej Afryce[3]. Jedynym jej przedstawicielem występującym w Europie jest zaroślarka pospolita (Fruticicola fruticum). W zapisie kopalnym znane są z paleocenu[3].
Muszla duża, podobna do muszli ślimakowatych, różnice widoczne są w budowie anatomicznej[4]. Zaroślarkowate żyją w lasach, parkach i zaroślach, głównie w miejscach wilgotnych. Odżywiają się zielonymi częściami roślin[5].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Dawniej zaroślarkowate uznawano za osobną rodzinę (Bradybaenidae), w obrębie której wyróżniano 2 podrodziny[1]:
- Bradybaeninae
- Helicostylinae
W 2017 roku Bouchet i inni w oparciu o badania filogenetyczne wykazali, że Bradybaenidae i Camaenidae tworzą klad i połączyli te rodziny w jedną o nazwie Camaenidae[6].
W obrębie podrodziny Bradybaeninae wyróżnia się trzy plemiona, do których należą następujące rodzaje[2]:
- Aegistini Kuroda & Habe, 1949
- Aegista Albers, 1850
- Aegistohadra M. Wu, 2004
- Coelorus Pilsbry, 1900
- Dolicheulota Pilsbry, 1901
- Guamampa Schileyko, 1997
- Landouria Godwin-Austen, 1918
- Lepidopisum Kuroda & Habe, 1958
- Mandarina Pilsbry, 1895
- Mastigeulota Pilsbry, 1895
- Miyakoia Minato, 1980
- Neoaegista Azuma, 1955
- Neochloritis Minato, 1982
- Nesiohelix Kuroda & Emura, 1943
- Nipponochloritis Habe, 1955
- Pancala Kuroda & Habe, 1949
- Plecteulota Möllendorff, 1892
- Plectotropis E. von Martens, 1860
- Pseudaspasita Möllendorff, 1901
- Satsuma A. Adams, 1868
- Takasagohadra Kuroda, 1941
- Torobaena F. Haas, 1935
- Tricheulota Pilsbry, 1895
- Trishoplita Jacobi, 1898
- Yakuchloritis Habe, 1955
- Bradybaenini Pilsbry, 1934 (1898)
- Acusta E. von Martens, 1860
- Ainohelix Kuroda & Taki, 1933
- Apatetes Gude, 1914
- Armandiella Ancey, 1901
- Bradybaena H. Beck, 1837
- Buliminidius Heude, 1890
- Cathaica Möllendorff, 1884
- Chosenelix Pilsbry, 1927
- Coccoglypta Pilsbry, 1895
- Ezohelix Kuroda & Emura, 1938
- Fruticicola Held, 1838
- Grabauia Yen, 1935
- Karaftohelix Pilsbry, 1927
- Kugitangia Schileyko, Pazilov & Abdulazizova, 2017
- Laeocathaica Möllendorff, 1899
- Metodontia Möllendorff, 1886
- Mikiria Godwin-Austen, 1918
- Neofruticicola Schileyko, Pazilov & Abdulazizova, 2020
- Neseulota Ehrmann, 1911
- Paraegista Kuroda & Azuma, 1951
- Phaeohelix Kuroda & Habe, 1949
- Pliocathaica Andreae, 1900
- Ponsadenia Schileyko, 1978
- Pseudiberus Ancey, 1887
- Pseudobuliminus Gredler, 1886
- Rudens Heude, 1890
- Secusana Gredler, 1894
- Semibuliminus Möllendorff, 1899
- Stenogyropsis Möllendorff, 1899
- Stilpnodiscus Möllendorff, 1899
- Trichobradybaena M. Wu & J.-Y. Guo, 2003
- Trichocathaica Gude, 1919
- Euhadrini Habe, Okutani & Nishiwaki, 1994
- Euhadra Pilsbry, 1890
oraz rodzaje nieprzypisane do żadnego z powyższych plemion[2]:
- Crenatilabiellus H.-J. Wang, 1982 †
- Eueuhadra M. Wu, 2004
- Jiaoliaous G. Zhang, 2024
- Sinochloritis M. Wu & Z.-Y. Chen, 2019
- Sinorachis M. Wu & Z.-Y. Chen, 2019
- Traumatophora Ancey, 1887
- Undatornatus H.-J. Wang, 1982 †
Rodzajem typowym podrodziny jest Bradybaena.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Philippe Bouchet, Jean-Pierre Rocroi. Classification and nomenclator of gastropod families. „Malacologia: International Journal of Malacology”. 47 (1–2), s. 85–397, 2005. ISSN 0076-2997. (ang.).
- ↑ a b c MolluscaBase eds., Bradybaeninae Pilsbry, 1934 (1898) [online] [dostęp 2024-04-04] (ang.).
- ↑ a b F. Welter-Schultes: Family summary for Bradybaenidae. [w:] AnimalBase. Early zoological literature [on-line]. AnimalBase Project Group, 2009. [dostęp 2012-01-03]. (ang.).
- ↑ Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 398. ISBN 978-83-88147-09-8.
- ↑ Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1984, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0428-6.
- ↑ Philippe Bouchet i inni, Revised Classification, Nomenclator and Typification of Gastropod and Monoplacophoran Families, „Malacologia”, 61 (1–2), 2017, s. 1–526, DOI: 10.4002/040.061.0201 [dostęp 2024-03-27] (ang.).