Bruno Friedrich

Bruno Friedrich

Bruno Friedrich w 1979
Data i miejsce urodzenia	31 maja 1927 Helmbrechts
Data i miejsce śmierci	20 czerwca 1987 Biebelried
Zawód, zajęcie	polityk, nauczyciel
Stanowisko	poseł do Bundestagu (1972–1980), poseł do Parlamentu Europejskiego (1979–1987)
Partia	Socjaldemokratyczna Partia Niemiec
Odznaczenia

Bruno Friedrich (ur. 31 maja 1927 w Helmbrechts, zm. 20 czerwca 1987 w Biebelried) – niemiecki polityk, nauczyciel, parlamentarzysta krajowy, od 1980 do 1987 poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji.

Życiorys

Urodził się w rodzinie tkaczy. W 1944 został przymusowo zapisany do NSDAP. W 1941 rozpoczął naukę w ewangelickim seminarium nauczycielskim w Neuendettelsau, po wojnie kontynuował ją w Coburgu. W 1949 zdał państwowy egzamin pierwszego stopnia, następnie pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej i gimnazjum. W latach 50. publikował też w lokalnych gazetach, m.in. w redakcji sportowej „Frankenpost”.

W 1954 wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. Działał w młodzieżówce Jusos, kierując jej strukturami w Kulmbach i zasiadając w regionalnych władzach. Od 1959 związany zawodowo z partią, był asystentem deputowanych Waldemara von Knoeringena i Williego Eichlera. Od 1966 ponownie pracował w Bawarii, m.in. kierując powiązanym z partią centrum edukacyjnym Haus Frankenwarte. W 1969 został szefem struktur SPD w dzielnicy Würzburga, a w 1970 – we Frankonii. Od 1971 zasiadał w zarządzie w Bawarii, a od 1973 do 1985 w federalnej egzekutywie. W swoim ugrupowaniu nieformalnie odpowiadał za stworzenie programu, a formalnie objął funkcję rzecznika ds. międzynarodowych.

W 1972 i 1976 uzyskiwał mandat w Bundestagu, kandydując z Bawarii. Od 1972 do 1977 kierował frakcją parlamentarną SPD, a od 1977 do 1980 pozostawał wiceprzewodniczącym izby. W 1979 i 1984 wybierano go natomiast do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji. W tym gremium od 1979 do 1984 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego. Przystąpił do grupy socjalistycznej, należał m.in. do Komisji ds. Kwestii Politycznych, Komisji ds. Regulaminu i Petycji oraz Komisji ds. Młodzieży, Kultury, Edukacji, Informacji i Sportu. Zmarł 20 czerwca 1987, gdy doznał zawału serca podczas jazdy samochodem.

Był żonaty z Reinhild Friedrich, miał syna. Działał w organizacjach społeczno-politycznych, m.in. w Unii Europejskich Federalistów czy Niemieckiej Radzie ds. Polityki Zagranicznej. Zasiadał w radach nadzorczych publicznych nadawców Deutsche Welle i Deutschlandfunk, wstąpił też do Gewerkschaft Erziehung und Wissenschaft. Został również współautorem kilku książek.

Odznaczony m.in. Krzyżem Wielkim Orderu Infanta Henryka (1978) i Wielkim Krzyżem Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1980).