Carl Eklund
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
ornitolog, polarnik |
| Narodowość | |
Carl Eklund (ur. 27 stycznia 1909 w Tomahawk, Wisconsin, zm. 3 listopada 1962 w Filadelfii) – amerykański ornitolog i polarnik. Uczestnik m.in. trzeciej wyprawy Richarda Byrda na Antarktydę (1939–1941).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Eklund urodził się 27 stycznia 1909 w Tomahawk, Wisconsin[1]. W 1932 roku ukończył biologię na Carleton College w Northfield w Minnesocie, otrzymując tytuł B.A. W 1938 roku uzyskał tytuł master w Oregon State College[2].
W 1933 roku został zatrudniony przez National Park Service, a po trzech latach przeszedł do United States Fish and Wildlife Service, gdzie prowadził badania biologiczne[1].
W latach 1938–1941 pracował jako ornitolog w East Base na Stonington Island – bazie U.S. Antarctic Service[3]. Uczestniczył wówczas w trzeciej wyprawie Richarda Byrda na Antarktydę (1939–1941)[1]. Podczas tej wyprawy wraz z Finnem Ronne pokonał na saniach w 84 dni 1264 mile (ang. statutory miles tj. 2614 km) Półwyspu Antarktycznego, sporządzając jego mapy[4].
W czasie II wojny światowej służył w sekcji polarnej United States Air Force[1]. Po wojnie wrócił do U.S. Fish and Wildlife Service, gdzie pracował do 1957 roku[1].
Podczas Międzynarodowego Roku Geofizycznego (1 lipca 1957 do 31 grudnia 1958 roku) przebywał przez 18 miesięcy w stacji badawczej Wilkes Station[1]. W trakcie tego pobytu ustalił, w jaki sposób dochodzi do inkubacji jaj pingwina cesarskiego w warunkach temperatury powietrza ok. - 60°C[1]. Jego badania wykazały, że średnia temperatura jaj była niższa jedynie o dziesięć stopni niż temperatura ciała[1].
W 1959 roku, po powrocie z Antarktydy został kierownikiem działu badań polarnych Army Research Office[1]. W tym samym roku uzyskał tytuł doktora zoologii i geografii na University of Maryland, College Park[1][2].
Eklund zmarł 3 listopada 1962 roku w Filadelfii[1].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- 1961 – Distribution and Life History Studies of the South-Polar Skua. [w:] Wiley on behalf of Association of Field Ornithologists (Hrsg.): Bird-Banding. 32, Nr. 4, S. 187–223.
Członkostwa[edytuj | edytuj kod]
- 1956 – członek Washington Biologists’ Field Club[1]
- Fellow of the Arctic Institute of North America (pośmiertnie)[3]
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Eklund Islands w cieśninie Jerzego VI zostały nazwane na jego cześć[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m U.S. Geological Survey: CARL R. EKLUND. [w:] pwrc.usgs.gov [on-line]. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
- ↑ a b Laura Snow and John Dyer: Carl Eklund Ornithologist East Base. [w:] www.usas1939.org [on-line]. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
- ↑ a b Paul A. Siple: Carl R. Eklund (1909-1962). [w:] Arctic Institute of North America [on-line]. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
- ↑ Ronne Family Antarctic Explorers: Finn Ronne. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).