Dujker czarnoczelny
| Cephalophorus nigrifrons | |||
| (J.E. Gray, 1871) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
dujker czarnoczelny | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
 | |||
Dujker czarnoczelny[2] (Cephalophorus nigrifrons) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych, zaliczany do grupy dujkerów.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Przeniesiony w 2022 roku z Cephalophus do Cephalophorus na podstawie analiz molekularnych i morfologicznych[3].
Występowanie i biotop[edytuj | edytuj kod]
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje środkowe i zachodnie obszary Afryki Środkowej. Jego siedliskiem są wilgotne lasy równikowe, mokradła i lasy galeriowe.
Charakterystyka ogólna[edytuj | edytuj kod]
Niewielka antylopa osiągająca 14-16 kg masy ciała przy wysokości w kłębie 45-55 cm i długości 90-110 cm.
Podgatunki[edytuj | edytuj kod]
Dotychczas wyróżniano sześć podgatunków[4], ale ich pozycja taksonomiczna wymaga rewizji:
- C. nigrifrons nigrifrons
- C. nigrifrons fosteri
- C. nigrifrons hooki
- C. nigrifrons hypoxanthus
- C. nigrifrons kivuensis
- C. nigrifrons rubidus
Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Gatunek nie jest objęty konwencją waszyngtońską CITES[5]. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka)[1]>, a podgatunek C. n. rubidus w kategorii EN (zagrożony wyginięciem)[6].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Schwarzstirnducker Cephalophus nigrifrons (Gray, 1871). Jagen Weltweit. [dostęp 2008-02-04]. (ang.).
- Africa Game Species, Black Fronted Duiker. wild-about-you.com, 2005. [dostęp 2008-02-04]. (ang.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Cephalophorus nigrifrons, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ E.V. Bärmann, V.G. Fonseca, K. Langen & P. Kaleme. New insights into the taxonomy of duiker antelopes (Artiodactyla: Bovidae) from the eastern Democratic Republic of the Congo, with the formal description of a new genus. „Mammalian Biology”. 102, s. 1793–1809, 2022. DOI: 10.1007/s42991-022-00279-7. (ang.).
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Cephalophus nigrifrons. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 stycznia 2009]
- ↑ Appendices I, II and III of CITES [online], cites.org, 12 czerwca 2013 [dostęp 2013-06-26] (ang.).
- ↑ IUCN SSC Antelope Specialist Group, Cephalophus nigrifrons ssp. rubidus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2009-01-16] (ang.).