Cercopemyces rickenii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cercopemyces rickenii
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

incertae sedis

Rodzaj

Cercopemyces

Gatunek

Cercopemyces rickenii'

Nazwa systematyczna
Floccularia rickenii (Bohus) Dima & L. Nagy
Index Fungorum 210: 1 (2015)

Cercopemyces rickenii (Bohus) Dima & L. Nagy – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Agaricaceae, Incertae sedis, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1970 r. G. Bohus, nadając mu nazwę Armillaria rickenii. Obecną nazwę nadali mu w 2015 r. Bálint Dima i L. Nagy[1]. Synonimy[2]:

  • Armillaria rickenii Bohus 1970
  • Floccularia rickenii (Bohus) Wasser 1974
  • Floccularia rickenii (Bohus) Wasser ex Bon 1990
  • Ripartitella rickenii (Bohus) Singer 1986

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

O średnicy 5–8 cm, kolor żółtawo-biały, kształt wypukły, wypukło-rozszerzony, pokryty koncentrycznie ułożonymi, stożkowymi brodawkami. Powierzchnia sucha, matowa, o barwie żółtawo-kremowej z cytrynowym odcieniem, nieco ciemniejsza w środku. Brzeg gładki, lekko podwinięty, z białymi pozostałościami osłony całkowitej[3].

Blaszki

Gęste, przyrośnięte, białe, biało-kremowe, o równych krawędziach[3].

Trzon

Wysokość 3–6 cm, grubość 1–1,5 cm, u góry lekko zwężony, u podstawy poszerzony, solidny. Powierzchnia tej samej barwy co środek kapelusza, u góry gładka, dołem pokryta pozostałościami osłony w postaci brodawek tworzących szybko zanikający pierścień[3].

Miąższ

Gęsty, jędrny, w kapeluszu i trzonie biały, niezmieniający barwy po przekrojeniu, słodkawy. Młode owocniki mają przyjemny, grzybowy zapach[3].

Cechy mikroskopowe

Bazydiospory szeroko jajowate, 4,6–5,8 × 2,8–3,7 µm, w mikroskopie optycznym gładkie, ale przy powiększeniu powyżej większym 12 000 pokryte nierównomiernie rozłożonymi guzkami w odległościach 0,2–5,0 µm. Wymiary i wybrzuszenie guzków są również zmienne[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znany jest tylko w niektórych krajach Europy[4] i jest bardzo rzadki[3]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5], jego pierwsze stanowiska w Polsce podano w 2012 r. (jako Floccularia rickenii)[6]

Naziemny grzyb saprotroficzny[5]. Gatunek ciepłolubny, preferujący próchniczne gleby piaszczyste. Notowany w towarzystwie robinii akacjowej, głogu, róży i klonu tatarskiego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-12-31] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-12-31] (ang.).
  3. a b c d e f g T. Мaryna i inni, A new locality record of a rare fungus Cercopemyces rickenii (Agaricales: Tricholomataceae) in Ukraine, „Eurasian Journal of Forest Science”, 7 (3), 2017, s. 237–242, DOI10.31195/ejejfs.577929 (ang.).
  4. Występowanie Cercopemyces rickenii na świecie (mapa) [online], grzyby.pl [dostęp 2023-12-31] (ang.).
  5. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 251, ISBN 83-89648-09-1.
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-12-31] (pol.).