Cerkiew św. Paraskewy w Myscowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew
św. Paraskewy
w Myscowej
A-71 z dnia 31.01.1985[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok od strony południowej
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Myscowa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

MB Częstochowskiej
w Polanach

Wezwanie

Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła

Położenie na mapie gminy Krempna
Mapa konturowa gminy Krempna, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Myscowa, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Myscowa, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Myscowa, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu jasielskiego
Mapa konturowa powiatu jasielskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Myscowa, cerkiew”
Ziemia49°31′42″N 21°33′21″E/49,528333 21,555833

Cerkiew św. Paraskewy w Myscowej – dawna łemkowska cerkiew greckokatolicka w Myscowej postawiona w 1796.

Obecnie rzymskokatolicki kościół filialny parafii w Polanach.

Obiekt wpisany na listę zabytków w 1985.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew parafialna w Myscowej istniała już w 1581. Obecna została zbudowana w 1796 w miejscu poprzedniej, którą rozebrano w połowie XVIII w. W 1949 przejęta przez kościół rzymskokatolicki.

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Budynek jest murowany, otynkowany i posiada dach kryty blachą.

Po przejęciu cerkwi przez rzymskich katolików duże fragmenty zachowanego ikonostasu rozstawiono po całym wnętrzu świątyni: środkowe ikony namiestne umieszczono w ołtarzach bocznych, zewnętrzne ikony namiestne i diakońskie wrota w tylnej ścianie sanktuarium, rząd Deesis na chórze. Pozostał także ołtarz z baldachimem. Duża część ikonostasu (tzw. carskie wrota) zostały wywiezione do kościoła w Desznicy.

Wokół cerkwi[edytuj | edytuj kod]

Obok cerkwi stała zabytkowa drewniana dzwonnica, konstrukcji słupowej z kutym żelaznym krzyżem misternej roboty, pochodząca co najmniej z XVIII wieku. W 1986 dzwonnica nie oparła się wiosennej burzy. Jej szczątki szybko uprzątnięto, a krzyż zaginął. W jej miejsce wybudowano nową, murowaną mini dzwonnicę, z dzwonem pochodzącym z dzwonnicy zburzonej[2]. Teren przycerkiewny jest ogrodzony kamiennym murkiem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-09-12].
  2. Witold Grzesik, Tomasz Graczyk, Bartłomiej Wadas: Beskid Niski. Od Komańczy do Wysowej. Sklep Poróżnika, Warszawa 2012, s. 172. ISBN 978-83-7136-087-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Muzyk, Cerkwie – wschodnia część Beskidu Niskiego, Nowy Sącz, Wydawnictwo Fundacja, ISBN 83-913147-2-3
  • Witold Grzesik, Tomasz Traczyk, Od Komańczy do Bartnego, Warszawa: Stanisław Kryciński, 1992, ISBN 83-85531-01-7, OCLC 749436962.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]