Chai (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chaipolski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu błękitnym, na pagórku zielonym drzewo barwy naturalnej, o trzech konarach, na którym pelikan srebrny karmiący krwią z piersi swoje młode. Pod drzewem, oparte o pień przednimi nogami dwa dziki barwy naturalnej, patrzące na pelikana.

Klejnot: trzy pióra strusie.

Labry błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany 2 marca 1551 Stefanowi Chai z Podegrodzia na Spiszu[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Chai.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 38. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]