Charles d’Avaugour

Charles d’Avaugour
	; Charles d'Avaugour, 1649
Data urodzenia	1600
Data i miejsce śmierci	1657 ; Kilonia; lub Lubeka
	Poseł Francji w Schwerinie
Okres	od 1633
	Ambasador Francji w Kopenhadze
Okres	od 1634
Poprzednik	baron de Charnacé
	Konsul/Rezydent Francji w Gdańsku
Okres	od 1636
Poprzednik	Jean Formont
Następca	Henri de Canasilles
	Poseł Francji w Warszawie
Okres	od 1640; do 1646
Poprzednik	Claude de Rorté
Następca	Louis d'Arpajon
	Ambasador Francji w Sztokholmie
Okres	od 1654; do 1657
Poprzednik	Henri-Auguste de Loménie
Następca	des Minières

baron Charles d’Avaugour, Charles de Bretagne du Bois (ur. 1600, zm. 1657 w Kilonii lub Lubece) – dyplomata francuski.

Do francuskiej służby dyplomatycznej wstąpił w 1633, początkowo pełniąc funkcję posła w Schwerinie (1633), w 1634 został ambasadorem w Kopenhadze, od 1636 był rezydentem w Gdańsku, od 1640 posłem przy polskim Sejmie.

Od 1643 do pokoju westfalskiego pełnił funkcję przedstawiciela Ludwika XIV. W wojnie trzydziestoletniej w szwedzkich siłach zbrojnych otrzymał stopień pułkownika kawalerii. Był ambasadorem Francji w Sztokholmie (1654-1657) i towarzyszył Karolowi X Gustawowi w II wojnie północnej z Rzecząpospolitą.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Konsulat Francji w Gdańsku

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Friedrich Schoell: Cours d’histoire des états Européens, vol. 38, Gide 1833
Liste: des ambassadeurs, envoyés, ministres et autres agents politiques: de la Cour de France près les puissances etrangères, Annuaire historique pour l'année..., Vol. 12 (1848)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Hasło w Nordisk familjebok: Charles d’Avaugour

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ według Nordisk familjebok, Sztokholm 1904, s. 501

[1] według Nordisk familjebok, Sztokholm 1904, s. 501

[1]

I Rzeczpospolita	Gilles de Noailles (1573) Jean de Montluc (1573) Jean Choisnin (1574) Jacques de Faye (1575) baron de Charnacé (1629) Claude de Mesmes (1633) baron Claude de Rorté (1636) Charles de Bretagne-Dubois d’Avaugour (1640–1646) Renée Dubec Crespin (1644) wicehrabia Louis d'Arpajon (1648) Antoine de Lombres (1655–1665) Pierre de Bonzy (1664) Toussaint Forbin de Janson (1674) François-Gaston de Béthune-Sully (1676–1692) Robert Leroux d'Esneval (1692) Melchior de Polignac (1693–1696) de Forval (rezydent) i abbé de Castagneres de Chateauneuf (1697) Charles de Caradas (1700–1702) Jean Casimir Baluze (1702–1703) Jean Louis d’Usson de Bonnac (1707–1710) Jean Victor de Besenval (1710–1721) François Sanguin de Livry (1726) Michel (1728) markiz Antoine-Felix de Monti (1729–1736) Alphonse Marie Louis de Saint-Séverin (1744–1745) Charles-Hyacinthe, markiz Des Issards (1746–1752) Charles François de Broglie (1752–1756) Antoine-René de Voyer de Paulmy, markiz d’Argenson (1762–1764) Jean Antoine Monnet (1764) Louis Gabriel Conflans (1766) Jean-Claude Gérault i Wojciech Jakubowski (1766) Bonneau (1770–1787) Marie Louis Descorches (1791–1792) Bonneau (Chargé d’affaires) (1794)
Księstwo Warszawskie	Étienne Vincent (1807–1809) Jean-Charles Serra (1809–1811) Louis Pierre Édouard Bignon (1811) Dominique Dufour de Pradt (1812) Louis Pierre Édouard Bignon (1813)
Królestwo Polskie	Raymond Durand (1827–1837) Charles de Théis (1840)
II Rzeczpospolita	Eugène Pralon (1919) Hector André de Panafieu (1919–1926) Jules Laroche (1926–1935) Léon Noël (1935–1940) Emmanuel Lancial (1942–1944)
Polska Ludowa	Christian Fouchet (1944) Roger Garreau (1945) Jean Baelen (1947) Étienne Dennery (1950) Pierre de Leusse (1954) Éric de Carbonnel (1956) Étienne Burin des Roziers (1958) Pierre Charpentier (1962) Arnauld Wapler (1966) Augustin Jordan (1970) Louis Dauge (1973) Serge Boidevaix (1977) Jacques Dupuy (1980) Jean-Bernard Raimond (1982) Jean-François Noiville (1985) Claude Harel (1986)
Rzeczpospolita Polska	Claude Harel (do 1990) Alain Bry (1990–1994) Daniel Contenay (1994–1997) Benoît d’Aboville (1997–2002) Patrick Gautrat (2002–2004) Pierre Ménat (2004–2007) François Barry Delongchamps (2007–2012) Pierre Buhler (2012–2016) Pierre Lévy (2016–2019) Frédéric Billet (od 2019)