Christian Grochowski
| Państwo | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1945 |
| Data i miejsce śmierci |
7 czerwca 1983 |
Christian Grochowski (ur. 1945, zm. 7 czerwca 1983 w Kijowie) – polski kierowca wyścigowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył fizykę na Politechnice Warszawskiej. Po ukończeniu studiów początkowo pracował na uczelni, a następnie założył firmę zajmującą się metalizacją próżniową takich elementów plastikowych, jak zabawki i bombki[1].
W WSMP zadebiutował w 1979 roku. Rywalizował wówczas Polskim Fiatem 126p w klasie I. W roku 1980 zajął drugie miejsce w Kielcach[2]. W sezonie 1981 zadebiutował w Formule Easter. Początkowo ścigał się Promotem-Rakiem 67 i zajął w debiutanckim sezonie czternaste miejsce, zajmując w dwóch wyścigach drugą pozycję (Toruń i Poznań II)[3]. Na 1982 rok został wcielony do reprezentacji Polski w Pucharze Pokoju i Przyjaźni, ponadto rozpoczął wówczas ściganie się nowszym MTX 1-03. W mistrzostwach Polski Grochowski zdobył jedno podium (drugie miejsce w Poznaniu) i dziesiąte miejsce w klasyfikacji końcowej, z kolei w Pucharze Pokoju i Przyjaźni zajął 25. miejsce, a jego najlepszą lokatą było czternaste miejsce w Kielcach[4]. W 1983 roku Grochowski zajął czwarte miejsce w Poznaniu i piąte w Kielcach, a na koniec sezonu był jedenasty[2].
Śmierć[edytuj | edytuj kod]
5 czerwca 1983 roku odbywał się wyścig Pucharu Pokoju i Przyjaźni na torze Czajka. Na trzynastym okrążeniu Grochowski w niewłaściwy sposób chciał się dać zdublować Toomasowi Napie, w efekcie czego samochody Polaka i Estończyka po wyjściu z jednego z zakrętów zderzyły się i wypadły z toru. Wskutek kolizji w pojeździe Grochowskiego doszło do przecięcia przewodu paliwowego, wycieku paliwa i pożaru samochodu. Uwięziony w pojeździe zawodnik nie był w stanie aktywować systemu gaśniczego. Kierownik wyścigu Jurij Andriejew nie przerwał zawodów. Tymczasem radzieccy milicjanci i żołnierze nie pozwolili interweniować m.in. projektantowi Aleksandrowi Sadowskiemu i kierowcy Hieronimowi Kochańskiemu, czekając na przybycie służb ratowniczych. Te wskutek utrudnionego dojazdu do miejsca wypadku pojawiły się po trzech minutach, przejeżdżając poboczem tor, ponadto nie potrafiono rozpiąć zawodnika z pasów. Grochowskiego przetransportowano wpierw do parku maszyn, a następnie do szpitala w Kijowie, gdzie stwierdzono u niego 90% poparzeń ciała. Zawodnik zmarł dwa dni później[5].
Grochowski był jedynym polskim kierowcą zmarłym w wyniku wypadku na torze w epoce PRL. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Skolimowie[2].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był trzykrotnie żonaty; jego trzecią żoną była Ewa Kania[6]. Miał dwóch synów i córkę[2]
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
Puchar Pokoju i Przyjaźni[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1982 | 
|
|
|
|
|
60 | 25 | ||
| MTX 1-03 | Łada | 14 | 16 | - | NU | - | |||
| 1983 |
|
|
|
|
|
0 | NS | ||
| MTX 1-03 | Łada | NU | - | - | - | - | |||
Polska Formuła Easter[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Zespół | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1981 |
|
|
|
|
|
92 | 14 | |||
| Automobilklub Warszawski | Promot-Rak 67 | Łada | - | - | 2 | 2 | NU | |||
| 1982 |
|
|
|
|
114 | 8 | ||||
| Automobilklub Warszawski | MTX 1-03 | Łada | 2 | - | - | 7 | ||||
| 1983 |
|
|
|
|
|
81 | 11 | |||
| Automobilklub Warszawski | MTX 1-03 | Łada | 4 | 5 | - | - | - | |||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Chyła 2015 ↓, s. 82.
- ↑ a b c d Chyła 2015 ↓, s. 68.
- ↑ Chyła 2015 ↓, s. 51.
- ↑ Motorsport in Osteuropa 1982. puru.de. [dostęp 2020-03-08]. (niem.).
- ↑ Chyła 2015 ↓, s. 67–72.
- ↑ Chyła 2015 ↓, s. 80.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Chyła: Polskie wyścigi samochodowe 1980–1989. Toruń: Automobilklub Toruński, 2015. ISBN 978-83-942405-0-9.