Chronka kukająca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chronka kukająca
Thamnophilus divisorius[1]
Whitney, Oren & Brumfield, 2004
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

chronkowate

Podrodzina

chronki

Plemię

Thamnophilini

Rodzaj

Thamnophilus

Gatunek

chronka kukająca

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Chronka kukająca[3] (Thamnophilus divisorius) – gatunek małego ptaka z rodziny chronkowatych (Thamnophilidae). Endemit pogranicza Brazylii i Peru. Nie jest zagrożony.

Taksonomia
Gatunek ten opisali naukowo Bret M. Whitney, David C. Oren i Robb T. Brumfield w 2004 roku na łamach czasopisma „The Auk”. Holotyp, dorosły samiec, został odłowiony 10 lipca 1996 roku w Morro Queimado w gminie Mâncio Lima w skrajnie zachodniej Brazylii, na wysokości około 500 m n.p.m. Chronka kukająca jest blisko spokrewniona z chronką wenezuelską (Thamnophilus insignis) i chronką amazońską (Thamnophilus amazonicus)[4]. Nie wyróżnia się podgatunków[5].
Morfologia
Długość ciała około 16 cm; masa ciała 21–23 g[6]. Występuje dymorfizm płciowy w upierzeniu. Samiec jest czarniawo-szary z ciemniejszą głową. Głowa i wierzch ciała samicy są niebieskawoszare, gardło ochrowe, a spód ciała opisywany jest jako ochrowy bądź brązowawopomarańczowy[6].
Występowanie
Jego naturalnym środowiskiem są niezbyt wysokie lasy w Parku Narodowym Serra do Divisor (w Brazylii) i w sąsiednim Parku Narodowym Sierra del Divisor (w Peru).
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje chronkę kukającą za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 2007 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten uznawany jest za pospolitego mimo ograniczonego zasięgu występowania. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Thamnophilus divisorius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Thamnophilus divisorius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Thamnophilini Swainson, 1824 (wersja: 2020-11-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-10].
  4. Whitney i in. 2004 ↓.
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-10-24]. (ang.).
  6. a b Schulenberg, T. S. & G. M. Kirwan: Acre Antshrike (Thamnophilus divisorius), version 1.0. [w:] Birds of the World (T. S. Schulenberg, Editor) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2021-10-24]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]