Ciało prążkowane

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ciało prążkowane (łac. corpus striatum) – struktura anatomiczna mózgu człowieka, największe z jąder podstawnych kresomózgowia. Jest ono różnie dzielone.

Podział topograficzny[edytuj | edytuj kod]

Podział ze względu na pochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Omawiana struktura występuje poniżej i przyśrodkowo od płaszcza, przyśrodkowo także od wyspy, torebek ostatniej i zewnętrznej oraz przedmurza, które także jest jądrem podstawnym. Torebka wewnętrzna (capsula interna) oddziela jądro soczewkowate od wzgórza oraz od jądra ogoniastego. Przebiegają przez nią liczne pasma istoty szarej łączące jądro ogoniaste z soczewkowatym, co tworzy wzór prążkowania[1].

Funkcja[edytuj | edytuj kod]

Odpowiada za właściwe natężenie i ukierunkowanie ruchów dzięki selektywnemu hamowaniu ośrodkowych impulsów motorycznych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Narkiewicz i inni, Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. 2 (3), Warszawa: Wydaw. Lekarskie PZWL, 1993, ISBN 83-200-1702-5, OCLC 749787703.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bochenek A, Reicher M: Anatomia człowieka. Tom IV PZWL, Warszawa 1981 s. 379 ISBN 83-200-0368-7