Konary mózgu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konary mózgu (łac. pedunculi cerebri) – w anatomii człowieka część brzuszna śródmózgowia. Każdy z dwóch konarów mózgu składa się od przodu z odnogi mózgu, z których każda oddzielona jest od nakrywki (części tylnej konara) przez istotę czarną. Od tyłu konara pomiędzy nakrywką a pokrywą śródmózgowia znajduje się wąski przewód – wodociąg mózgu, łączący komorę trzecią z komorą czwartą[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 219–226, ISBN 978-83-200-4203-0.