Wyspa (anatomia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyspa

Wyspa (łac. insula) – struktura anatomiczna w ludzkim mózgu.

Zaliczana jest do kresomózgowia parzystego (telencephalon laterale), a ściślej do płaszcza. Niekiedy uważana bywa za 5., niewidoczny z zewnątrz płat, często jednak klasyfikowana jest poza tym podziałem. Od otaczających ją płatów oddziela ją bruzda okólna (sulcus circularis insulae). Ma kształt trójściennej piramidy z wierzchołkiem zwróconym ku przodowi i bokowi. Próg wyspy (limen insulae) przerywa bruzdę okólną w okolicy jej wierzchołka. Buduje ją istota szara. Na powierzchni wyspy wyróżniamy zakręty krótkie i zakręt długi oddzielone bruzdą środkową wyspy (sulcus centralis insulae). Dawny podział wyróżniał część przednią (preinsula) i część tylną (postinsula), oddzielone bruzdą środkową. Płaszcz wyspy – kora wyspowa posiada ośrodki wisceromotoryczne i wiscerosensoryczne (pole 13 i 14 według Brodmanna). Płaszcz tworzy torebkę ostatnią oddzielającą wyspę od przedmurza.

Leży ona w dole bocznym mózgu. Jej powierzchnia, w przeciwieństwie do głównych płatów przodomózgowia, nie jest położona na powierzchni, lecz przykryta wieczkiem. Wieczko dzieli się zazwyczaj na trzy części. Wieczko czołowo-ciemieniowe stanowi korowy ośrodek smaku (kora smakowa, pole 35 i 43 według Brodmanna).

Unaczyniona jest przez gałęzie tętnicy środkowej mózgu, które biegną wokół niej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Anatomia Gray. Podręcznik dla studentów., wyd. IV, t. 3, ISBN 978-0-323-39304-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]