Citroën Visa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Zala (dyskusja | edycje) o 09:57, 3 paź 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Citroën Visa
Ilustracja
Citroën Visa po faceliftingu
Producent

Citroën

Zaprezentowany

1978

Okres produkcji

1978-1989

Miejsce produkcji

 Francja

Poprzednik

Citroën 2CV
Citroën Dyane
Citroën Ami
Citroën LN

Następca

Citroën AX

Dane techniczne
Segment

B

Typy nadwozia

Hatchback

Silniki

652 cm³ B2
1124 cm³ R4
1219 cm³ R4
1360 cm³ R4
1769 cm³ R4
1580 cm³ R4

Skrzynia biegów

4

Długość

3691 mm

Szerokość

1511 mm

Wysokość

1410 mm

Masa własna

735 kg

Dane dodatkowe
Pokrewne

Citroën Axel, Oltcit Club, Citroën C15

Citroën Visa po liftingu (II generacja)
Kabriolet Citroën Visa Plein Air
Visa 17RD Diesel

Citroën Visasamochód kompaktowy firmy Citroën produkowany w latach 1978-1989.

Charakterystyka

Premiera Visy odbyła się w 1978 roku. Nadwozie opracowane zostało przez własny zespół projektantów Citroëna. Część podzespołów pochodziła ze wspólnego pojazdu Citroëna i Peugeota - Citroëna LN (Peugeot 104), m.in. zawieszenie kół, płyta podłogowa, oraz czterocylindrowe silniki.

Sylwetka pojazdu jest tradycyjna w kształtach i charakterystyczna dla rodziny Citroën (z wyjątkiem modelu LN). Tradycyjnie też udział w nadwoziu elementów z tworzyw jest większy niż w rozwiązaniach innych marek. Pięciodrzwiowe nadwozie, pięciomiejscowe, jest przestronne jak na wielkość samochodu. Tylna kanapa jest dzielona, co pozwala na przewożenie większych przedmiotów.

Visa I

Początkowo Visa była oferowana w trzech wersjach:

  • Special oraz Club, ze zmodernizowanym dwucylindrowym silnikiem typu bokser o pojemności 652 cm³ i mocy 26,5 kW (36 KM), pochodzącym z Citroëna 2CV,
  • Super z czterocylindrową jednostką Peugeot o pojemności 1124 cm³ i mocy 57 KM.

Charakterystycznym elementem Visy pierwszej generacji był tzw. "świński ryjek" atrapy chłodnicy, (który uważany jest za przyczynę niskiej popularności Visy I generacji) oraz tablica rozdzielcza wraz z przełącznikami określanymi przez użytkowników jako "puszka z piwem i krajalnica do sera". Były umieszczone zgodnie z zasadą PRN: (Pluie, Route, Nuit - deszcz, droga, noc) dającą dostęp do wycieraczek, spryskiwaczy, klaksonu, kierunkowskazów, świateł umieszczonych na cylindrycznym elemencie na wyciągnięcie palców. W modelach późniejszych, miejsce zegara analogowego zajął obrotomierz, oraz pojawił się zegar cyfrowy.

Po dwóch latach produkcji wprowadzono kolejny silnik o pojemności 1219 cm³ i mocy 47 kW (64 KM) stosowany wcześniej w Renault 14.

Pierwsza wersja Visy produkowana była w trzech kolorach: czerwonym, zielonym oraz żółtym, późniejsze wersje oferowały większą liczbę kolorów nadwozia.

Visa II

W marcu 1981 roku do produkcji weszła wersja Visa II, która zyskała większą popularność niż pierwsza generacja Visy. Zmianie uległ wygląd nadwozia za zasługą firmy Heuliez. Zmieniono całkowicie wygląd zderzakówi atrapy chłodnicy; dodano czarne obramowanie wokół bocznych szyb oraz plastikowe elementy ozdobne wokół przednich lamp oraz klapy silnika.

W 1982 roku wyprodukowano krótką serię (200 szt.) wersji sportowej Trophee. W 1983 roku wprowadzono modele Visa Chrono i Visa GT. GT produkowany był seryjnie, zaś obydwa wyposażono w silniki czterocylindrowe typu X o pojemności 1360 cm³ i mocach: Chrono - 67 kW, GT - 57,1 kW. Produkowana była również wersja Plein Air (1983-1985) ze składanym dachem, oraz Enterprise - bagażowa pozbawiona tylnych siedzeń.

Wersje 17 R i 17 RD z silnikami Diesla wprowadzono w roku 1984.

W 1985 Visa przeszła kolejny facelifting - przekonstruowano deskę rozdzielczą. Visa 10 z silnikiem o pojemności 1000 cm³ pojawiła się w 1987 i zrezygnowano w niej z przełączników typu PRN.

Wersje towarowe

Na bazie modelu Visa II powstała wersja towarowa oznaczona jako C15 (w Wielkiej Brytanii nazywana Citroen Champ) - z oryginału zachowano przód i przednie fotele, natomiast reszta nadwozia otrzymała różne warianty zabudowy zależnie od wymagań.

Bibliografia

  • Zdzisław Podbielski, Samochody francuskie. Wyd. WKiŁ, Warszawa 1986, s. 83-89. ISBN 83-206-0568-7

Szablon:Produkty Citroena Szablon:Chronologia samochodów Citroën 2 Szablon:Chronologia samochodów Citroën 3