Clarence Crafoord

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Clarence Crafoord
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1899
Hudiksvall

Data i miejsce śmierci

25 lutego 1984
Danderyd

Zawód, zajęcie

chirurg

Clarence Crafoord (ur. 28 maja 1899 w Hudiksvall, zm. 25 lutego 1984 w Danderyd) – szwedzki chirurg, który specjalizował się w kardiochirurgii, chirurgii klatki piersiowej i naczyń.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Clarence Crafoord po ukończeniu studiów medycznych uzyskał prawo wykonywania zawodu lekarza w Sztokholmie w 1924 roku i tytuł doktora medycyny w 1938. Był wieloletnim naczelnym chirurgiem w Sabbatsberg Hospital w Sztokholmie i jednocześnie w latach 1948–1966 profesorem w Instytucie Karolinska.

W październiku 1944 roku wykonał wraz z G. Nylin’em[1][2] jako pierwszy w świecie chirurgiczne wycięcie wrodzonego zwężenia cieśni aorty i zespolenie obu części aorty koniec do końca. Do dzisiaj jest to metoda z wyboru dająca najlepsze wyniki chirurgicznego leczenia koarktacji aorty.

W latach trzydziestych XX wieku w profilaktyce zakrzepicy wprowadził heparynę, a w latach czterdziestych udoskonalił technikę resekcji płuc. W 1954 roku jako pierwszy w Europie wykonał udaną operację z użyciem sztucznego płuco-serca (drugie udane zastosowanie płucoserca w świecie).

Za swoje osiągnięcia był wielokrotnie nagradzany i przez wiele uczelni wyróżniony tytułem doktora honoris causa, między innymi: Cordoba w Argentynie, Coimbra, Turyn, Lima, Grenoble, Sorbona.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Crafoord C, Nylin G: Congenital coarctation of the aorta and its surgical treatement. J Thorac Surg (1945), 14:347-361
  2. Susanne Hahn: Kinderkardiologie. In: Werner E. Gerabek, Bernhard D. Haage, Gundolf Keil, Wolfgang Wegner (Hrsg.): Enzyklopädie Medizingeschichte. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2005, ISBN 3-11-015714-4, S. 749 f.; hier: S. 749.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]