Clitocybe subspadicea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Clitocybe subspadicea
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

Incertae sedis

Rodzaj

lejkówka

Gatunek

Clitocybe subspadicea

Nazwa systematyczna
Clitocybe subspadicea (J.E. Lange) Bon & Chevassut
Docums Mycol. 3(no. 9): 36 (1973)

Clitocybe subspadicea (J.E. Lange) Bon & Chevassut – gatunek grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clitocybe, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1863 r. Jakob Emanuel Lange jako odmianę lejkówki pępkowatej, nadając mu nazwę Clitocybe umbilicata var. subspadicea. W 1973 r. Marcel Bon i Georges Chevassut podnieśli go do rangi odrębnego gatunku[1]. Pozostałe synonimy:

  • Clitocybe umbilicata f. subspadicea (J.E. Lange) Kühner & Romagn. 1953
  • Gerronema subspadiceum (J.E. Lange) Bon 1996
  • Omphalia umbilicata f. subspadicea J.E. Lange 1936[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 3–6 (8) cm, silnie higrofaniczny z zapadniętym, pępkowatym środkiem, potem lejkowaty. Brzeg długo podwinięty, powierzchnia szarobrązowa, orzechowobrązowa, oliwkowobrązowa, białawobeżowa z przeważnie ciemnobrązowawym środkiem[3].

Blaszki

Zbiegające na trzon, gęste, początkowo białawe, potem szarobrązowe, szarobeżowe[3].

Trzon

Biały, szarobrązowy, szarobeżowy, rzadko także ochrowobrązowy, pokryty białymi włókienkami[3].

Miąższ

Białawo-szary, włóknisty o przyjemnym zapachu lub bez zapachu, w smaku łagodny[3].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki białe, 5–8 × 3–5 µm[3].

Gatunki podobne

Tzw. lejkówka szaroblaszkowa (Atractosporocybe inornata), lejkówka rdzawa (Clitocybe diatreta), lejkówka dwubarwna (Clitocybe metachroa)[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie Clitocybe subspadicea tylko w Europie[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5], ale został znaleziony w późniejszych latach[6].

Naziemny grzyb saprotroficzny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-05-03] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-05-03] (ang.).
  3. a b c d e f Nabeltrichterling, Hygrophaner Trichterling [online], 123Pilzsuche [dostęp 2023-05-03] (niem.).
  4. Występowanie Clitocybe subspadicea na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-05-03] (ang.).
  5. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-05-03].