Colton Ford

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Colton Ford
Ilustracja
Colton Ford (2009)
Prawdziwe imię i nazwisko

Glenn Soukesian[1]

Data i miejsce urodzenia

12 października 1962
Pasadena

Używane pseudonimy

Greg[2]

Lata aktywności

2001–2003[3]

Narodowość

amerykańska

Liczba filmów

19[3]

Wzrost

183 cm

Masa ciała

92 kg[3]

Kolor włosów

brąz

Kolor oczu

ciemny brąz

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Colton Ford (ur. 12 października 1962 w Pasadenie) – były aktor erotyczny, model i piosenkarz[4][5].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Pasadenie w rodzinie pochodzenia ormiańskiego[3] jako syn Donny Mears i Kena Soukesiana[6]. Ma dwoje rodzeństwa[7]. Fascynował się teatrem i muzyką[8]. Grał na skrzypcach i gitarze, a następnie zaczął śpiewać w chórach[9]. W latach studiów pracował w klubach jazzowych i estradach[9], a następnie w firmie korporacyjnej[9].

Kariera w branży porno[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2001 zaczął występować w gejowskich filmach pornograficznych[10]. Był na okładkach magazynów takich jak „Men” (w grudniu 2002, listopadzie 2003, styczniu i wrześniu 2004), „Unzipped” (w maju 2002 i maju 2003), „Honcho” (w maju 2003), „Inches” (w grudniu 2002) i „Indulge” (nr 072)[2]. Wkrótce zanim odnalazł swoją pasję i rozpoczął karierę muzyczną[11].

W lipcu 2015 zwyciężył w rankingu „Najseksowniejsza gejowska gwiazda porno” (Los actores porno gay mas sexys listado 8), ogłoszonym przez hiszpański portal 20minutos.es[12].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Po spotkaniu z pracownikiem wytwórni płytowej i portorykańskim gejem z Nowego Jorku A&R Michaelem Alago[13], 27 kwietnia 2004 zrealizował wersję dance przeboju Steviego Wondera „Signed, Sealed, Delivered I'm Yours”, który osiągnął szczyt dziewiątej pozycji na liście Hot Dance Club w USA[7].

Jako piosenkarz wydał albumy studyjne: Tug of War (2008)[14], Under The Covers (2009)[15], The Way I Am (2013)[16] i Next Chapter (2014)[17].

Nagrał też promujące je single, w tym „That’s Me” (2008) (z gościnnym udziałem Cazwella), „The Way You Love Me” (2008), „No One” (2009), „With Every Heartbeat” (2011)[18], „Let Me Live Again” (2011), „Music Always Gets You Back” (2011)[19] i cover grupy Level 42 „Something About You” (2014)[20].

W 2019 rozpoczął współpracę z Ronem Schraderem i Spin Sistą jako Woop Woop Productions nagrywając EP-kę Unity[21], którą promują dwa utwory - „Stronger” (2020)[22] i „Stay” (2021)[23].

Działalność poza przemysłem porno[edytuj | edytuj kod]

Przez dwa sezony wcielał się w postać szeryfa Trouta w serialu LGBT The Lair (2007-2008)[24][25]. Ponadto pojawił się w niewielkiej roli w komedii Another Gay Sequel: Gays Gone Wild (2008).

Wspólnie z Arim Goldem wystąpił w roli cameo w teledysku Cyndi Lauper do utworu „Into the Nightlife” (2008)[26].

W 2011 zadebiutował na off-Broadwayu w spektaklu muz[26][26]ycznym Little House on the Ferry, współczesnej gejowskiej historii miłosnej osadzonej w legendarnym letnim kurorcie Fire Island w Nowym Jorku. Przedstawienie zawierało jedenaście oryginalnych piosenek, wydanych również jako album oryginalnej obsady (Colton Ford, Seph Stanek, Chris Van Kirk, Matt Rodriguez, Kit Balcuns i Sean Luftus). Piosenka „After Hours” została wydana jako singiel z wokalem Forda. Przedstawienie odbyło się w Nowym Jorku w dniach 3-20 listopada 2011.

Od 2 maja do 6 czerwca 2014 w Los Angeles grał postać Alvina w scenicznej produkcji And All The Dead, Lie Down[27][28].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 2001 jego partnerem życiowym był kanadyjski aktor porno Blake Harper (właściwie Peter Tiefenbach)[29], laureat branżowej nagrody FICEB HeatGay 2003 w kategorii „najlepszy aktor” w filmie Ya sé quien te la chupó el último verano[30]. Razem wystąpili w produkcji Chi Chi LaRue Aftershock 2: Mustang Pac 68 (2002). Związek z Harperem został przedstawiony w filmie dokumentalnym Naga sława (Naked Fame, 2004)[31] i piosence Forda „Love Has Find a Way” (2010)[32]. Po rozstaniu z Fordem, Harper powrócił do powrócił do Kanady, z dala od pornografii, i swojej misji życiowej jako pielęgniarz w lokalnym szpitalu w Windsor w Ontario[33].

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Nagroda Kategoria Film Inni wykonawcy Rezultat
2002 Grabby Award Najlepsza scena seksu grupowego[34] Conquered (2001) Nino Bacci, Blake Harper, Billy Herrington i Jay Ross Wygrana
2003 Grabby Award Najlepszy wykonawca roku[34] – – Nominacja
GayVN Award Gejowski wykonawca roku[34] – – Wygrana
Najlepsza scena seksu Prowl 3: Genuine Leather (2002) Blake Harper Nominacja
2004 GayVN Award Najlepsza scena seksu grupowego Aftershock: Part 2 (2003) Joe Foster, Chad Hunt, Chris Steele, Bret Wolfe, Weter Raeg, Matthew Rush, Blake Harper, Cody Wolf, Jake Marshall, Jim Slade i Antonio Majors Nominacja
2012 Raven’s Eden Award Żywa legenda gejowska[35] – – Wygrana

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Reżyser
2000 Układ prawie idealny (The Next Best Thing) Glen John Schlesinger
2001 Circuit (Okrążenie) mężczyzna na wideo Dirk Shafer
2004 Naked Fame w roli samego siebie Christopher Long
Hellbent członek zespołu Paul Etheredge
2008 Another Gay Sequel: Gays Gone Wild przystojniak Todd Stephens
„Into the Nightlife” tancerz w klubie Cyndi Lauper
2007–2009 The Lair szeryf Trout Fred Olen Ray

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Colton Ford w bazie IMDb (ang.)
  2. ↑ a b Colton Ford, model, performer. SmutJunkies. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
  3. ↑ a b c d Colton Ford w serwisie IAFD
  4. ↑ Colton Ford Songs. AllMusic. [dostęp 2021-04-16]. (ang.).
  5. ↑ Colton Ford Biography. Last.fm. [dostęp 2021-04-16]. (ang.).
  6. ↑ Colton Ford in Documentary. AdultFYI, 16 maja 2016. [dostęp 2021-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)]. (ang.).
  7. ↑ a b Colton Ford – Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (ang.).
  8. ↑ Entertain Me: Colton Ford, This Time It's Personal. Michael Shinafelt. [dostęp 2016-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
  9. ↑ a b c Icon: An Interview With Colton Ford. The Lush Life, 10 grudnia 2011. [dostęp 2021-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)]. (ang.).
  10. ↑ Thom: Colton Ford: L’ex-porn star n’est que louanges pour Blake Harper, l’homme qu’il a profondément aimé!. Pink TV, 2022-02-02. [dostęp 2022-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-09)]. (fr.).
  11. ↑ The Many Success Stories of Gay Men After They've Left the Adult Industry. Instinct Magazine. [dostęp 2017-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-07)]. (ang.).
  12. ↑ Ranking: Los actores porno gay mas sexys listado 8. listas.20minutos.es. [dostęp 2015-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-14)]. (hiszp.).
  13. ↑ Gary M. Kramer (2013-04-25): Former Gay Porn Actor and Singer Colton Ford: Not Just a Pretty Voice. SouthFloridaGayNews.com. [dostęp 2013-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-24)]. (ang.).
  14. ↑ Tug of War. Interia.pl. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (pol.).
  15. ↑ Under The Covers. Interia.pl. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (pol.).
  16. ↑ Discography. AllMusic. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (ang.).
  17. ↑ Ryan Shea (2016-04-25): Catching Up with Red Hot Music Star Colton Ford. Manhattan Digest. [dostęp 2017-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (ang.).
  18. ↑ Listen To Colton Ford’s Version Of Robyn’s “With Every Heartbeat”. QueerMeUp. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
  19. ↑ Colton Ford Releases New Double Single, “Let Me Live Again” And “Music Always Gets You Back”. queermeup.com. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
  20. ↑ Scott Alexander Hess (2013-06-11): Colton Ford Lives Again!. „Huffington Post”. [dostęp 2017-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (ang.).
  21. ↑ With New Music and Photos, Colton Ford Proves He's Here to 'Stay'. „The Advocate”, 12 marca 2021. [dostęp 2021-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)]. (ang.).
  22. ↑ Ryan Shea: Colton Ford on His New Single, Dating Life & What’s Ahead For Him. „Instinct”, 22 października 2020. [dostęp 2021-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)]. (ang.).
  23. ↑ Michael Cook: Colton Ford Makes Vulnerability Sexy With His New Single ‘Stay’. „Instinct”, 11 marca 2021. [dostęp 2021-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)]. (ang.).
  24. ↑ Colton Ford Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
  25. ↑ Colton Ford. Listal. [dostęp 2017-04-11]. (ang.).
  26. ↑ a b c Michael Cook (2019-05-12): Glenn Soukesian-The Artist Formerly Known As Colton Ford Talks Keeping It Real, Career Evolution, & The Next Step In His Dance Music Career. Instinct Magazine. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
  27. ↑ And All The Dead, Lie Down. allthedead.com. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
  28. ↑ Colton Ford's Next Chapter. Entertain Me By Michael Shinafelt. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
  29. ↑ Photos for Eight Gay-Porn Couples Who Found True Love Off-Screen—And A Few Who Didn't. Queerty. [dostęp 2015-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-14)]. (ang.).
  30. ↑ International erotic film festiva of Barcelona. FICEB. [dostęp 2015-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-14)]. (ang.).
  31. ↑ Colton Ford (12 de Outubro de 1962). Filmow. [dostęp 2019-08-19]. (port.).
  32. ↑ Blake Harper Interview. Jumpon Mark's List. [dostęp 2015-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  33. ↑ Ned Martel (2005-03-25): Finding Love Outside the Skin Trade. „The New York Times”. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
  34. ↑ a b c Colton Ford » Awards. FamousFix. [dostęp 2017-04-11]. (ang.).
  35. ↑ Past Award Winners. Raven’s Eden Award. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-21)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Colton_Ford&oldid=66611243”