Zasłonak krwisty
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak krwisty |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius sanguineus (Wulfen) Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 288 (1838) | |
.jpg)
Zasłonak krwisty (Cortinarius sanguineus (Wulfen) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1781 r. Wulfen nadając mu nazwę Agaricus sanguineus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1838 r. Elias Fries, przenosząc go do rodzaju Cortinarius[1].
Synonimów naukowych ma 16. Niektóre z nich[2]:
- Agaricus sanguineus Wulfen 1781
- Cortinarius puniceus P.D. Orton 1958
- Dermocybe punicea (P.D. Orton) M.M. Moser 1974
- Dermocybe sanguinea (Wulfen) Wünsche 1877
Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1975 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako zasłonak krwawy i skórzak krwisty[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 2–5 cm, barwa krwistoczerwona, po dojrzeniu płowieje na pomarańczowobrązową. Początkowo jest półkulisto-dzwonkowaty, z czasem staje się spłaszczony i rozpostarty. Na środku tępy garb. Skórka sucha, pilśniowata, matowa[4].
Dość gęste i zaokrąglone przy trzonie. Mają kolor od cynobrowego do ciemnokrwistego[5].
Długość 3–6 cm, grubość 0,7 cm. Jest walcowaty, włóknisty, wewnątrz pusty, czasami dołem rozszerzony. Ubarwienie takie samo jak kapelusza, nasada jest okryta pomarańczową pilśnią[4].
Cienki, tego samego koloru co kapelusz i trzon, o gorzkim smaku i zapachu rzodkwi[4].
Rdzawobrązowy. Zarodniki eliptyczne, z drobnymi brodawkami; o rozmiarach 6-9 x 4-5 µm[5].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Australii[6]. W Polsce nie jest rzadki. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski odnotowano kilkadziesiąt jego stanowisk[3].
Rośnie w lasach świerkowych na torfowiskach i w wilgotnych miejscach. W górach jest dość częsty[4]. Czasami można go spotkać również w olsach[5].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Grzyb mikoryzowy[3]. Grzyb trujący[4].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
- zasłonak krwistoczerwony (Cortinarius anthracinus) – różni się ciemnopurpurowobrązowym kapeluszem z karminowożółtym brzegiem[4]
- zasłonak cynamonowy (Cortinarius cinnamomeus) – podobny jest do starszych, wypłowiałych okazów zasłonaka krwistego, ale nie ma krwistoczerwonych łusek[4].
- zasłonak purpurowoblaszkowy (Cortinarius semisanguineus) – ma podobnego koloru blaszki, ale kapelusz i trzon są oliwkowobrązowe[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-01-25]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g h Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ a b c Grzybland. Zasłonak krwisty. [dostęp 2011-09-09].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].