Czerwony Dwór (powiat węgorzewski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czerwony Dwór
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

węgorzewski

Gmina

Węgorzewo

Liczba ludności (2022)

123[2]

Strefa numeracyjna

87

Kod pocztowy

11-600[3]

Tablice rejestracyjne

NWE

SIMC

0770940

Położenie na mapie gminy Węgorzewo
Mapa konturowa gminy Węgorzewo, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Czerwony Dwór”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Czerwony Dwór”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Czerwony Dwór”
Położenie na mapie powiatu węgorzewskiego
Mapa konturowa powiatu węgorzewskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Czerwony Dwór”
Ziemia54°13′32″N 21°46′19″E/54,225556 21,771944[1]
Drewniany dom w Czerwonym Dwór

Czerwony Dwór (niem. Rothhof[4], względnie Rothof[5], Rutki(1946)[6]) – wieś w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Węgorzewo.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.

Czerwony Dwór jest miejscowością sołecką.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

28 marca 1949 r. ustalono urzędową polską nazwę miejscowości – Czerwony Dwór, określając drugi przypadek jako Czerwonego Dworu, a przymiotnik – czerwonodworski[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 20584
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Kod pocztowy Czerwony Dwór •• Wyszukiwarka, kody pocztowe, ulice, mapa [online], www.kodypocztowe.info [dostęp 2019-10-10].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości. M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225.
  5. B. Konopka, C. Mazur, S. Starzewski, Grosse Masurische Seen. Touristenkarte, wyd. Copernicus, PPWK Warszawa 2003, ISBN 83-7329-245-4
  6. Resau - Simanowizna [online], www.luzuj.com [dostęp 2017-11-22] (pol.).