Czesław Rychlicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Rychlicki
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

29 maja 1939
Golub

Data i miejsce śmierci

17 grudnia 2022
Sikórz

profesor nauk teologicznych
Specjalność: teologia dogmatyczna i ekumeniczna
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Doktorat

1970 – teologia
Papieski Uniwersytet Gregorianum w Rzymie

Habilitacja

1998 – teologia
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Profesura

2002

profesor zwyczajny Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Czesław Rychlicki (ur. 29 maja 1939 w Golubiu, zm. 17 grudnia 2022[1] w Sikorzu) – polski duchowny katolicki, teolog, profesor nauk teologicznych. Specjalista teologii dogmatycznej i ekumenicznej. Pełnił funkcję kierownika Zakładu Teologii Dogmatycznej i Ekumenizmu Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i był członkiem Papieskiej Akademii Teologicznej w Watykanie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1957–1963 odbył formację w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku. Po otrzymaniu 16 czerwca 1963 święceń kapłańskich został skierowany na studia magisterskie na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Lublinie. Studia specjalistyczne realizował i doktorat z teologii dogmatycznej na podstawie rozprawy Cristologia negli scritti di Andrea Frycz Modrzewski – il precursore dell'ecumenismo uzyskał w 1970 na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Paralelnie studiował w Papieskim Instytucie Biblijnym i Papieskim Instytucie Teologii Wschodniej w Rzymie. Stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii dogmatycznej uzyskał w 1998 w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (ATK). Przez szereg lat zajmował stanowisko profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W 2002 uzyskał tytuł naukowy profesora. Jednocześnie był wykładowcą teologii dogmatycznej i ekumenizmu w seminariach duchownych w Płocku i w Toruniu. Był organizatorem i pierwszym dyrektorem Soborowego Studium Teologiczno-Pastoralnego i Punktu Konsultacyjnego ATK/UKSW w Warszawie, z siedzibą w Płocku. Dwukrotnie był członkiem Senatu ATK/UKSW w Warszawie oraz UMK w Toruniu. Został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu[2].

5 czerwca 2003 został członkiem Papieskiej Akademii Teologicznej w Watykanie[3]. Był także sekretarzem Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski. Zasiadał w Komitecie Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk.

Jako ekspert z zakresu ekumenizmu z mandatu Konferencji Episkopatu Polski był w latach 1980–1982 członkiem zespołu prowadzącego dialog z Kościołem Starokatolickim Mariawitów w sprawie wzajemnego uznania ważności sakramentu chrztu[3].

Uczestnik wielu krajowych i międzynarodowych sympozjów teologicznych, m.in. w Rzymie, Saragossie, Berlinie, Madrycie[4].

W 1987 r. został kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej Płockiej[5], zaś w 2004 r. został odznaczony przez Jana Pawła II godnością prałata honorowego Jego Świątobliwości[6].

Zmarł po ciężkiej chorobie 17 grudnia 2022 r. w Domu Seniora Leonianum – Piękne życie w Sikorzu koło Płocka.

Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Cristologia negli scritti di A. Frycz Modrzewski il precursore dell'ecumenismo, Roma 1971.
  • Sakramentalny charakter przymierza małżeńskiego. Studium teologicznodogmatyczne, Płock 1997.
  • Wielki Jubileusz Roku 2000. Sens – przesłanie – symbolika, Płock 2000.
  • Wiara – nadzieja – miłość wobec wieczności. Z zagadnień współczesnej eschatologii, Płock 2001.
  • Bóg jest miłością. Refleksja nad encykliką Benedykta XVI, Płock 2006.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł ks. prof. Czesław Rychlicki. umk.pl, 19 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-22].
  2. Prof. Czesław Rychlicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-05-19].
  3. a b Wywiad z ks. prof. Czesławem Rychlickim na łamach tygodnika „Niedziela”, nr 31/2003.
  4. Por. Czesław Rychlicki, Moja kapłańska droga, Płocki Instytut Wydawniczy, Płock 2022.
  5. W. Kućko (red.), Rocznik diecezji płockiej 2021. Struktura personalno-administracyjna, Płocki Instytut Wydawniczy, Płock 2022, s. 103.
  6. Odznaczeni kapłani [online], niedziela.pl [dostęp 2022-12-17] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]