David McDowell Brown

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Masti (dyskusja | edycje) o 08:23, 19 wrz 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
David McDowell Brown
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Narodowość

amerykańska

Funkcja

specjalista misji

Łączny czas misji kosmicznych

15 dni 22 godziny
20 minut i 22 sekundy

Liczba spacerów kosmicznych

{{{liczba spacerów kosmicznych}}}

Czas spacerów kosmicznych

{{{czas spacerów kosmicznych}}}

Misje

STS-107

Odznaczenia
Naval Astronaut Wings Naval Aviator Wings
Defense Distinguished Service Medal (Stany Zjednoczone) Medal za Chwalebną Służbę (Stany Zjednoczone) Medal za Osiągnięcie Marynarki Wojennej (Stany Zjednoczone) Congressional Space Medal of Honor (Stany Zjednoczone) NASA Distinguished Service Medal Medal Za Lot Kosmiczny National Defense Service Medal

David McDowell Brown (ur. 16 kwietnia 1956 w Arlington, zginął 1 lutego 2003 podczas powrotu na Ziemię wahadłowca Columbia) – amerykański astronauta, lekarz, pilot wojskowy, komandor United States Navy.

Zarys biografii

Po ukończeniu szkoły średniej (Yorktown High School) w 1974 kontynuował naukę w College of William and Mary, otrzymując w 1978 licencjat z zakresu biologii. W 1982 ukończył studia lekarskie w Eastern Virginia Medical School. W czasie wolnym od nauki pracował dorywczo w parku rozrywki „Busch Gardens” i cyrku „Kingdom”, w którym występował jako akrobata na monocyklu. Po uzyskaniu na Uniwersytecie Medycznym Karoliny Południowej {Medical University of South Carolina) dodatkowych uprawnień lekarskich (medical intern) wstąpił do US Navy. Następnie odbył szkolenie specjalistyczne i w 1984 uzyskał status lotniczego lekarza marynarki wojennej (flight surgeon). W tym charakterze służył m.in. na lotniskowcu USS „Carl Vinson”. W 1988 został pierwszym od dziesięciu lat lekarzem US Navy wybranym do szkolenia w zakresie pilotażu samolotowego. Kurs ukończył jako najlepszy w swojej grupie. Zdobył kwalifikacje pilota samolotu szturmowego A-6 Intruder, a później – myśliwca wielozadaniowego F/A-18 Hornet. W 1992 został pilotem 115. eskadry myśliwców szturmowych (Strike Fighter Squadron 115 – VFA-115), stacjonującej wówczas na lotniskowcu USS „Independence”. W 1995 objął stanowisko lekarza Szkoły Pilotów Doświadczalnych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, gdzie latał ponadto samolotem T-38 Talon. Jako pilot spędził w powietrzu 2700 godzin.

W kwietniu 1996 został przyjęty do NASA, a już 1 maja został członkiem 16. grupy astronautów (NASA 16). Po dwuletnim szkoleniu uzyskał kwalifikacje specjalisty misji. Przed startem w kosmos pełnił różne funkcje w Centrum Lotów Kosmicznych im. Lyndona Johnsona (JSC), pracował m.in. w zespole zaopatrzenia Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). W 2003 jako specjalista misji uczestniczył w wyprawie promu Columbia – STS-107, rozpoczętej 16 stycznia. W trakcie prawie szesnastodniowego pobytu na orbicie astronauci wykonali 82 eksperymenty biologiczne, geofizyczne, technologiczne i fizyczne. 1 lutego 2003 podczas powrotu Columbii na Ziemię wahadłowiec rozpadł się w powietrzu. Śmierć poniosła cała załoga.

Brown został pochowany na Cmentarzu Narodowym w Arlington, podobnie jak jego dwoje kolegów z załogi Columbii – Michael P. Anderson i Laurel Clark.

Odznaczenia

Ciekawostki

Zobacz też

Bibliografia

  • Tomaṡ Pṙibyl, Dzień w którym nie wróciła Columbia, Wydawnictwo Debit, Bielsko-Biała, ISBN 83-7167-224-1

Linki zewnętrzne