Michael P. Anderson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael Anderson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1959
Plattsburgh

Data i miejsce śmierci

1 lutego 2003
zginął nad Teksasem
w katastrofie promu Columbia

Narodowość

amerykańska

Funkcja

specjalista misji

Łączny czas misji kosmicznych

24 dni 18 godzin 8 minut

Misje

STS-89, STS-107

Stopień wojskowy

podpułkownik United States Air Force

Odznaczenia
Defense Distinguished Service Medal (Stany Zjednoczone) Defence Superior Service Medal (USA) Medal za Chwalebną Służbę (Stany Zjednoczone)
Medal Pochwalny Sił Powietrznych - trzykrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal Służby Obrony Narodowej Congressional Space Medal of Honor (Stany Zjednoczone) Medal NASA za Wybitną Służbę Medal Za Lot Kosmiczny

Michael Philip Anderson (ur. 25 grudnia 1959 w Plattsburghu, zginął 1 lutego 2003 podczas powrotu na Ziemię wahadłowca Columbia) – amerykański astronauta, pilot wojskowy, fizyk, podpułkownik United States Air Force.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Plattsburghu w stanie Nowy Jork, jako syn Bobbie Anderson, żołnierza sił powietrznych oraz Barbary Anderson. Za swoje miasto rodzinne uważał jednak Spokane w stanie Waszyngton, gdzie w 1973 osiadła jego rodzina. Po tym, jak w wieku 4 lat był świadkiem misji Mercury, postanowił zostać astronautą.[1] Uczęszczał kolejno do Cheney High School (1977), University of Washington (1981) i Creighton University (1990). Doktorat z fizyki i astronomii na Uniwersytecie Waszyngtońskim uzyskał w 1981.[1] Bezpośrednio po studiach (1981) rozpoczął zawodową służbę wojskową w stopniu podporucznika. Początkowo zajmował się systemami komunikacyjnymi i informacyjnymi. Następnie otrzymał skierowanie na szkolenie lotnicze, po ukończeniu którego został pilotem samolotu KC-135. Później zdobył także kwalifikacje pilota-instruktora. Przed przejściem do NASA wylatał ponad 3000 godzin za sterami samolotów KC-135 i T-38A. W grudniu 1994 został członkiem 15. grupy astronautów NASA. Po ukończeniu szkolenia wziął udział – jako specjalista misji – w locie STS-89 wahadłowca Endeavour. Wyprawa odbyła się w dniach 23–31 stycznia 1998. Był to ósmy lot wahadłowca na rosyjską stację kosmiczną Mir. W 2003 jako szef specjalistów misji uczestniczył w wyprawie promu Columbia – STS-107, rozpoczętej 16 stycznia. W trakcie prawie 16-dniowego pobytu na orbicie astronauci wykonali 82 eksperymenty biologiczne, geofizyczne, technologiczne i fizyczne. 1 lutego 2003 podczas powrotu Columbii na Ziemię wahadłowiec rozpadł się w powietrzu. Śmierć poniosła cała załoga.

Anderson został pochowany na Cmentarzu Narodowym w Arlington, podobnie jak jego dwoje kolegów z załogi Columbii – David Brown i Laurel Clark.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Roger D. Launius, Columbia Space Shuttle Crew, t. 1, Oxford University Press, kwiecień 2008, DOI10.1093/anb/9780198606697.article.2001896 [dostęp 2022-04-09] (ang.).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomas Pŕibyl, Dzień, w którym nie wróciła Columbia, Wydawnictwo Debit, Bielsko-Biała, s. 72, ISBN 83-7167-224-1

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]