David Patiño

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Patiño
Pełne imię i nazwisko

David Patiño Oviedo

Data i miejsce urodzenia

6 września 1967
Meksyk

Wzrost

173 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

T'HÓ Mayas (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1993 Pumas UNAM 200 (51)
1993–1997 Monterrey 108 (25)
1997 Colorado Rapids 23 (5)
1998 Monterrey 12 (1)
1998–1999 Pachuca 29 (3)
2000 Toros Neza 10 (0)
W sumie: 382 (85)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1985  Meksyk U-20 2 (0)
1993–1996  Meksyk 27 (4)
W sumie: 29 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2007–2008 Morelia
2008–2010 Mérida
2011 Atlante UTN
2011–2012 Neza
2012 Veracruz
2013 Pumas Morelos
2014 Pumas UNAM (tymcz.)
2017–2019 Pumas UNAM
2020 Dorados
2021 Herediano
2022– T'HÓ Mayas
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
srebro Ekwador 1993

David Patiño Oviedo (ur. 6 września 1967 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Meksyku, trener piłkarski, od 2022 roku prowadzi T'HÓ Mayas.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Patiño pochodzi ze stołecznego miasta Meksyk i jest wychowankiem tamtejszego zespołu Pumas UNAM. W meksykańskiej Primera División zadebiutował podczas rozgrywek México '86, natomiast premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 25 października tego samego roku w wygranym 2:0 spotkaniu z Toros Neza. Szybko wywalczył sobie miejsce w wyjściowej jedenastce i w sezonie 1987/1988 wywalczył z Pumas wicemistrzostwo kraju. Rok później triumfował w Pucharze Mistrzów CONCACAF i doszedł do finału Copa Interamericana, natomiast podczas rozgrywek 1990/1991 zdobył tytuł mistrza Meksyku. Barwy Pumas reprezentował przez ponad siedem lat, zdobywając w tym czasie 51 goli w 200 ligowych meczach. W połowie 1993 roku odszedł do ekipy wicemistrza Meksyku – CF Monterrey. Spędził tam cztery sezony w roli kluczowego zawodnika pierwszej drużyny, jednak nie potrafił nawiązać do sukcesów odnoszonych z Pumas.

Podczas drugiej połowy sezonu 1997 Patiño występował w amerykańskim Colorado Rapids – tam zdobył pięć bramek w 23 spotkaniach, wygrał rozgrywki konferencji zachodniej i wywalczył wicemistrzostwo Major League Soccer. Po pół roku powrócił do Monterrey, którego barwy ponownie przywdziewał przez sześć miesięcy. W lipcu 1998 podpisał umowę z beniaminkiem pierwszej ligi meksykańskiej – CF Pachuca. Tam pojawiał się na boisku regularnie, jednak niemal wyłącznie w roli rezerwowego. W sezonie Invierno 1999 – swoich ostatnich na pierwszym poziomie rozgrywek – wywalczył z prowadzoną przez szkoleniowca Javiera Aguirre ekipą drugie w karierze mistrzostwo Meksyku. Karierę zakończył w wieku 33 lat w drugoligowym Toros Neza z miasta Nezahualcóyotl, nie odnosząc z nim żadnych większych osiągnięć i ani razu nie wpisując się na listę strzelców.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1985 roku Patiño znalazł się w ogłoszonym przez szkoleniowca Jesúsa del Muro składzie reprezentacji Meksyku U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Związku Radzieckim. Pełnił tam funkcję rezerwowego swojej ekipy, rozgrywając dwa spotkania po wejściu z ławki i nie zdobywając ani jednej bramki, natomiast jego drużyna zdołała dotrzeć do ćwierćfinału rozgrywek.

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Patiño zadebiutował w 1993 roku i niebawem został powołany przez selekcjonera Miguela Mejíę Baróna na turniej Copa América. Strzelił tam dwa gole i pomógł debiutującym w tych rozgrywkach Meksykanom w dojściu do przegranego ostatecznie 1:2 finału z Argentyną, w którym sam wystąpił. Swój ogólny seniorski bilans reprezentacyjny zakończył na czterech golach w 27 spotkaniach.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę szkoleniową Patiño rozpoczął jako asystent w pierwszoligowym zespole Monarcas Morelia, a w październiku 2007 zastąpił José Luisa Trejo na stanowisku trenera pierwszego zespołu. Poprowadził tę ekipę w osiemnastu ligowych spotkaniach, notując siedem zwycięstw i jedenaście porażek, a także w rozgrywkach InterLigi 2008, gdzie jego zespół trzykrotnie schodził z boiska pokonany. Odszedł z klubu w marcu 2008, jednak już jesienią tego samego roku objął drugoligową filię Morelii – Mérida FC. Z tą drużyną wygrał rozgrywki Primera A w sezonie Clausura 2009, co nie zaowocowało jednak awansem do najwyższej klasie rozgrywkowej – Mérida w decydującym dwumeczu przegrała z Querétaro. Podczas wiosennego sezonu Clausura 2011 trenował drugoligowy Atlante UTN – inną filię Morelii. Po upływie sześciu miesięcy objął posadę szkoleniowca innej filialnej drużyny Morelii – Neza FC, także występującej w drugiej lidze. Tam pracował przez rok bez większych sukcesów.

W maju 2012 Patiño zastąpił Joaquína del Olmo w roli opiekuna drugoligowego Tiburones Rojos de Veracruz. W drużynie z portowego miasta spędził kilka kolejnych miesięcy, lecz zdołał odnieść tylko dwa zwycięstwa w trzynastu spotkaniach i został zwolniony wskutek słabych wyników we wrześniu 2012. Na początku 2013 roku powrócił do swojego macierzystego klubu Pumas UNAM, gdzie został trenerem drugoligowych rezerw, Pumas Morelos. Pod jego kierownictwem ekipa spisywała się przeciętnie, a na koniec sezonu spadła do trzeciej ligi meksykańskiej. Bezpośrednio po tym rozpoczął pracę w akademii juniorskiej klubu, obejmując zespół w kategorii wiekowej U-20.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]