Defekt Schottky’ego

Defekt Schottky’ego – rodzaj wakansu (luki), punktowy defekt sieci krystalicznej, powstający w wyniku opuszczenia węzłów sieci przez atomy lub jony, które dyfundują przez przestrzeń międzywęzłową na powierzchnię, gdzie jest dobudowywana zewnętrzna warstwa kryształu. W kryształach jonowych zwykle powstaje dwuwakans (biwakans) – dwie sprzężone luki (kationowa i anionowa), które zbliżają się do siebie dzięki oddziaływaniom elektrostatycznym tworząc przestrzeń zdefektowaną o zerowym ładunku elektrycznym^[1]^[2]^[3]^[4].

Defekt został nazwany na cześć Waltera Schottkiego.

Przykładowo, równanie tworzenia pojedynczego defektu Schottky’ego w notacji Krögera-Vinka w krysztale NaCl jest następujące^[5]:

∅ ⇌ v′Na + v•Cl

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

↑ Encyklopedia techniki; Metalurgia. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk”, 1978, s. 799.
↑ Encyklopedia techniki. Chemia, EwaE. Czarnecka-Żołek (red.), wyd. 4, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1993, s. 167–168, ISBN 83-204-1312-5 .
↑ Defekty struktury krystalicznej. [w:] Materiały dydaktyczne PG (inżynieria materiałowa) [on-line]. www.im.mif.pg.gda.pl. [dostęp 2012-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-04)].
↑ Rogalski: Sieć krystaliczna ciał stałych. [w:] Materiały dydaktyczne WAT [on-line]. www.wtc.wat.edu.pl. [dostęp 2012-07-20].
↑ Dąbrowa: Defekty samoistne – wstęp teoretyczny. [w:] Materiały dydaktyczne AGH [on-line]. home.agh.edu.pl. [dostęp 2017-12-08].