Steno długonosy

Steno długonosy
	Steno bredanensis
	(G. Cuvier, 1828)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Rząd	Cetartiodactyla
(bez rangi)	walenie
(bez rangi)	zębowce
Rodzina	delfinowate
Rodzaj	steno
Gatunek	steno długonosy
Synonimy
	Delphinus bredanensis G. Cuvier, 1828; Delphinus compressus Gray, 1843; Delphinus perspicillatus Peters, 1876; Delphinus rostratus Desmarest, 1817; Steno perspicillatus (Peters, 1876);
	Delphinus bredanensis G. Cuvier, 1828; Delphinus compressus Gray, 1843; Delphinus perspicillatus Peters, 1876; Delphinus rostratus Desmarest, 1817; Steno perspicillatus (Peters, 1876);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Steno długonosy^[4], delfin długonosy^[5] (Steno bredanensis) – gatunek ssaka z rodziny delfinowatych (Delphinidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Steno.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Takson po raz pierwszy opisany przez G. Cuviera w 1828 roku pod nazwą Delphinus bredanensis^[6]. Opis ukazał się w dziele R.P. Lessona, Histoire naturelle générale et particulière des mammifères et des oiseaux^[6]. Jako miejsce typowe autor wskazał wybrzeża Francji^[6]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Steno – steno^[4], utworzonego przez J.E. Graya w 1846 roku^[7].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Z natury niezbyt liczny, ten duży delfin spotykany jest w pelagicznych tropikalnych wodach po ciepłe w różnych częściach wszechoceanu^[2]. Żyje w małych grupach około 3-4 osobników.

Te walenie zawdzięczają swoją nazwę długiemu dziobowi, ukształtowanemu jakby delfin się uśmiechał. Są szare, gdzieniegdzie w białe plamy.

Delfiny te dają się tresować ludziom, ale częściej niż w delfinariach, ludzie korzystają z ich pomocy w różnych projektach podwodnych, np. naprawie sprzętu ustawionego na dnie morskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Steno bredanensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Steno bredanensis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 stycznia 2010]
↑ J.J. Kiszka J.J., R.R. Baird R.R., G.G. Braulik G.G., Steno bredanensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-16] (ang.).
↑ ^a ^b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 189. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 44, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
↑ ^a ^b ^c G. Cuvier: Cétatés. W: R.-P. Lesson: Histoire naturelle générale et particulière des mammifères et des oiseaux. T. 1. Paryż: Chez Baudouin frères, 1828, s. 206. (fr.).
↑ J. Richardson, J.E. Gray: The zoology of the voyage of the H.M.S. Erebus & Terror, under the command of Captain Sir James Clark Ross, during the years 1839 to 1843. Cz. 1: Mammalia, Birds. Londyn: E. W. Janson, 1846, s. 43. (ang.).

[itis-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Steno bredanensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[msw-2] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Steno bredanensis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 stycznia 2010]

[iucn-3] J.J. Kiszka J.J., R.R. Baird R.R., G.G. Braulik G.G., Steno bredanensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-16] (ang.).

[miiz-4] Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 189. ISBN 978-83-88147-15-9.

[msz-5] K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 44, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.

[Cuvier-6] G. Cuvier: Cétatés. W: R.-P. Lesson: Histoire naturelle générale et particulière des mammifères et des oiseaux. T. 1. Paryż: Chez Baudouin frères, 1828, s. 206. (fr.).

[Gray-7] J. Richardson, J.E. Gray: The zoology of the voyage of the H.M.S. Erebus & Terror, under the command of Captain Sir James Clark Ross, during the years 1839 to 1843. Cz. 1: Mammalia, Birds. Londyn: E. W. Janson, 1846, s. 43. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]