Dennis O’Neil (biskup)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dennis O’Neil
Biskup tytularny Macon
Amate Invicum
Miłujcie się wzajemnie
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1940
Freemont

Data i miejsce śmierci

17 października 2003
San Bernardino

Biskup pomocniczy San Bernardino
Okres sprawowania

2001–2003

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

30 kwietnia 1966

Nominacja biskupia

16 stycznia 2001

Sakra biskupia

27 marca 2001

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

27 marca 2001

Konsekrator

Gerald Barnes

Współkonsekratorzy

Gabino Zavala
Stephen Blaire

Dennis Patrick O’Neil (ur. 16 stycznia 1940 w Freemont, zm. 17 października 2003 w San Bernardino) – amerykański duchowny katolicki, biskup pomocniczy diecezji San Bernardino w latach 2001–2003.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie przyjął 30 kwietnia 1966 i został inkardynowany do archidiecezji Los Angeles. W 1979 wyjechał jako misjonarz na Alaskę i przez pięć lat pracował w diecezji Juneau. W 1984 powrócił do Los Angeles i pełnił posługę proboszcza w parafiach archidiecezji. W 1995 otrzymał tytuł Prałata Honorowego Jego Świątobliwości.

Episkopat[edytuj | edytuj kod]

17 stycznia 2001 został mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem pomocniczym diecezji San Bernardino ze stolicą tytularną Macon. Sakry biskupiej udzielił mu 27 marca tegoż roku ówczesny ordynariusz tejże diecezji, bp Gerald Barnes.

Zmarł nagle 17 października 2003 na atak serca[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Most Rev. Dennis Patrick O'Neil, 63; Auxiliary Bishop. latimes.com, 2003-10-24. [dostęp 2018-01-31]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Dennis O’Neil [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-01-31] (ang.).