Deszpot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Deszpot
Ilustracja
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Despot, Zenowic, Zenowicz, Zieniewicz

Pierwsza wzmianka

XVI wiek

Deszpot (Despot, Zenowic, Zenowicz, Zieniewicz) – polski herb szlachecki, używany przez kilkanaście rodzin.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu czerwonym, półpierścień złoty barkiem do góry. Nad nim, krzyż kawalerski złoty.

W klejnocie, kruk z pierścionkiem w dziobie.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy, herb pojawia się w źródłach w XVI wieku – w Herbach rycerstwa polskiego Paprockiego i Orbis Polonus Okolskiego, a także w Kronice Bielskiego. Nie zachowały się z tego okresu barwy godła, zaś herb występuje pod nazwą Zienowic. Rekonstrukcja barw pojawia się u Kaspra Niesieckiego[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Gajl wymienia następujące rody herbownych:

Despot, Deszpot, Kibort, Kijek, Kijek-Kostrzeński, Kostrzeń, Kostrzeński, Kostrzyński, Łopatyński, Mładanowicz, Zejnowicz, Zenowicz, Zieniewicz, Zienowicz, Żyniew.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 325. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]