Diecezja Bengbu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diecezja Bengbu
天主教蚌埠教区
Państwo

 Chiny

Siedziba

Bengbu

Data powołania

21 lutego 1929

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

Anqing

Biskup diecezjalny

sede vacante

Położenie na mapie Chin
Ziemia32°56′N 117°21′E/32,933333 117,350000

Diecezja Bengbu (łac. Dioecesis Pampuvensis, chiń. 天主教蚌埠教区) – rzymskokatolicka diecezja ze stolicą w Bengbu, w prowincji Anhui, w Chińskiej Republice Ludowej. Biskupstwo jest sufraganią archidiecezji Anqing.

W Kościele oficjalnym na 70 000 katolików w prowincji Anhui 50 000 mieszka w Bengbu lub w okolicach[1][2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

21 lutego 1929 papież Pius XI brewe Ea quae catholicae erygował wikariat apostolski Bengbu. Dotychczas wierni z tych terenów należeli do wikariatu apostolskiego Wuhu (obecnie diecezja Wuhu).

W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych dokonanych przez Piusa XII 11 kwietnia 1946 wikariat apostolski Bengbu został podniesiony do rangi diecezji.

Z 1950 pochodzą ostatnie pełne, oficjalne kościelne statystyki. Diecezja Bengbu liczyła wtedy:

  • 64 334 wiernych (0,7% społeczeństwa)
  • 45 kapłanów (4 diecezjalnych i 41 zakonnych)
  • 21 sióstr i 15 braci zakonnych
  • 23 parafie.

Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 diecezja, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać. W 1958 Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich mianowało w Bengbu swojego ordynariusza. Przyjął on sakrę bez zgody papieża zaciągając na siebie ekskomunikę latae sententiae[3].

Kolejnym biskupem został w 1986 Joseph Zhu Huayu. Był on uznawany przez rząd w Pekinie. Brak informacji czy za legalnego ordynariusza uznawała go Stolica Apostolska[1][4].

W 2001 Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich połączyło wszystkie jednostki kościelne w prowincji Anhui (czyli archidiecezję Anqing, jej sufraganie diecezje Bengbu i Wuhu oraz prefekturę apostolską Tunxi). W ich miejsce powstała diecezja Anhui obejmująca swym zasięgiem całą prowincję. Stolica Apostolska nie uznała tej decyzji. Dokonany przez papieży podział administracyjny zachowuje Kościół podziemny[4][5].

Ordynariusze[edytuj | edytuj kod]

Wikariusze apostolscy[edytuj | edytuj kod]

Biskupi[edytuj | edytuj kod]

  • Cipriano Cassini SI (1946 - 1951)
  • sede vacante (być może urząd sprawował biskup(i) Kościoła podziemnego) (1951 - 1986)
  • Joseph Zhu Huayu (1986 - 2001) od 1997 także administrator Anqingu i Wuhu, następnie arcybiskup Anqingu
  • sede vacante (2001 - nadal)

Antybiskup[edytuj | edytuj kod]

Ordynariusz mianowany przez Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich nieposiadający mandatu papieskiego:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b fides.org
  2. stan na 2005
  3. kan. 1382
  4. a b ucanews.com
  5. ucanews Diocese of Anhui. [dostęp 2017-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-23)].
  6. a b Włoch

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]