Diplura (rodzaj)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diplura
C.L. Koch, 1850
Ilustracja
Diplura macrura
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

Dipluridae

Podrodzina

Diplurinae

Rodzaj

Diplura

Typ nomenklatoryczny

Mygale macrura C.L. Koch, 1841

Synonimy
  • Achetopus Tullgren, 1905
  • Euharmonicon Mello-Leitão, 1920
  • Evagrella Mello-Leitão, 1923
  • Prosharmonicon Mello-Leitão, 1938
  • Pseudohermachura Mello-Leitão, 1927
  • Taunayella Mello-Leitão, 1923
  • Thalerothele Bertkau, 1880

Diplurarodzaj pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Dipluridae. Obejmuje 18 opisanych gatunków. Zamieszkują Amerykę Południową.

Morfologia i zasięg[edytuj | edytuj kod]

Wzory ubarwienia odwłoka występujące u rodzaju
Diplura rodrigoi

Pająki brązowe do czarnych z jaśniejszym karapaksem i zwykle z jasnym wzorem na opistosomie (odwłoku), na który składać się mogą poprzeczne przepaski, plamki lub kropki. Położony na wewnętrznej powierzchni szczęk narząd strydulacyjny (lira) ma postać pojedynczego szeregu sztywnych szczecinek liczącego od 1 do 18 sztuk. Za lirą leży poprzeczny szew, a rejon poniżej jego nasadowego odcinka jest gładki lub zaopatrzony w kilka drobnych i cienkich szczecinek; brak tam występującego u Harmonicon i Trechona poletka szczecinek kolcowatych. W przeciwieństwie do innych Diplurinae stopy przedstawicieli rodzaju pozbawione są nibyczłonowania i mają tylko kilka pęknięć oskórka po brzusznej stronie. Skopule na stopach są krótkie i cienkie, a na nadstopiach bywają wręcz nieobecne. Nogogłaszczki samca mają golenie grubsze i krótsze niż inne Diplurinae, o stosunku długości do szerokości nieprzekraczającym 3,6. Samice mają zbiornik nasienny w formie dość krótkiej i szerokiej szypułki zwieńczonej grupą kulistych lub jajowatych płatów różnych rozmiarów; wyjątkiem jest D. mapingurai, u którego to szypułka jest dłuższa i cieńsza, a grupy płatów są dwie[1].

Rodzaj neotropikalny. 12 z 18 gatunków występuje endemicznie w Brazylii. Pozostałe znane są z Wenezueli, Ekwadoru, Boliwii, Paragwaju i Argentyny[2].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Takson ten wprowadzony został w 1850 roku przez Carla Ludwiga Kocha[3].

Do rodzaju tego należy 18 opisanych gatunków[2]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Denis Rafael Pedroso, Alessandro Ponce De Leão Giupponi, Renner Luiz Cerqueira Baptista. Comments on the genus Diplura C. L. Koch, 1850, with description of two new species (Araneae: Mygalomorphae: Dipluridae). „ZooKeys”. 771, s. 57-71, 2018. DOI: 10.3897/zookeys.771.24921. 
  2. a b Gen. Harmonicon F. O. Pickard-Cambridge, 1896. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-08-08].
  3. C.L. Koch, Übersicht des Arachnidensystems. Heft 5, Nürnberg: J.L. Lotzbeck, 1850, DOI10.5962/bhl.title.39561.