Dom Chłopa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Chłopa
Ilustracja
Budynek ze strony placu Powstańców Warszawy, 2009
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

plac Powstańców Warszawy

Data otwarcia

1962

Architekt

Bohdan Pniewski
Małgorzata Handzelewicz-Wacławek

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Chłopa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Dom Chłopa”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Chłopa”
Ziemia52°14′03,592″N 21°00′53,453″E/52,234331 21,014848

Dom Chłopahotel mieszczący się w Warszawie, przy placu Powstańców Warszawy, wybudowany w latach 1957–1962 według projektu Bohdana Pniewskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

„Dom Chłopa” (na pierwszym planie), lata 60.

Na zjeździe kółek rolniczych w 1912 roku chłopi domagali się rozpoczęcia budowy „Domu Chłopa”, finansowanego ze składek, w Warszawie, który miałby być fundamentem kultury wiejskiej. Jednak w tamtych czasach nie było na to miejsca ze względu na sytuację polityczną i gospodarczą. W 1938 roku próby podjęła młodzież wiejska, która zaczęła wpłacać pierwsze pieniądze. Przez wybuch II wojny światowej nie udało się tego projektu zrealizować. W PRL myśl o „Domu Chłopa” odżyła. Chłopi zaczęli wpłacać składki pieniężne na budowę, na terenie kraju zawiązały się społeczne komitety budowy. Fundusze na ten cel gromadzono również przez zbiórkowe cegiełki[1].

W 1956 roku Prezydium Rządu podjęło uchwałę o budowie „Domu Chłopa”. W wyniku konkursu architektonicznego został wybrany projekt Bohdana Pniewskiego i Małgorzaty Handzelewicz-Wacławek. W realizacji budynku uczestniczyła również architekt i pisarka Joanna Chmielewska[2]. Budowa rozpoczęła się pod koniec marca 1958 roku i zakończyła we wrześniu 1961 roku[1]. Charakterystycznym elementem budynku jest falisty dach, który kształtem ma przypominać łany zboża.

W 1961 roku w „Domu Chłopa” otwarto wzorcowy sklep zaopatrzenia ogrodniczego[3]. W 1962 roku na dziedzińcu budynku odsłonięto pomnik Marii Konopnickiej[4].

W latach 1998–2002 budynek został poddany remontowi, w wyniku którego znaczna część dekoracji autorstwa Hanny i Gabriela Rechowiczów (twórców eksperymentalnej techniki tworzenia murali łączącej ceramikę, freski i szkło zainspirowanej sztuką ludową) została pokryta tynkiem. Przetrwała część złotych mozaik nawiązujących do kłosów zboża. W 2002 skuto wielką złotą mozaikę ceramiczną autorstwa Władysława Zycha znajdującą w obszarze wejścia do budynku[5][6]. W 2003 uzupełniono fasadę od ulicy Wareckiej nowoczesnym skrzydłem hotelu Gromada[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b OST Gromada (autor korporatywny), 60 lat hotelu Gromada Centrum [pdf], 2016, s. 1–2.
  2. a b Dom Chłopa w Warszawie – symbol powojennej odwilży, „www.archirama.pl” [dostęp 2017-03-29].
  3. Kronika wydarzeń w Warszawie. Rok 1961. „Warszawski kalendarz ilustrowany „Stolicy” 1963”, s. 120, 1962. 
  4. Karol Mórawski, Wiesław Głębocki: Bedeker warszawski. W 400-lecie stołeczności Warszawy. Warszawa: Iskry, 83-207-1525-3, s. 192.
  5. Rzeźbiarze Saskiej Kępy wczoraj i dziś. Warszawa: Klub Kultury Saska Kępa, 2011, s. 38–39.
  6. Dom Chłopa Tadeusz Barucki 1962 https://fotopolska.eu/2195579,foto.html?o=b2673