Dwór na Starołęce w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwór na Starołęce Wielkiej
Symbol zabytku nr rej. A-287 z 9.06.1985[1]
Ilustracja
Widok na nowszą część dworu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Skoczowska 19

Typ budynku

zespół dworski

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór na Starołęce Wielkiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór na Starołęce Wielkiej”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dwór na Starołęce Wielkiej”
Ziemia52°21′17,7192″N 16°55′40,7928″E/52,354922 16,927998

Zespół dworski na Starołęce Wielkiej – zespół dworsko-folwarczny, zlokalizowany w Poznaniu, na Starołęce Wielkiej, przy ul. Skoczowskiej róg Masztowej. Stanowi własność prywatną. Znajduje się w ruinie.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Zasadnicza część dworu pochodzi z drugiej połowy XIX wieku i ma charakter parterowej rezydencji. W początku XX wieku (1907-1910[1]) Marcin Bidermann (ówczesny właściciel obiektu) dobudował od południa nową część i nadał całości modny wówczas, secesyjny charakter. Powstała w wyniku tego niezbyt harmonijna całość (421 m²[2]) o dwóch wyraźnie różnych bryłach[3].

Część starsza nakryta jest wysokim mansardowym dachem. Na osi głównego wejścia dominuje wysoka wystawka. Część nowsza posiada dwie kondygnacje, nakryta jest dachem płaskim z attyką. W partii parteru ujednolicono detal i stolarkę okienną, celem zharmonizowania brył. Ozdobny kartusz w zachodniej ścianie szczytowej nawiązuje do osiągnięć secesji wiedeńskiej. Skrajna oś elewacji ozdobiona została za pomocą męskiej maski[3].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Dwór otacza częściowo zachowany park (3,7 hektara[2]) z ozdobną, secesyjną bramą wjazdową (1906) i murem z kratami, do której prowadzą resztki alei (ul. Skoczowska, wpisana do rejestru zabytków w 2013, pod numerem 883/Wlkp/A[4]). Od południa zachowane są zabudowania folwarczne[3].

Dojazd[edytuj | edytuj kod]

Dojazd do obiektu ulicą Starołęcką i Skoczowską. Najbliższy przystanek linii autobusowej 58, to Żeglarska N/Ż[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Polskie Zabytki.
  2. a b ePoznan, Zabytkowy dwór na Starołęce za 11 mln.
  3. a b c Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 169, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
  4. OGŁOSZENIE NR 2/2014 WOJEWÓDZKIEGO KONSERWATORA ZABYTKÓW W POZNANIU z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wpisania do rejestru zabytków nieruchomych prawomocnymi decyzjami Wielkopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i skreślenia z rejestru zabytków decyzjami Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego obiektów wyszczególnionych w załączonych wykazach.
  5. Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8.