Willa Arthura Bredschneidera w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Willa Arthura Bredschneidera w Poznaniu
Ilustracja
Front od strony ul. Podkomorskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Podkomorska 9

Typ budynku

willa miejska

Styl architektoniczny

modernizm

Architekt

Adam Ballenstedt

Inwestor

Arthur Bredschneider

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

po 1935

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Willa Arthura Bredschneidera w Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Willa Arthura Bredschneidera w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Willa Arthura Bredschneidera w Poznaniu”
Ziemia52°23′53,9″N 16°51′56,3″E/52,398306 16,865639

Willa Arthura Bredschneidera w Poznaniu – zabytkowa[1] willa zlokalizowana w Poznaniu przy ul. Podkomorskiej 9 (róg Miecznikowskiej) na osiedlu Abisynia (Grunwald, Kasztelanów).

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek wzniesiono ściśle według szczegółowych wytycznych dotyczących zagospodarowania Abisynii. Adam Ballenstedt, który był twórcą projektu willi, poznał inwestora, Arthura Bredschneidera (dyrektora fabryki Maggi na Głównej) najprawdopodobniej podczas procesu projektowania nowych zabudowań fabrycznych w 1931. Modernistyczny, dwukondygnacyjny dom, na tle sąsiednich willi, jest budynkiem nieco mniejszym, jednak mocno zaakcentowanym od frontu trzema niewielkimi otworami okiennymi i daszkiem przecinającym optycznie bryłę od lewa do drzwi wejściowych. Tuż nad daszkiem architekt zaplanował dwa niewielkie, poziome okienka mające za zadanie doświetlenie klatki schodowej. Akcenty z klinkierowej cegły dekorują fasadę, współgrając z podestem schodów wejściowych i łącząc wizualnie budynek główny z garażem, który został zbudowany wbrew restrykcyjnym regulacjom osiedla. Całość willi stanowią dwie, minimalnie przesunięte względem siebie, harmonijnie współgrające bryły. Od zachodu zbudowano balkon, a pod nim obszerny taras. Wszystkie pokoje na piętrze połączone są ze sobą drzwiami dwuskrzydłowymi, gdyż syn inwestora poruszał się na wózku inwalidzkim (cierpiał na porażenie mózgowe). Elewację otynkowano w barwie jasnej sepii. Porasta ją dzikie wino[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. opr. Joanna Bielawska-Pałczyńska, Poznań - spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.177, ISBN 83-89525-07-0
  2. Aleksander Przybylski, Abisynia. Osiedle na poznańskim Grunwaldzie, Wydawnictwo Miejskie Posnania, Poznań, 2017, s.101-102, ISBN 978-83-7768-173-2