Dyskografia AC/DC

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dyskografia AC/DC
Ilustracja
Wydawnictwa
Albumy studyjne↙

18

Albumy koncertowe↙

2

Kompilacje↙

1

Minialbumy↙

2

Single↙

47

Wideo↙

9

Soundtracki↙

2

Dyskografia AC/DC składająca się z albumów, singli, filmów, i innego typu wydawnictw.

Istniejąc od 1973 roku, grupa wydała piętnaście albumów studyjnych z których trzy zostały wydane dodatkowo w dwóch wersjach. Sytuacja się tyczy jednych z pierwszych albumów zespołu: High Voltage, Dirty Deeds Done Dirt Cheap, i Let There Be Rock. Wszystkie zostały wydane zarazem w Australii, jak i na całym świecie, ale się różnią okładkami i listami utworów. Dodatkowo, teoretycznie można określić, że drugi jedynie-australijski album, T.N.T., został również wydany ogólnoświatowo, gdyż większość jego zawartości wypełnia ogólnoświatowe wydanie High Voltage.

Pod względem popularności AC/DC, w dyskografii zespołu największą posiada wydawnictwo z 1980 r., Back in Black, które osiągnęło ogromny sukces w Stanach Zjednoczonych ze sprzedanymi już 22 milionami kopii, co plasuje album wśród pięciu najlepiej sprzedających się albumów w USA[1], oraz z dodatkowymi 20 milionami kopii sprzedanymi na reszcie świata, co w łącznej sumie 42 mln kopii plasuje album na drugim miejscu pod względem łącznej liczby sprzedanych kopii jakiegokolwiek albumu muzycznego na całym świecie[2]. Inne albumy, które również osiągnęły bardziej znaczący sukces w Stanach Zjednoczonych, to Highway to Hell (wydany w 1979 r., sprzedany w 7 milionach kopii), Dirty Deeds Done Dirt Cheap (1981 r., 6 mln kopii), oraz Who Made Who (1986 r.), The Razor's Edge (1990 r.), i AC/DC Live (1992 r., pod uwagę brane są obie edycje razem) – każde z osobna sprzedane w 5 milionach kopii. Wraz z pozostałymi albumami ogólna liczba kopii sprzedanych w USA wynosi co najmniej 69 milionów[3], a na całym świecie ponad 200 milionów[4].

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Studyjne[edytuj | edytuj kod]

Informacje Certyfikat
High Voltage
  • Australijskie wydanie.
  • Wydany: 17 lutego 1975
  • Pozycje: Australia 7
  • Producent: Harry Vanda, George Young
  • Single: „Baby, Please Don’t Go”
T.N.T.
  • Australijskie wydanie.
  • Wydany: grudzień 1975
  • Pozycje: Australia 2, Nowa Zelandia 35
  • Producent: Harry Vanda, George Young
  • Single: „High Voltage,” „It’s a Long Way to the Top (If You Wanna Rock ’n’ Roll),”
    „T.N.T.”
High Voltage
  • Ogólnoświatowe wydanie.
  • Wydany: 14 maja 1976
  • Pozycje: Stany Zjednoczone 146 (1982 r.)
  • Producent: Harry Vanda, George Young

Stany Zjednoczone Multiplatynowy (3 mln kopii)[5]

Wielka Brytania Srebrny (60 tys.)[6]

Dirty Deeds Done Dirt Cheap
  • Australijskie wydanie.
  • Wydany: 20 września 1976
  • Producent: Harry Vanda, George Young
  • Single: „Jailbreak,” „Dirty Deeds Done Dirt Cheap”
Dirty Deeds Done Dirt Cheap
  • Ogólnoświatowe wydanie. Później wydane w USA.
  • Wydany: 5 listopada 1976, Stany Zjednoczone 27 marca 1981
  • Pozycje: Stany Zjednoczone 3, Nowa Zelandia 20
  • Producent: Harry Vanda, George Young
  • Single: „Love at First Feel,” „Big Balls”

Stany Zjednoczone Multiplatynowy (6 mln.)[7]

Wielka Brytania Srebrny (60 tys.)[6]

Let There Be Rock
  • Australijskie wydanie.
  • Wydany: 21 marca 1977
  • Producent: Harry Vanda, George Young
  • Single: „Let There Be Rock”
Let There Be Rock
  • Ogólnoświatowe wydanie.
  • Wydany: 23 czerwca 1977
  • Pozycje: Wielka Brytania 17, Australia 20, Nowa Zelandia 42, Stany Zjednoczone 154
  • Producent: Harry Vanda, George Young
  • Single: „Dog Eat Dog,” „Let There Be Rock,” „Whole Lotta Rosie”

Stany Zjednoczone Multiplatynowy (2 mln.)[8]

Wielka Brytania Srebrny (60 tys.)[9]

Powerage
  • Wydany: 25 maja 1978
  • Pozycje: Wielka Brytania 26, Stany Zjednoczone 133
  • Producent: Harry Vanda, George Young
  • Single: „Rock ’n’ Roll Damnation”

Stany Zjednoczone Platynowy (1 mln.)[10]

Wielka Brytania Srebrny (60 tys.)[6]

Highway to Hell
  • Wydany: 27 lipca 1979
  • Pozycje: Wielka Brytania 8, Australia 13, Stany Zjednoczone 17, Nowa Zelandia 46
  • Producent: Robert Lange
  • Single: „Highway to Hell,” „Girls Got Rhythm,” „Touch Too Much”

Stany Zjednoczone Multiplatynowy (7 mln.)[11]

Kanada Multiplatynowy (200 tys.)[12]

Wielka Brytania Srebrny (60 tys.)[13]

Polska Złoty[14]

Back in Black
  • Wydany: 25 września 1980
  • Pozycje: Wielka Brytania 1, Australia 2, Stany Zjednoczone 4, Austria 6, Norwegia 18, Nowa Zelandia 24
  • Producent: Robert Lange
  • Single: „You Shook Me All Night Long,” „Hells Bells,”
    „Back in Black,” „Rock and Roll Ain’t Noise Pollution”

Stany Zjednoczone Multidiamentowy (22 mln.)[15]

Kanada Diamentowy (1 mln.)[16]

Wielka Brytania Złoty (100 tys.)[17]

Polska Złoty[18]

For Those About to Rock We Salute You
  • Wydany: 23 listopada 1981
  • Pozycje: Stany Zjednoczone 1, Wielka Brytania 3, Australia 3, Nowa Zelandia 6, Norwegia 6, Austria 7
  • Producent: Robert Lange
  • Single: „Let’s Get It Up,” „For Those About to Rock (We Salute You),”
    „Put the Finger on You”

Stany Zjednoczone Multiplatynowy (4 mln.)[7]

Wielka Brytania Złoty (100 tys.)[19]

Flick of the Switch
  • Wydany: 15 sierpnia 1983
  • Pozycje: Australia 3, Wielka Brytania 4, Nowa Zelandia 8, Austria 9, Stany Zjednoczone 15
  • Producent: AC/DC
  • Single: „Guns for Hire,” „Nervous Shakedown,” „Flick of the Switch”

Stany Zjednoczone Platynowy (1 mln.)[7]

Wielka Brytania Złoty (100 tys.)[20]

Fly on the Wall
  • Wydany: 28 czerwca 1985
  • Pozycje: Australia 1, Wielka Brytania 7, Szwajcaria 19, Nowa Zelandia 22, Austria 24, Stany Zjednoczone 32
  • Producent: Angus Young, Malcolm Young
  • Single: „Danger,” „Sink the Pink,” „Shake Your Foundations”

Stany Zjednoczone Platynowy (1 mln.)[7]

Wielka Brytania Srebrny (60 tys.)[21]

Blow Up Your Video
  • Wydany: 18 stycznia 1988
  • Pozycje: Wielka Brytania 2, Nowa Zelandia 3, Szwajcaria 4, Stany Zjednoczone 12, Austria 15
  • Producent: Harry Vanda, George Young
  • Single: „Heatseeker,” „That’s the Way I Wanna Rock & Roll”

Stany Zjednoczone Platynowy (1 mln.)[22]

Wielka Brytania Złoty (100 tys.)[23]

The Razor's Edge
  • Wydany: 21 września 1990
  • Pozycje: Australia 1, Stany Zjednoczone 2, Nowa Zelandia 2, Szwajcaria 2, Wielka Brytania 4, Austria 11
  • Producent: Bruce Fairbairn
  • Single: „Thunderstruck,” „Moneytalks,” „Are You Ready”

Stany Zjednoczone Multiplatynowy (5 mln.)[11]

Kanada Multiplatynowy (500 tys.)[24]

Wielka Brytania Złoty (100 tys.)[25]

Ballbreaker
  • Wydany: 26 września 1995
  • Pozycje: Szwajcaria 1, Nowa Zelandia 2, Stany Zjednoczone 4, Niemcy 4, Wielka Brytania 6
  • Producent: Rick Rubin, Mike Fraser
  • Single: „Hard as a Rock,” „Hail Caesar,” „Cover You in Oil”
 Stany Zjednoczone Multiplatynowy (2 mln.)[7]
Stiff Upper Lip
  • Wydany: 28 lutego 2000
  • Pozycje: Niemcy 1, Szwecja 1, Finlandia 1, Francja 2, Szwajcaria 2, Kanada 5, Stany Zjednoczone 7 Wielka Brytania 12, Nowa Zelandia 12
  • Producent: George Young
  • Single: „Stiff Upper Lip,” „Safe in New York City,” „Satellite Blues”

Stany Zjednoczone Platynowy (1 mln.)[7]

Kanada Platynowy (100 tys.)[26]

Black Ice
  • Wydany: 20 października 2008
  • Pozycje: Stany Zjednoczone 1, Wielka Brytania 1, Kanada 1
  • Producent: Brendan O’Brien
  • Single: „Rock ’n’ Roll Train,” „War Machine”, „Big Jack”, „Anything Goes”

Polska Platynowy[27]

Rock or Bust
  • Wydany: 2 grudnia 2014
  • Producent: Brendan O’Brien
  • Single: „Play Ball”, „Rock or Bust”

Polska Platynowy[28]

Power Up
  • Wydany: 13 listopada 2020
  • Producent: Brendan O’Brien
  • Single: „Shot In The Dark”, „Realize”

Polska Platynowy[29]

Koncertowe[edytuj | edytuj kod]

Informacje Certyfikat
If You Want Blood You’ve Got It
  • Wydany: 13 października 1978
  • Pozycje: Wielka Brytania 13, Stany Zjednoczone 113
  • Producent: Harry Vanda, George Young

Stany Zjednoczone Platynowy (1 mln.)[10]

Wielka Brytania Złoty (300 tys.)[30]

AC/DC Live
  • Dwie edycje zostały wydane: jedno- i dwupłytowa (kolekcjonerska).
  • Wydany: 27 października 1992
  • Pozycje: Australia 1, Nowa Zelandia 3, Wielka Brytania 5, Niemcy 5, Szwajcaria 5, Austria 7, Stany Zjednoczone 15 (1 CD) i 34 (2 CD), Francja 17
  • Producent: Bruce Fairbairn
  • Single: „Highway to Hell,” „Dirty Deeds Done Dirt Cheap”

Stany Zjednoczone (1 CD) Multiplatynowy (3 mln.)[31]

Stany Zjednoczone (2 CD) Multiplatynowy (2 mln.)[31]

Wielka Brytania Złoty (300 tys.)[32]

Kanada Platynowy (100 tys.)[33]

Live at River Plate
  • Wydany: 19 listopada 2012[34]

Minialbumy[edytuj | edytuj kod]

Informacje Certyfikat
’74 Jailbreak
  • Wydany: 15 października 1984
  • Pozycje: Stany Zjednoczone 76
  • Producent: Harry Vanda, George Young
 Stany Zjednoczone Platynowy (1 mln.)[7]
Stiff Upper Lip
  • Wydany został tylko w Japonii.
  • Wydany: 27 listopada 2001
  • Producent: George Young, Rocky Oldham

Soundtracki[edytuj | edytuj kod]

Informacje Certyfikat
Who Made Who
  • Do filmu Maksymalne przyspieszenie.
  • Wydany: 24 maja 1986
  • Pozycje: Australia 3, Wielka Brytania 11, Szwajcaria 21, Nowa Zelandia 24, Austria 28, Stany Zjednoczone 33
  • Producent: Harry Vanda, George Young, Robert Lange, Angus Young, Malcolm Young
  • Single: „Who Made Who”
 RIAA: Multiplatynowy (5 mln.)[7]
Iron Man 2
  • Do filmu Iron Man 2.
  • Wydany: 19 kwietnia 2010
  • Producent: Robert John „Mutt” Lange, George Young, Harry Vanda, Malcolm Young, Angus Young, Bruce Fairbairn, Brendan O’Brien
 ZPAV: złota płyta[35].

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

Informacje Certyfikat
Bonfire
  • Wydany: 11 listopada 1997
  • Pozycje: Szwecja 60, Stany Zjednoczone 90
  • Producent: George Young, Tony Platt, Robert Lange
  • Single: „Dirty Eyes”
 Stany Zjednoczone Platynowy (1 mln.)[36]

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycje na zestawieniach Teledysk Certyfikat Album
Wielka Brytania
Singles 		Stany Zjednoczone
Hot 100 		Stany Zjednoczone
MainRT
1974 „Can I Sit Next to You Girl”[37] – – – T
1975 „Baby, Please Don't Go”[37] – – – N High Voltage
„High Voltage”[37] – – – T T.N.T.
„It’s a Long Way to the Top (If You Wanna Rock ’n’ Roll)”[37] – – – T
1976 „T.N.T.”[37] – – – N
„Jailbreak”[37] – – – T Dirty Deeds Done Dirt Cheap
1977 „Dirty Deeds Done Dirt Cheap”[37] – – – N
„Love at First Feel”[37] – – – N Dirty Deeds Done Dirt Cheap
„Dog Eat Dog” – – – T Let There Be Rock
„Let There Be Rock”[38] – – – T Let There Be Rock/Let There Be Rock (AU)
1978 „Whole Lotta Rosie” – – – N Let There Be Rock
„Rock ’n’ Roll Damnation”[39] 24 – – T Powerage
1979 „Highway to Hell” 56 47 – T Stany Zjednoczone Złoty (500 tys.)[40] Highway to Hell
„Girls Got Rhythm” – – – N
1980 „Touch Too Much” 29 – – T Highway to Hell
„You Shook Me All Night Long” 38 35 – T Stany Zjednoczone Złoty (500 tys.)[40] Back in Black
„Hells Bells” – – 50 T Stany Zjednoczone Złoty (500 tys.)[40]
1981 „Back in Black” – 37 51 T Stany Zjednoczone Multiplatynowy (2 mln.)[41]
„Big Balls” – – 4 N Dirty Deeds Done Dirt Cheap
„Rock ’n’ Roll Ain't Noise Pollution” 15 – – T Back in Black
1982 „Let's Get It Up” 13 44 9 N For Those About to Rock We Salute You
„For Those About to Rock (We Salute You)” 15 – 4 N
„Put the Finger on You” – – 38 N
1983 „Guns for Hire” 37 84 37 T Flick of the Switch
„Nervous Shakedown” 35 – – T
„Flick of the Switch” – – 26 T
1985 „Danger” 48 – – N Fly on the Wall
„Sink the Pink” – – – N
1986 „Shake Your Foundations” 24 – – N
„Who Made Who” 16 – 23 T Who Made Who
1988 „Heatseeker” 12 – 20 T Blow Up Your Video
„That's the Way I Wanna Rock ’n’ Roll” 22 – 28 T
1990 „Thunderstruck” 13 – 5 T Stany Zjednoczone Złoty (500 tys.)[40] The Razor's Edge
„Moneytalks” 36 23 3 T
1991 „Are You Ready” 34 – 16 T
1992 „Highway to Hell” 14 – 29 N AC/DC Live
1993 „Dirty Deeds Done Dirt Cheap” 68 – – N
„Big Gun” 23 65 1 T Bohater ostatniej akcji (Soundtrack)
1996 „Hard as a Rock” 33 – 1 T Ballbreaker
„Hail Caesar” 56 – – T
„Cover You in Oil” – – 9 N
1997 „Dirty Eyes” – – 6 N Bonfire
2000 „Stiff Upper Lip” – – 1 T Stiff Upper Lip
„Safe in New York City” – – 21 T
2001 „Satellite Blues” – – 7 T
2008 „Rock 'N Roll Train” – – 1 T Black Ice
„War Machine” – – – N
„Big Jack” – – – N
„Anything Goes” – – – T

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Informacje Certyfikat
Let There Be Rock
Fly on the Wall
Who Made Who
  • Wydany: 24 maja 1986
  • Reżyser: 3 różnych
 Stany Zjednoczone Złoty (50 tys.)[42]
Clipped
Live at Donington
  • Wydany: 27 października 1992
  • Reżyser: David Mallet
 Stany Zjednoczone Multiplatynowy (600 tys.)[43]
No Bull
  • Wydany: listopad 1996
  • Reżyser: David Mallet
 Stany Zjednoczone Złoty (50 tys.)[44]
Stiff Upper Lip Live Stany Zjednoczone Złoty (50 tys.)[45]
The Family Jewels
  • Wydany: 29 marca 2005
  • Reżyser: co najmniej 9 różnych

Stany Zjednoczone Multiplatynowy (1 mln.)[46]

Kanada Multiplatynowy (40 tys.)[47]

Plug Me In
  • Wydany: 16 października 2007
  • Reżyser: co najmniej 11 różnych
 Stany Zjednoczone Multiplatynowy (500 tys.)[48]
Live at River Plate
  • Wydany: 10 maja 2011[49]
  • Reżyser: David Mallet

Polska Złoty DVD[50]

Remasters[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2003 roku została zapoczątkowana seria cyfrowo zremasterowanych albumów AC/DC, pt. AC/DC Remasters. Reedycja każdej z płyt CD jest remasterowana z oryginalnych taśm nagraniowych i jest pakowana w opakowanie typu Digipak wraz z wkładką opisującą okres w historii zespołu, który reprezentuje dany album. Reedycje uzupełnione są również o ConnecteD Technology pozwalające uzyskać dostęp do ekskluzywnych materiałów grupy, jak utwory, klipy, czy fotografie dostępne przez oficjalną stronę zespołu, acdcrocks.com.[51] Reedycje zostały wydane również na 180 gramowych płytach gramofonowych.

Pomimo tego, że reedycja dyskografii AC/DC w całości miała miejsce na rynku brytyjskim, to na rynku amerykańskim, albumy, które miały już co najmniej 10 lat zostały zremasterowane, np. Ballbreaker doczekał się reedycji w 2005 r., ponieważ został wydany w 1995 r., ale starsze wydawnictwa nie zostały wydane od razu, tylko w trzech grupach. Mimo wszystko, Stiff Upper Lip z 2000 r., zyskało reedycję już w 2007 roku.

Część 1[edytuj | edytuj kod]

18 lutego 2003[52].

Część 2[edytuj | edytuj kod]

8 kwietnia 2003[52].

Część 3[edytuj | edytuj kod]

20 maja 2003[52].

Osobne wydania[edytuj | edytuj kod]

  • Ballbreaker (1995) – 24 stycznia 2005 (Wielka Brytania) / 18 października 2005 (USA)
  • Bonfire (1997) – 9 (USA) i 15 (Wielka Brytania) września 2003
  • Stiff Upper Lip (2000) – 24 stycznia 2005 (Wielka Brytania) / 17 kwietnia 2007 (USA)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Recording Industry Association of America: Top 100 Albums. [dostęp 2018-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-17)]. (ang.).
  2. ↑ Record Breakers and Trivia: Albums. EveryHit.com. (ang.).
  3. ↑ Recording Industry Association of America: Top Selling Artists. (ang.).
  4. ↑ Paul Mulvey: Back to roots for AC/DC. 23 października 2003. (ang.).
  5. ↑ Stan na 25 maja 2005.
  6. ↑ a b c Stan na 25 lipca 1979.
  7. ↑ a b c d e f g h Stan na 22 stycznia 2001.
  8. ↑ Stan na 12 grudnia 1997.
  9. ↑ Stan na 1 stycznia 1978.
  10. ↑ a b Stan na 4 października 1990.
  11. ↑ a b Stan na 25 maja 2006.
  12. ↑ Stan na 1 sierpnia 1981.
  13. ↑ Stan na 19 listopada 1979.
  14. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2022 roku [online], ZPAV [dostęp 2022-02-22].
  15. ↑ Stan na 13 grudnia 2007.
  16. ↑ Stan na 13 października 1989.
  17. ↑ Stan na 10 grudnia 1980.
  18. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2021 roku [online], ZPAV [dostęp 2021-09-09].
  19. ↑ Stan na 22 grudnia 1981.
  20. ↑ Stan na 10 lipca 1990.
  21. ↑ Stan na 7 stycznia 1986.
  22. ↑ Stan na 29 kwietnia 1988.
  23. ↑ Stan na 12 lutego 1988.
  24. ↑ Stan na 13 marca 1991.
  25. ↑ Stan na 29 listopada 1990.
  26. ↑ Stan na 4 maja 2000.
  27. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2009 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-05-26].
  28. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2015 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-05-26].
  29. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2021 roku [online], ZPAV [dostęp 2021-02-10].
  30. ↑ Stan na 4 września 1980.
  31. ↑ a b Stan na 30 stycznia 2001.
  32. ↑ Stan na 1 czerwca 1993.
  33. ↑ Stan na 19 stycznia 1993.
  34. ↑ „Live at River Plate” – First Live Album in 20 Years [online], AC/DC [dostęp 2020-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-22] (ang.).
  35. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2010 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-05-26].
  36. ↑ Stan na 24 stycznia 2001.
  37. ↑ a b c d e f g h Wydany tylko w Australii.
  38. ↑ Wydany w dwóch wersjach: jedna ogólnoświatowo, druga w Australii.
  39. ↑ Wydany w dwóch wersjach: jedna w Australii, druga ogólnoświatowo.
  40. ↑ a b c d Stan na 15 czerwca 2007.
  41. ↑ Stan na 27 lipca 2007.
  42. ↑ Stan na 6 października 1988.
  43. ↑ Stan na 18 maja 2005.
  44. ↑ Stan na 29 stycznia 2001.
  45. ↑ Stan na 13 lutego 2002.
  46. ↑ Stan na 1 czerwca 2007.
  47. ↑ Stan na 15 listopada 2005.
  48. ↑ Stan na 16 listopada 2007.
  49. ↑ AC/DC Live At River Plate Available May 10th! [online], AC/DC, 8 marca 2011 [dostęp 2020-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-13] (ang.).
  50. ↑ Złote płyty DVD przyznane w 2011 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-06-02].
  51. ↑ acdc: News. acdcrocks.com. (ang.).
  52. ↑ a b c Latest News. ac-dc.cc, 6 lutego 2003. [dostęp 2008-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 marca 2008)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ogólne[edytuj | edytuj kod]

  • Malcolm Dome: AC/DC. Proteus Books, 1982. ISBN 0-86276-011-9.
  • Richard Bunton: AC/DC: Hell Ain’t No Bad Place to Be. Omnibus Books, 1983. ISBN 0-7119-0082-5.
  • Tim Holmes: AC/DC (Monsters of Metal). Ballantine, 1986. ISBN 0-345-33239-3.
  • Martin Huxley: AC/DC: The World’s Heaviest Rock. Lightning Source, Inc., 1996. ISBN 0-312-30220-7.
  • Paul Stenning: AC/DC: Two Sides to Every Glory. Chrome Dreams, 2005. ISBN 1-84240-308-7.

Pozycje na zestawieniach[edytuj | edytuj kod]

Certyfikat[edytuj | edytuj kod]

AC/DC
Albumy studyjne
Minialbumy
Albumy koncertowe i kompilacje
Single
Wideografia
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dyskografia_AC/DC&oldid=68437531”