Edgar Meyer
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Edgar Meyer (ur. 5 marca 1879 r. w Bonn, zm. 29 lutego 1960 r. w Zurychu) – niemiecki fizyk.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony 5 marca 1879 r. w Bonn, w żydowskiej rodzinie (w 1911 r. został ewangelikiem)[1]. Studiował fizykę w Monachium i Berlinie, a w 1903 r. doktoryzował się u Emila Warburga. Od 1907 do 1909 r. był u Alfreda Kleinera asystentem na Uniwersytecie w Zurychu, a w 1908 r. uzyskał tam habilitację. W latach 1909–1911 pracował w Akwizgranie u Johannesa Starka, po czym został profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie w Tybindze. Po wymuszonym przez chorobę odejściu dyrektora Kleinera otrzymał posadę dyrektora Instytutu Fizyki w Zurychu[2] i zajmował je do 1949 r., gdy przeszedł na emeryturę[1].
Meyer prowadził badania nad naturą promieniowania gamma, zjawiskiem fotoelektrycznym[2], ultradźwiękami, spektroskopią w ultrafiolecie i świetle widzialnym oraz przepuszczalnością atmosfery ziemskiej dla promieniowania ultrafioletowego Słońca w zakresie między pasmami absorpcji ozonu i tlenu[1].
Zmarł 29 lutego 1960 r. w Zurychu[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Meyer, Edgar. Deutsche Biographie. [dostęp 2019-08-13]. (niem.).
- ↑ a b Jagdish Mehra, Helmut Rechenberg, The Historical Development of Quantum Theory, Springer Science & Business Media, 28 grudnia 2000, s. 284-285, ISBN 978-0-387-95179-9 [dostęp 2019-08-12] (ang.).