Edward Sikorski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Sikorski
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1942
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 czerwca 2007
Sanok

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Małżeństwo

Danuta

Dzieci

Małgorzata

Odznaczenia
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Złota Odznaka Honorowa TPPR

Edward Sikorski (ur. 1 grudnia 1942 w Warszawie, zm. 21 czerwca 2007 w Sanoku) – polski inżynier, polityk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 grudnia 1942 w Warszawie[1]. Był synem Władysława (1917-1944) i Genowefy z domu Szymańskiej (1913-1944), ofiar powstania warszawskiegoj[1][2][3]. Ukończył studia na Wydziale Budowy Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej uzyskując tytuł magistra inżyniera konstruktora. Po zakończeniu edukacji został zatrudniony na stanowisku inżyniera ds. badań w Stacji Oceny Sprzętu Rolniczego w Sanoku. Od 1968 był pracownikiem Państwowego Ośrodka Maszynowego w Sanoku, najpierw jako dyrektor ds. technicznych, później jako dyrektor naczelny. Od 1979 do 1981 pełnił funkcje dyrektora technicznego, a później dyrektora naczelnego Zjednoczenia Przedsiębiorstw Technicznej Obsługi Rolnictwa w Kielcach. W listopadzie 1981 ponownie został mianowany dyrektorem POM w Sanoku i pełnił stanowisko do końca lat 80[4]. Od listopada 1992 był likwidatorem POM w Sanoku[5].

Pełnił mandat radnego Miejskiej Radzie Narodowej (MRN) w Sanoku, wybierany w wyborach; 1978 (zasiadł w Komisji Gospodarki Miejskiej i Rolnictwa, w czerwcu 1981 zrezygnował z mandatu radnego MRN z uwagi na podjęcie pracy w Kielcach), 1984 (zasiadł w Komisji Rozwoju Gospodarczego i Gospodarki Finansowej)[6]. Został przewodniczącym prezydium powołanej podczas stanu wojennego 16 września 1982 Tymczasowej Miejskiej Rady Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego (PRON)[7]. Był wybierany przewodniczącym Miejskiej Rady PRON w Sanoku: 9 czerwca 1983[8][9][10], 25 lutego 1987 (oraz wybrany na II Kongres Krajowy PRON z województwa krośnieńskiego)[11][12]. Stanowisko przewodniczącego RM PRON w Sanoku pełnił do końca lat 80[13][14]. 29 marca 1983 został członkiem Rady Krajowej PRON[15][16]. W listopadzie 1983 zasiadł w Zarządzie Wojewódzkim Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w Krośnie[17]. W czerwcu 1987 został członkiem zarządu Towarzystwa Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka[18]. 19 września 1987 został członkiem Komitetu Społecznego ORMO w Sanoku[19]. W kwietniu 1988 jako przewodniczący RM PRON został przewodniczącym Miejskiego Kolegium Wyborczego w Sanoku[20]. W wyborach parlamentarnych w 1989 bezskutecznie ubiegał się o mandat nr 202 Sejmu PRL X kadencji w okręgu wyborczym nr 51 (przegrał walkę o mandat nr 202 z puli PZPR ze Zbigniewem Balikiem w drugiej turze głosowania)[21][22][23][24].

Nagrobek Edwarda Sikorskiego

Od 2002 do 2007 był prezesem zarządu spółki Stomet[25]. Został członkiem „Grupy Menedżerskiej” Stomil Sanok S. A.[26].

Zmarł 21 czerwca 2007 w Sanoku[1]. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[1].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Księga cmentarna nr 3 Matejki Nowy II, Sanok, (poz. ).
  2. ↑ Władysław Sikorski. 1944.pl. [dostęp 2022-06-07].
  3. ↑ Genowefa Sikorski. 1944.pl. [dostęp 2022-06-07].
  4. ↑ Tadeusz Szylar. Jaka partia? Reprezentować interesy narodu i państwa. „Nowiny”, s. 3, Nr 255 z 4-5 listopada 1989. 
  5. ↑ Likwidacja POM. „Tygodnik Sanocki”. Nr 2, s. 5, 10 marca 1993. 
  6. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 255, 256, 276, 289, 290, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  7. ↑ Powstała Tymczasowa Miejska Rada Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 14 (248) z 1-10 października 1982. 
  8. ↑ Miejski Zjazd PRON wybrał władze organizacji. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 17 (273) z 20-30 czerwca 1983. 
  9. ↑ Inauguracyjne posiedzenie Komitetu Wykonawczego PRON. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 19 (275) z 10-20 lipca 1983. 
  10. ↑ Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974-1994, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 955.
  11. ↑ Delegaci na II Kongres Krajowy PRON z woj. krośnieńskiego. „Nowiny”, s. 2, Nr 63 z 16 marca 1987. 
  12. ↑ Obradował III Miejski Zjazd PRON. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 8 (407) z 10-20 marca 1987. 
  13. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 284, 305, 309, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  14. ↑ Obradował Miejski Zjazd SD. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 35 (470) z 10-20 grudnia 1988. 
  15. ↑ Obradował I Miejski Zjazd PRON. Edward Sikorski – delegatem na Kongres Krajowy. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 10 (266) z 10-20 kwietnia 1983. 
  16. ↑ Tworzą Radę Krajową. „Dziennik Polski”, s. 1-2, 91 (11907) z 10 maja 1983. 
  17. ↑ a b Sanoczanie wyróżnieni na III Zjeździe TPPR. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 32 (288) z 20-30 listopada 1983. 
  18. ↑ Nowe władze TRUMS. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 19 (418) z 1-10 lipca 1987. 
  19. ↑ Wiesław Koszela. 42 lata na straży ładu i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 28 (427) z 1-10 października 1987. 
  20. ↑ Wiesław Koszela. Miejskie Kolegium Wyborcze i Miejska Komisja Wyborcza w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 13 (448) z 1-10 maja 1988. 
  21. ↑ Okręg wyborczy nr 51. Kandydaci na posłów. „Podkarpacie”. Nr 22 (960), s. 4, 1 czerwca 1989. 
  22. ↑ Kandydaci na posłów z mandatów nr 201, 202, 203 z Okręgu Wyborczego nr 51 w Krośnie. Edward Sikorski: nie lubię siedzieć bezczynnie. „Nowiny”, s. 3, Nr 135 z 12 czerwca 1989. 
  23. ↑ M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 149
  24. ↑ M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 151
  25. ↑ Edward Sikorski. imsig.pl. [dostęp 2015-12-28].
  26. ↑ Stomil Sanok Uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy. - część 2. bankier.pl, 2003-07-01. [dostęp 2015-12-28].
  27. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 288, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  28. ↑ Wiesław Koszela. Dorobek i zamierzenia sanockiej organizacji LOK. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 33 (468) z 20-30 listopada 1988. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edward_Sikorski&oldid=71780977”