Egzorcysta (miesięcznik)
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
ul. Garncarska 9 |
| Wydawca |
Monumen |
| Tematyka |
religijna |
| Język |
polski |
| Pierwszy numer |
wrzesień 2012 |
| Redaktor naczelny | |
| Liczba stron |
64 |
| ISSN | |
| Strona internetowa | |
Egzorcysta – ogólnopolski miesięcznik katolicki, podejmujący szczególnie tematykę zagrożeń duchowych. Ukazuje się od 2012 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Czasopismo, w założeniu zawierające świadectwa uwolnień od opętań i teksty dotyczące zagrożeń duchowych[1], zostało zaprezentowane 14 lutego 2012 roku podczas Konferencji Księży Egzorcystów w Niepokalanowie[2]. Redaktorem naczelnym pisma został Artur Winiarczyk[3].
Pierwszy numer ukazał się we wrześniu 2012 roku nakładem wydawnictwa Polwen w nakładzie 15 tysięcy egzemplarzy. Czasopismo było dystrybuowane w salonach prasowych Empik, Kolporter, Ruch, Relay, Inmedio i Garmond Press i spotkało się z przychylnym przyjęciem, wyczerpując nakład po dwóch tygodniach[4]. Następnie zwiększono nakład do 25 tysięcy egzemplarzy[5]. W 2013 roku nowym wydawcą miesięcznika zostało wydawnictwo Monumen[6].
W numerze ze stycznia 2014 roku dokonano istotnych zmian. Zmieniony został podtytuł („Prawdziwe historie” zastąpiono podtytułem „Pismo ludzi wolnych”), zwiększono do 40 tysięcy nakład pisma, a także zmodyfikowano szatę graficzną[7]. W grudniu 2014 roku przewodniczący Rady ds. Środków Społecznego Przekazu Konferencji Episkopatu Polski Wacław Depo opatrzył miesięcznik klauzulą „nihil obstat”[8]. W 2015 roku redakcja miesięcznika nawiązała współpracę z Międzynarodowym Stowarzyszeniem Egzorcystów[9].
Krytyka[edytuj | edytuj kod]
W 2012 roku miesięcznik został skrytykowany przez Pawła Wrońskiego na stronie wyborcza.pl, który zarzucał pismu mieszanie „erotyki, horroru, demonologii i problemów kapłaństwa”. Adam Boniecki na łamach „Tygodnika Powszechnego” przyrównał treści prezentowane w miesięczniku do przesadnej świadomości o szatanie, która miała miejsce w wiekach XII–XVII. Jacek Prusak zarzucił „Egzorcyście” fascynację złem, określił także pismo mianem katolickiej „Wróżki”[10]. W 2013 roku Marek Jędraszewski wytknął natomiast pismu ówczesny brak imprimatur i kreowanie przezeń manichejskiej wizji świata, w której zło zdaje się mieć przewagę nad Chrystusem[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ O miesięczniku [online], Egzorcysta, 20 października 2015 [dostęp 2021-09-28].
- ↑ O miesięczniku [online], Egzorcysta [dostęp 2021-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-13].
- ↑ Magdalena Markowicz, "Egzorcysta" – nowy miesięcznik [online], Gość Niedzielny, 5 września 2012 [dostęp 2021-09-28].
- ↑ "Egzorcysta" wciąż podnosi nakład [online], Press, 22 listopada 2012 [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Łukasz Szewczyk, Dobra sprzedaż Egzorcysty. Drugi numer o Halloween i wróżkach [online], Media2, 4 października 2012 [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Anna Hojdeczko, Kobiety i o kobietach w „Miesięczniku Egzorcysta”. Analiza prezentowanych modeli kobiecości, „Studia Humanistyczne AGH”, 15 (3), Kraków: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica, 2016, s. 88, ISSN 2084-3364.
- ↑ “Egzorcysta” zmienia podtytuł i podnosi nakład [online], Wirtualnemedia.pl, 30 grudnia 2013 [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Posiadamy Nihil obstat [online], Egzorcysta, 1 grudnia 2014 [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Współpraca z Międzynarodowym Stowarzyszeniem Egzorcystów [online], Egzorcysta, 20 października 2015 [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Małgorzata Mrówczyńska, Adam Anczyk, Ewangelizacja czy demonizacja? Miesięcznik „Egzorcysta” – nowe zjawisko medialne i religijne, [w:] Adam Anczyk, Halina Grzymała-Moszczyńska (red.), Nowe zjawiska religijne w kontekście społecznym, Katowice: Wydawnictwo Sacrum, 2014, s. 118–120, ISBN 978-83-933048-4-4.
- ↑ Piotr Żyłka, Ostrożnie z "Egzorcystą" [online], Deon.pl [dostęp 2021-09-28].