Ekbatana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ekbatana
‏هگمتانه‎
Ilustracja
Stanowisko archeologiczne w Ekbatanie
Państwo

 Iran

Data założenia

VII wiek p.n.e.

Obecnie

Hamadan

Położenie na mapie Iranu
Mapa konturowa Iranu, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ekbatana”
Ziemia34°48′23,4″N 48°30′58,5″E/34,806500 48,516250
Ruiny starożytnej Ekbatany, w tle współczesny Hamadan

Ekbatana (pers. ‏هگمتانه‎, stgr. Ἐκβάτανα) – stolica państwa Medów, zbudowana w VII wieku p.n.e. przez króla Dejokesa i rozbudowywana przez późniejszych królów Medii. Według Herodota w czasach Astyagesa miasto było otoczone siedmioma pierścieniami murów, wewnątrz znajdował się zamek królewski i skarbiec[1].

Po zajęciu Medii przez Persów została przekształcona w letnią rezydencję królów Persji z dynastii Achemenidów. Po zajęciu miasta przez Aleksandra III Wielkiego w 330 p.n.e. stała się głównym skarbcem nowego imperium.

Na starożytnej drodze wiodącej z Babilonu do Ekbatany w Behistun odkryto na skale trójjęzyczny napis króla Dariusza I.

Obecnie miasto nosi nazwę Hamadan i leży w Iranie, 400 km na południowy zachód od Teheranu. Istnienie współczesnego Hamadanu uniemożliwia przeprowadzenie szerszych prac archeologicznych.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Praca zbiorowa, 2006, Wielka Historia Świata, t.2, Polskie Media Amer.Com, ss. 257, ISBN 83-7425-027-5.