Eksenatyd

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eksenatyd
Eksenatyd
Identyfikacja
numer CAS

141732-76-5

DrugBank

DB01276

Klasyfikacja medyczna
ATC

A10BJ01

Stosowanie w ciąży

kategoria C

Farmakokinetyka
Okres półtrwania

2,4 h

Wydalanie

z moczem

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

podskórnie

Objętość dystrybucji

28,3 l

Eksenatyd − lek stosowany w leczeniu cukrzycy, będący agonistą glukagonopodobnego peptydu 1 (GLP-1, glucagon-like peptide 1), wytwarzanego przez komórki L jelita cienkiego, który po związaniu się z komórką β (receptorem dla GLP-1) wysp trzustkowych zwiększa wydzielanie insuliny pod wpływem glukozy. Ponadto spowalnia wchłanianie glukozy oraz hamuje wpływ glukagonu na komórki receptorowe[1].

W 2005 został dopuszczony w Stanach Zjednoczonych (przez Agencję Żywności i Leków) do leczenia cukrzycy typu 2. Eksenatyd jest syntetycznym analogiem peptydu złożonego z 39 aminokwasów, pierwotnie wykrytego w ślinie helodermy arizońskiej.

Lek jest podawany w postaci zastrzyków podskórnych dwa razy dziennie. Charakteryzuje się dość licznymi działaniami niepożądanymi (nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, hipoglikemia, refluks żołądkowo-przełykowy). Z uwagi na brak badań nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży i matek karmiących.

Jego stosowanie wiąże się ze spadkiem masy ciała (około 2–3 kg w ciągu 6 miesięcy) oraz poprawą kontroli glikemii (spadek poziomu hemoglobiny glikowanej o 0,5–1 punktu procentowego).

Na rynku amerykańskim jest zarejestrowany pod nazwą Byetta[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Exenatide, Byetta. MedicineNet.com
  2. Strona o preparacie Byetta. [dostęp 2005-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-06-15)].