Erysiphe necator

*Erysiphe necator*
	; Rozwój Erysiphe necator
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	patyczniaki
Rząd	tocznikowce
Rodzina	mączniakowate
Rodzaj	mączniak
Gatunek	Erysiphe necator
	Nazwa systematyczna
	Erysiphe necator Schwein.; Trans. Am. phil. Soc., New Series 4(2): 270 (1832)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Erysiphe necator Schwein. – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Erysiphaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1]. Synonimy nazwy naukowej^[2]:

Acrosporium tuckeri (Berk.) Sumst. 1913
Erysiphe necator var. ampelopsidis (Peck) U. Braun & S. Takam. 2000
Oidium tuckeri Berk. 1847
Pseudoidium tuckeri (Berk.) Y.S. Paul & J.N. Kapoor 1986
Uncinula americana Howe 1872
Uncinula ampelopsidis Peck 87
Uncinula necator (Schwein.) Burrill 1892
Uncinula necator var. ampelopsidis (Peck) U. Braun 1983
Uncinula necator (Schwein.) Burrill 1892 var. necator

Dawniej stadium konidialne Erysiphe necator opisano jako odrębny gatunek – Oidium tuckeri. Obecnie wiadomo już, że jest to tylko anamorfa.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Jest to grzyb mikroskopijny. Jego grzybnia rozwija się tylko na powierzchni zaatakowanych roślin, na liściach obustronnnie, zarówno na górnej, jak i dolnej powierzchni. Tworzy bardzo cienką warstwę w postaci pojedynczych ognisk, potem rozlewających się w plamy, z czasem pokrywające całą powierzchnię. Strzępki kolankowato powyginane, i charakterystycznie poskręcane, o długości 25–160 μm i szerokości 5–9 μm. Wyrastają z nich krótkie i klapowane ssawki wnikające do komórek epidermy gospodarza. Konidiofory wyprostowane, o długości 0,04–0,4 mm. Powstające na konidioforach w wyniku bezpłciowego rozmnażania konidia są elipsowato-jajowate, o zmiennej wielkości, od 22,5–48 × 12–22 μm. Często konidia tworzą długie łańcuchy. Klejstotecja rozrzucone lub w grupach, o rozmiarze 80–130 μm, zbudowane z wielokątnych komórek o zaokrąglonych narożach i średnicy 10–25 μm. Wyrastają z nich przyczepki o długości około 10–30 μm. Są cienkościenne, wiotkie, septowane, na końcach laskowato powyginane. Znajdują się w nich worki o rozmiarach 22,5–48 × 12–22 μm. Powstają w nich w wyniku rozmnażania płciowego elipsoidalne lub jajowate askospory o rozmiarach 140–70 × 25–45 μm. W jednym worku powstaje 4-6 askospor^[3].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Pasożyt rozwijający się na winorośli właściwej. Atakuje wszystkie jej nadziemne części; pędy, liście pąki, owoce i wywołuje chorobę zwaną mączniakiem prawdziwym winorośli^[4]. Występuje we wszystkich regionach świata, w których uprawiana jest winorośl^[3].