Erzsébet Szenyán
| Data urodzenia |
1943 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
tłumaczka |
| Odznaczenia | |
 
| |
Erzsébet Szenyán (ur. 1943) – węgierska tłumaczka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jej matką była Słowaczką, a ojcem Ormianinem. W 1966 ukończyła filologię węgierską i rosyjską w Szegedzie. Na kursach Instytutu Polskiego w Budapeszcie nauczyła się języka polskiego, zakończonych państwowym egzaminem w 1976. Pracowała jako nauczycielka w szkole średniej w latach 1966–1975, w Instytucie Polskim w Budapeszcie (1975–1980). Od roku 1980 pracuje jako tłumacz i redaktor literacki[1]. Przełożyła ponad 40 książek w tym 11 dzieł Ryszarda Kapuścińskiego oraz utwory: Jana Chryzostoma Paska, Adama Mickiewicza, Tadeusza Nowaka, Stanisława Vincenza, Józefa Tischnera oraz Sławomira Mrożka.
Kilkakrotnie otrzymała wsparcie z Instytutu Książki w ramach Programu Translatorskiego ©POLAND[2]
Tłumaczenia[edytuj | edytuj kod]
- 2018: Korczak Janusz Na mównicy 1-2[2]
- 2013: Igor Janke Hajrá, magyarok! – Az Orbán Viktor-sztori egy lengyel újságíró szemével – Az Orbán Viktor-sztori egy lengyel újságíró szemével (Napastnik. Opowieść o Viktorze Orbánie)[3]
- 2013: Wacław Holewiński A Puttéba vezető út: Jacob Jordaens festőművész életregénye (Droga do Putte)[4]
- 2010: Krystyna Łubczyk, Grzegorz Łubczyk Emlékezés (Pamięć)[5]
- Konrad Sutarski Az én Katyńom (Mój Katyń)[5]
- 2009: Grzegorz Łubczyk Három nemzet elfeledett hőse – Henryk Sławik (Henryk Sławik. Zapomniany bohater trzech narodów)[5]
- 2008: Feliks Netz: Dysharmonia caelestis[5]
- 2008: Ryszard Kapuściński Utazások Hérodotosszal (Podróże z Herodotem)[5]
- 2006: Janusz Korczak A gyermek joga a tiszteletre (Prawo dziecka do szacunku)[5]
- 2005: Ryszard Kapuściński Lapidárium III[6]
- 2005: Ryszard Kapuściński O imperador: a queda de um autocrata (Cesarz)[7]
- 2005: Jan Chryzostom Pasek Emlékiratok (Pamiętniki)[8]
- 2005: Feliks Netz Halottak napján született (Urodzony w Święto Zmarłych)[9]
- 2003: Grzegorz Łubczyk, Marek Maldis 13 év, 13 perc (13 lat, 13 minut)[8]
- 2000: Ryszard Kapuściński Ében (Heban)[7]
- 2000: Józef Tischner A dráma filozófiája (Filozofia dramatu)[10][11]
- 1999: Ryszard Kapuściński Lapidárium II (Lapidarium II)[7]
- 1979: Tadeusz Nowak Próféta (Prorok)[12]
- 1993: Ryszard Kapuściński A birodalom (Imperium)[7]
- 1993: Ryszard Kapuściński Lapidárium (Lapidarium)[7]
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- 1981 Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”[1]
- 1992 Nagroda polskiego Pen Clubu im. Gracii Kerényi ufundowana wspólnie z Węgierskim Instytutem Kultury[13]
- 1999 Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[1]
- 2007 Nagroda im. Józefa Attilli[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Íróiskola [online], www.iroszovetseg.hu [dostęp 2021-05-09].
- ↑ a b Program Translatorski ©Poland [online], instytutksiazki.pl, 7 grudnia 2017 [dostęp 2021-05-09] (pol.).
- ↑ 2011-2015 [online], Instytut Polski w Budapeszcie [dostęp 2021-05-09] (pol.).
- ↑ Wacław Holewiński [online] [dostęp 2021-05-09] (ang.).
- ↑ a b c d e f 2001-2010 [online], Instytut Polski w Budapeszcie [dostęp 2021-05-09] (węg.).
- ↑ Meghalt Ryszard Kapuscinski [online], Litera – az irodalmi portál [dostęp 2021-05-09] (węg.).
- ↑ a b c d e Ryszard Kapuściński [online], instytutksiazki.pl [dostęp 2021-05-08] (pol.).
- ↑ a b 2001-2010 [online], Instytut Polski w Budapeszcie [dostęp 2021-05-08] (węg.).
- ↑ Feliks Netz, Szenyán Erzsébet, Halottak napján született [online], 2005 [dostęp 2021-05-09] (węg.).
- ↑ Marzena Jagielska, Krótki przewodnik po życiu, „Polonia Węgierska” (1–2), 2000, s. 45–47 [dostęp 2021-05-09].
- ↑ Magdalena Tobik, Tischner po węgiersku [online], Tischner.pl, 11 stycznia 2020 [dostęp 2021-05-09] (pol.).
- ↑ Nowak Tadeusz, Erzsébet Szenyán, Próféta, ISBN 978-963-07-2312-1 [dostęp 2021-05-08] (węg.).
- ↑ Nagrody specjalne. Polski PEN Club [online] [dostęp 2021-05-08] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bożena Dudko (red.), Podróże z Ryszardem Kapuścińskim: Opowieści czternastu tłumaczy, Wyd. Znak, Kraków 2009, ISBN 978-83-240-1190-2.