European Rugby Champions Cup (2017/2018)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
European Rugby Champions Cup 2017/2018
2016/2017 2018/2019
Szczegóły turnieju
Termin

13 października 2017 – 12 maja 2018

Liczba drużyn

20 (z 6 konfederacji)

I miejsce

Leinster  (4. tytuł)

II miejsce

Racing 92 Francja

Statystyki turnieju
Liczba meczów

67

Najlepszy zawodnik

Leone Nakarawa

Najwięcej punktów

Owen Farrell

Najwięcej przyłożeń

Nemani Nadolo, Dan Evans

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

European Rugby Champions Cup 2017/2018 – dwudziesty trzeci sezon najbardziej prestiżowych rozgrywek klubowych w rugby union w Europie (a czwarty pod nazwą European Rugby Champions Cup). Zwycięzcą rozgrywek została irlandzka drużyna Leinster, która zdobyła to trofeum po raz czwarty w historii. W rozegranym w hiszpańskim Bilbao finale pokonała ona francuską ekipę z Paryża Racing 92, finalistę sprzed dwóch lat. Finał rozgrywek po raz pierwszy w historii został rozegrany poza granicami państw, z których kluby uczestniczą w rozgrywkach.

Uczestnicy i system rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywce uczestniczyło 20 drużyn klubowych z sześciu krajów europejskich – uczestników Pucharu Sześciu Narodów. Automatyczną kwalifikację do udziału w rozgrywkach otrzymało po 6 najlepszych drużyn z poprzedniego sezonu rozgrywek angielskiej ligi Premiership i francuskiej ligi Top 14 oraz 7 drużyn z międzynarodowej ligi Pro12: po jednej najlepszej drużynie z Walii, Irlandii, Szkocji i Włoch oraz 3 najwyżej sklasyfikowane z pozostałych drużyn. O ostatnie, dwudzieste miejsce odbyły się kwalifikacje z udziałem siódmych drużyn z lig angielskiej i francuskiej i dwóch kolejnych drużyn z Pro12[1].

Uczestnicy rozgrywek[2]:

Premiership Top 14 Pro12

Anglia:

Francja:

Irlandia:

Walia:

Szkocja:

Włochy:

W pierwszej fazie drużyny podzielone były na pięć grup po cztery drużyny. Wszystkie zespoły grały ze sobą dwukrotnie: mecz i rewanż. Awans do fazy pucharowej uzyskali zwycięzcy grup oraz trzy najlepsze drużyny z drugich miejsc. W kolejnej fazie rozgrywki toczyły się w systemie pucharowym (ćwierćfinały, półfinały i finał), a drużyny rozgrywały ze sobą tylko po jednym meczu. W fazie pucharowej drużyny były rozdzielane zgodnie z ustalonym na podstawie fazy grupowej rankingu (od miejsca w rankingu uzależnione jest też przyznanie roli gospodarza w ćwierćfinałach i półfinałach)[3].

W fazie grupowej drużyny otrzymywały 4 punkty za zwycięstwo, 2 punkty za remis i 0 punktów w przypadku porażki. Ponadto mogły otrzymać punkty bonusowe: 1 punkt za zdobycie co najmniej 4 przyłożeń w meczu (niezależnie od wyniku) i 1 punkt za porażkę różnicą najwyżej 7 punktów. W przypadku równej liczby punktów o wyższym miejscu w grupowej tabeli decydował bilans bezpośrednich spotkań (liczba punktów, bilans punktów, liczba przyłożeń), w przypadku braku rozstrzygnięcia lub braku bezpośrednich spotkań (w rankingu po fazie grupowej) kolejno: bilans punktów, liczba przyłożeń, mniejsza liczba kar indywidualnych (żółtych i czerwonych kartek) i losowanie[3].

Faza grupowa[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy w historii rozgrywek nie zakwalifikowała się do nich najbardziej utytułowana drużyna, czterokrotny zdobywca pucharu, Tuluza[4].

Po losowaniu zwróciły uwagę szczególnie składy grup 2 i 5. W grupie 2 los zetknął ze sobą ubiegłorocznych finalistów: obrońcę tytułu Saracens oraz finalistę rozgrywek i zarazem zwycięzcę ubiegłego sezonu ligi francuskiej Clermont. Natomiast w grupie 5 znaleźli się zwycięzca ligi Pro12 Scarlets oraz trzykrotnie zdobywająca w ostatnich latach puchar i zarazem druga drużyna w ostatnim sezonie rozgrywek francuskich Tulon[5][6].

Rozgrywki w fazie grupowej były bardzo wyrównane – przed ostatnią kolejką spotkań tylko jedna drużyna (Leinster) była pewna awansu[7]. Dużą niespodzianką tej części rywalizacji była słaba postawa drużyn angielskich – w ostatniej kolejce zdołał uzyskać awans dzięki korzystnemu zbiegowi wyników w innych grupach tylko jeden zespół z Anglii – obrońcy tytułu Saracens[8][9]. Udany rewanż za finał z poprzedniego sezonu wzięła francuska drużyna Clermont, która dwukrotnie w grupowych starciach pokonała Saracens (szczególnie dotkliwą porażkę angielska ekipa poniosła na własnym boisku)[10]. Awans do ćwierćfinału uzyskała też jedyna debiutująca w rozgrywkach drużyna: La Rochelle[11].

Grupa 1[edytuj | edytuj kod]

Wyniki spotkań (w nawiasach - liczba przyłożeń)[12]:

Wasps La Rochelle Ulster Harlequins
Wasps – 21:3 (3:0) 26:7 (4:1) 41:10 (5:1)
La Rochelle 49:29 (6:5) – 41:17 (5:2) 16:7 (2:1)
Ulster 19:9 (2:0) 20:13 (3:1) – 52:24 (6:4)
Harlequins 33:28 (5:4) 23:34 (3:4) 5:17 (1:1) –

Tabela[13]:

Pozycja Drużyna Mecze Wygrane Remisy Porażki Bilans punktów Bilans przyłożeń Punkty bonusowe Punkty razem
1. Francja La Rochelle 6 4 0 2 156:121 (+35) 18:17 4 20
2. Anglia Wasps 6 3 0 3 154:121 (+33) 21:15 5 17
3.  Ulster 6 4 0 2 132:118 (+14) 15:15 1 17
4. Anglia Harlequins 6 1 0 5 106:188 (-82) 15:22 3 7

Grupa 2[edytuj | edytuj kod]

Wyniki spotkań (w nawiasach - liczba przyłożeń)[12]:

Clermont Saracens Ospreys Northampton Saints
Clermont – 24:21 (0:2) 24:7 (2:1) 24:7 (4:1)
Saracens 14:46 (2:6) – 36:34 (5:4) 62:14 (7:2)
Ospreys 21:56 (3:2) 15:15 (0:0) – 32:15 (4:2)
Northampton Saints 34:21 (5:2) 13:57 (1:8) 32:43 (5:6) –

Tabela[13]:

Pozycja Drużyna Mecze Wygrane Remisy Porażki Bilans punktów Bilans przyłożeń Punkty bonusowe Punkty razem
1. Francja Clermont 6 5 0 1 165:104 (+61) 16:14 2 22
2. Anglia Saracens 6 3 1 2 205:146 (+59) 24:13 4 18
3. Walia Ospreys 6 2 1 3 152:148 (+4) 18:16 5 15
4. Anglia Northampton Saints 6 1 0 5 115:239 (-124) 16:31 2 6

Grupa 3[edytuj | edytuj kod]

Wyniki spotkań (w nawiasach - liczba przyłożeń)[12]:

Exeter Chiefs Leinster Montpellier Glasgow Warriors
Exeter Chiefs – 8:18 (1:2) 41:10 (6:1) 24:15 (3:2)
Leinster 22:17 (1:2) – 24:17 (4:2) 55:19 (8:3)
Montpellier 24:27 (4:3) 14:23 (2:3) – 36:26 (5:4)
Glasgow Warriors 28:21 (4:3) 18:34 (2:4) 22:29 (3:4) –

Tabela[13]:

Pozycja Drużyna Mecze Wygrane Remisy Porażki Bilans punktów Bilans przyłożeń Punkty bonusowe Punkty razem
1.  Leinster 6 6 0 0 176:93 (+83) 22:12 3 27
2. Anglia Exeter Chiefs 6 3 0 3 138:117 (+21) 18:14 3 15
3. Francja Montpellier 6 2 0 4 130:163 (-33) 18:23 5 13
4. Szkocja Glasgow Warriors 6 1 0 5 128:199 (-71) 18:27 3 7

Grupa 4[edytuj | edytuj kod]

Wyniki spotkań (w nawiasach - liczba przyłożeń)[12]:

Munster Racing 92 Leicester Tigers Castres
Munster – 14:7 (2:1) 33:10 (4:1) 48:3 (6:0)
Racing 92 34:30 (3:3) – 22:18 (3:2) 29:7 (4:1)
Leicester Tigers 16:25 (1:1) 20:23 (1:2) – 54:29 (7:4)
Castres 17:17 (2:2) 16:13 (1:1) 39:0 (5:0) –

Tabela[13]:

Pozycja Drużyna Mecze Wygrane Remisy Porażki Bilans punktów Bilans przyłożeń Punkty bonusowe Punkty razem
1.  Munster 6 4 1 1 167:87 (+80) 18:8 3 21
2. Francja Racing 92 6 4 0 2 128:105 (+23) 14:10 3 19
3. Francja Castres 6 2 1 3 111:161 (-50) 13:20 2 12
4. Anglia Leicester Tigers 6 1 0 5 118:171 (-53) 12:19 3 7

Grupa 5[edytuj | edytuj kod]

Wyniki spotkań (w nawiasach - liczba przyłożeń)[12]:

Scarlets Tulon Bath Benetton
Scarlets – 30:27 (3:2) 13:18 (1:0) 33:28 (5:4)
Tulon 21:20 (2:2) – 24:20 (3:2) 36:0 (5:0)
Bath 17:35 (2:4) 26:21 (3:2) – 23:0 (2:0)
Benetton 12:31 (2:4) 29:30 (2:2) 28:47 (4:7) –

Tabela[13]:

Pozycja Drużyna Mecze Wygrane Remisy Porażki Bilans punktów Bilans przyłożeń Punkty bonusowe Punkty razem
1. Walia Scarlets 6 4 0 2 162:123 (+39) 19:12 5 21
2. Francja Tulon 6 4 0 2 159:125 (+34) 16:12 3 19
3. Anglia Bath 6 4 0 2 151:121 (+30) 16:14 2 18
4. Włochy Benetton 6 0 0 6 97:200 (-103) 12:25 4 4

Ranking drużyn po fazie grupowej[edytuj | edytuj kod]

Ranking drużyn po fazie grupowej (w zielonych wierszach drużyny, które zapewniły sobie awans do ćwierćfinałów)[13]:

Pozycja Zwycięzca grupy Punkty razem Bilans punktów Przyłożenia
1.  Leinster 27 +83 22
2. Francja Clermont 22 +61 16
3.  Munster 21 +80 18
4. Walia Scarlets 21 +39 19
5. Francja La Rochelle 20 +35 18
Pozycja Druga drużyna grupy Punkty razem Bilans punktów Przyłożenia
6. Francja Tulon 19 +34 16
7. Francja Racing 92 19 +23 14
8. Anglia Saracens 18 +59 24
9. Anglia Wasps 17 +33 21
10. Anglia Exeter Chiefs 15 +21 18

Faza pucharowa[edytuj | edytuj kod]

Drabinka[edytuj | edytuj kod]

  Ćwierćfinały Półfinały Finał
                           
  1   Leinster 30  
8  Anglia Saracens 19  
  1   Leinster 38  
  4  Walia Scarlets 16  
4  Walia Scarlets 29
  5  Francja La Rochelle 17  
    1   Leinster 15
  7  Francja Racing 92 12
  2  Francja Clermont 17  
7  Francja Racing 92 28  
  7  Francja Racing 92 27
  3   Munster 22  
3   Munster 20
  6  Francja Tulon 19  

Ćwierćfinały[edytuj | edytuj kod]

W meczach ćwierćfinałowych najlepiej zaprezentowały się zespoły z celtyckiej ligi Pro 14. Wszystkie trzy drużyny z tej ligi uczestniczące w tej fazie rozgrywek awansowały do półfinałów: irlandzkie Leinster i Munster oraz walijska drużyna Scarlets[14]. Dla tej ostatniej jest to pierwsze takie osiągnięcie od 11 lat (a zarazem pierwszy występ walijskiej drużyny w półfinale od 9 lat)[15]. Skład półfinalistów uzupełniła francuska drużyna Racing 92, która wyeliminowała z rozgrywek inny zespół z tego samego kraju, ubiegłorocznego finalistę Clermont. Z rozgrywek odpadły też dwie inne drużyny francuskie: debiutanci La Rochelle i trzykrotni zdobywcy pucharu Tulon, a także Saracens – obrońcy tytułu i jednocześnie ostatnia pozostała w rozgrywkach drużyna angielska[14].

Wyniki spotkań:

30 marca 2018
17:30
sędzia: Luke Pearce (Anglia) 		Scarlets Walia 29:17 Francja La Rochelle Parc y Scarlets, Llanelli
widzów: 15 373
Punkty:
Przyłożenia: Patchell 60', Williams 75'
Podwyższenia: Halfpenny 62', 76'
Rzuty karne: Halfpenny 4', 11', 18', 25', 45'
Boyde 69'
 (12:10)
Relacja 		Punkty:
Przyłożenia: Sazy 8', Boudehent 80'
Podwyższenia: Balès 9', Noble 80'+1
Rzut karny: Balès 40'


31 marca 2018
15:15
sędzia: Nigel Owens (Walia) 		Munster  20:19 Francja Tulon Thomond Park, Limerick
widzów: 26 265
Punkty:
Przyłożenia: Murray 27', Conway 74'
Podwyższenia: Keatley 28', 75'
Rzuty karne: Keatley 31', 55'
 (10:6)
Relacja 		Punkty:
Przyłożenie: Ashton 64'
Podwyższenie: Trinh-Duc 65'
Drop goal: Belleau 18'
Rzuty karne: Belleau 9', Trinh-Duc 60', 67'


1 kwietnia 2018
14:00
sędzia: Wayne Barnes (Anglia) 		Clermont Francja 17:28 Francja Racing 92 Parc des Sports Marcel Michelin, Clermont-Ferrand
widzów: 18 598
Punkty:
Przyłożenie: Betham 33'
Rzuty karne: Parra 5', 9', 17', 44'
 (14:13)
Relacja 		Punkty:
Przyłożenia: Nakarawa 24', Andreu 63', Palu 65'
Podwyższenia: Machenaud 24', 63'
Rzuty karne: Machenaud 31', 40'+3, 41'


1 kwietnia 2018
15:30
sędzia: Jérôme Garcès (Francja) 		Leinster  30:19 Anglia Saracens Aviva Stadium, Dublin
widzów: 51 700
Punkty:
Przyłożenia: Ringrose 3', Leavy 46', Lowe 57',
Podwyższenia: Sexton 3', 47', McFadden 58'
Rzuty karne: Sexton 20', 33', 42'
Toner 74'
 (13:12)
Relacja 		Punkty:
Przyłożenie: Cowan 63'
Podwyższenie: Farrell 64'
Rzuty karne: Farrell 11', 15', 26', Bosch 34'


Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Oba półfinałowe starcia zdominowali gospodarze spotkań (irlandzkie Leinster i francuski Racing 92), którzy nie dali szans na zwycięstwo gościom (odpowiednio: Scarlets z Walii i druga irlandzka drużyna, Munster). Gospodarze osiągnęli w obu meczach wysoką przewagę w ich pierwszych częściach i dopiero w ostatniej fazie spotkań pozwolili gościom na zdobycie przyłożeń, które ostatecznie nie zmieniły rozstrzygnięcia[16][17][18].

Wyniki spotkań:

21 kwietnia 2018
15:30
sędzia: Romain Poite (Francja) 		Leinster  38:16 Walia Scarlets Aviva Stadium, Dublin
widzów: 48 455
Punkty:
Przyłożenia: Ryan 9', Healy 26', McFadden 39', Fardy 49', Sexton 59'
Podwyższenia: Sexton 10', 27', 40'+2, 51', 60'
Rzut karny: Sexton 18'
 (24:9)
Relacja 		Punkty:
Przyłożenie: Beirne 78'
Podwyższenie: Patchell 79'
Rzuty karne: Halfpenny 5', 21', 33'


22 kwietnia 2018
16:15
sędzia: JP Doyle (Anglia) 		Racing 92 Francja 27:22  Munster Stade Chaban-Delmas, Bordeaux
widzów: 24 574
Punkty:
Przyłożenia: Thomas 4', 17', Machenaud 21'
Podwyższenia: Machenaud 6', 19', 23'
Rzuty karne: Machenaud 25', 42'
Andreu 63'
 (24:3)
Relacja 		Punkty:
Przyłożenia: Zebo 62', Marshall 75', Conway 80'
Podwyższenia: Hanrahan 76', 80'+1
Rzut karny: Keatley 16'


Finał[edytuj | edytuj kod]

Stadion w Bilbao przed rozpoczęciem meczu finałowego

Finał został rozegrany 12 maja 2018 na stadionie San Mamés w Bilbao w Hiszpanii – po raz pierwszy w historii poza granicami sześciu krajów, których drużyny uczestniczą w tych rozgrywkach[19]. Spotkały się w nim irlandzka drużyna z Dublina Leinster (trzykrotny zwycięzca tych rozgrywek – w 2009, 2011 i 2012) oraz francuska ekipa z Paryża Racing 92 (finalista z 2016).

Mecz został rozegrany w trudnych warunkach, przy padającym deszczu. Obie drużyny były bardzo skuteczne w obronie i nie dopuściły do wykonania ani jednego przyłożenia. Mecz rozstrzygnęły kopy z rzutów karnych: drużyna Racing 92 czterokrotnie wychodziła na trzypunktowe prowadzenie i czterokrotnie zawodnicy Leinster doprowadzali do remisu, jednak na dwie minuty przed końcem to irlandzka drużyna zdobyła przewagę po rzucie karnym wykonanym przez fidżyjskiego zawodnika Isę Nacewę i zapewniła sobie zwycięstwo[20][21].

Najlepszym graczem meczu został uznany irlandzki wspieracz z zespołu Leinster, James Ryan[22].

Zdobywając puchar po raz czwarty w historii zespół Leinster wyrównał rekordowe dotąd osiągnięcie francuskiej drużyny Tuluza. Irlandzka ekipa została także drugim zespołem w historii, który zdobył puchar zwyciężając we wszystkich swych spotkaniach w rozgrywkach[21].

12 maja 2018
17:45
sędzia: Wayne Barnes, Anglia 		Leinster  15:12 Francja Racing 92 San Mamés, Bilbao
widzów: 52 282
Punkty:
Rzuty karne: Sexton 16', 38', 53', Nacewa 73', 78'
 (6:6)
Relacja 		Punkty:
Rzuty karne: Iribaren 3', 21', 44', 70'


Statystyki turnieju[edytuj | edytuj kod]

Najwięcej punktów w rozgrywkach zdobył Owen Farrell z drużyny Saracens – 92. Po 85 punktów zdobyli Morgan Parra z Clermont i Maxime Machenaud z Racing 92. Także Owen Farrell wykonał skutecznie najwięcej rzutów karnych (19) i drugą ilość podwyższeń (18). W tej ostatniej klasyfikacji najlepszy był Morgan Parra, który skutecznie wykonał 21 podwyższeń. Najwięcej przyłożeń – po 6 – zdobyli w rozgrywkach Nemani Nadolo z Montpellier i Dan Evans z Ospreys[23].

Najlepszym graczem turnieju został uznany przez European Professional Club Rugby fidżyjski zawodnik z drużyny Racing 92 Leone Nakarawa[24].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 2016/17 Play-offs. European Professional Club Rugby. [dostęp 2018-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-08)].
  2. ↑ Evans and Healey set for pool draws. European Professional Club Rugby, 2018-04-12. [dostęp 2017-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-11)].
  3. ↑ a b Champions Cup Rules. European Professional Club Rugby. [dostęp 2018-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-11)].
  4. ↑ Graham Woods: Giants Toulouse ready to make their extra class count. [w:] Racing Post [on-line]. 2017-10-12. [dostęp 2018-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-08)].
  5. ↑ 2017/18 Pool Draws produce top-quality fixtures. European Professional Club Rugby, 2017-06-08. [dostęp 2018-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)].
  6. ↑ Champions Cup: Saracens face Clermont in repeat of final. [w:] BBC Sport [on-line]. 2017-06-08. [dostęp 2018-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-11)].
  7. ↑ Michael Cantillon: Champions Cup: Permutations for the final round of the pool stages. Sky Sports, 2017-10-18. [dostęp 2018-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-21)].
  8. ↑ Robert Kitson: Premiership’s faltering form in Europe could spell trouble for England. [w:] The Guardian [on-line]. 2018-01-14. [dostęp 2018-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-15)].
  9. ↑ Robert Kitson: Wasps win salvages English interest but big picture remains bleak. [w:] The Guardian [on-line]. 2018-01-21. [dostęp 2018-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-22)].
  10. ↑ European Champions Cup wrap: Wasps gain revenge, Saracens in freefall. [w:] Fox Sports [on-line]. 2017-12-18. [dostęp 2018-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-31)].
  11. ↑ European Rugby Champions Cup: La Rochelle 16-7 Harlequins. BBC Sport, 2018-01-21. [dostęp 2018-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-05)].
  12. ↑ a b c d e Champions Cup Fixtures & Results. European Professional Club Rugby. [dostęp 2018-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-13)].
  13. ↑ a b c d e f Champions Cup Pool Tables. European Professional Club Rugby. [dostęp 2018-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-17)].
  14. ↑ a b Paul Rees: Dan Carter rolls back years while Pro14 dominance leaves England on outside. [w:] The Guardian [on-line]. 2018-04-02. [dostęp 2018-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-02)].
  15. ↑ Scarlets 29-17 La Rochelle: Wayne Pivac's men book Champions Cup semi-final spot. Sky Sports, 2018-03-30. [dostęp 2018-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-04)].
  16. ↑ Paul Rees: Leinster into European Champions Cup final after Sexton smites Scarlets. [w:] The Guardian [on-line]. 2018-04-21. [dostęp 2018-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-21)].
  17. ↑ Robert Kitson: Teddy Thomas runs in two tries as Racing power past Munster. [w:] The Guardian [on-line]. 2018-04-22. [dostęp 2018-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-22)].
  18. ↑ Gerard Meagher: Leinster ready to take their seat at the head of European rugby’s top table. [w:] The Guardian [on-line]. 2018-04-23. [dostęp 2018-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-23)].
  19. ↑ European club rugby finals to break new ground in 2018 and 2019. European Professional Club Rugby, 2017-04-03. [dostęp 2017-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-05)].
  20. ↑ Paul Rees: Hats off to Leinster after giving Racing’s beret brigade the boot. [w:] The Guardian [on-line]. 2018-05-13. [dostęp 2018-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-13)].
  21. ↑ a b Michael Cantillon: Leinster 15-12 Racing 92: Late Isa Nacewa penalty secures Champions Cup. Sky Sports, 2018-05-13. [dostęp 2018-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-09)].
  22. ↑ Leinster lift fourth European Cup after 15-12 victory over Racing 92. European Professional Club Rugby, 2018-05-12. [dostęp 2018-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-13)].
  23. ↑ Player Statistics: 2017/2018. European Professional Club Rugby. [dostęp 2018-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-05)].
  24. ↑ Nakarawa named EPCR European Player of the Year for 2018. European Professional Club Rugby, 2018-04-12. [dostęp 2018-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-13)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=European_Rugby_Champions_Cup_(2017/2018)&oldid=65401133”