Chris Ashton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chris Ashton
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Christopher John Ashton

Data i miejsce urodzenia

29 marca 1987
Wigan

Wzrost

182 cm[1]

Masa ciała

92 kg[1]

Rugby union
Pozycja

skrzydłowy (11 lub 14)

Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2007–2012 Northampton Saints[2] 76 (362)
2012– Saracens[3] 6 (15)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2008 Anglia England Saxons
2010–  Anglia[3] 37 (90)
Rugby league
Pozycja

obrońca (1),
skrzydłowy (2 lub 5)

Kariera juniorska
Lata Zespół
Wigan Warriors
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2005–2007 Wigan Warriors[4] 52 (112)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2004  Anglia U-18
2006  Anglia 4 (12)
  1. Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 23 listopada 2012 r.
  2. Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 16 listopada 2013 r.

Chris Ashton (ur. 29 marca 1987 r. w Wigan[3]) – angielski rugbysta uprawiający początkowo rugby league, a od 2007 roku rugby union. Reprezentant kraju zarówno w odmianie trzynasto-, jak i piętnastoosobowej; uczestnik Pucharu Świata w Rugby (union) w 2011 roku.

Rugby league[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Ashton jest absolwentem St John Fisher Catholic High School, sportowo zaś wywodzi się ze szkółki Wigan Warriors[5], gdzie w 2003 roku grał w drużynie do lat 18. W juniorach zdobył 27 przyłożeń w 23 meczach[6]. Występował przeważnie na pozycji obrońcy, a niekiedy także skrzydłowego.

Debiut w pierwszej drużynie zaliczył 10 czerwca 2005 roku przeciw Hull F.C.[4], zaś w podstawowym składzie po raz pierwszy pojawił się 18 września 2005 roku w kończącym sezon zasadniczy meczu przeciw Huddersfield Giants. 18-letni Ashton zdobył wówczas dwa przyłożenia, a jego drużyna zwyciężyła 36–22[7]. W kolejnych dwóch sezonach (2006 i 2007) wystąpił w 50 meczach Warriors, zdobywając w nich 26 przyłożeń[4]. W sezonie 2006 był najlepiej punktującym zawodnikiem drużyny, nawet pomimo faktu, że miejsce w składzie wywalczył sobie jedynie ze względu na kontuzję Krisa Radlinskiego[6]. Ostatni mecz w barwach Warriors rozegrał 5 sierpnia 2007 roku przeciwko Warrington Wolves[4].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Ashton w 2004 roku wystąpił w reprezentacji Anglii do lat 18 podczas spotkań rozgrywanych w Australii[6].

Choć niektórzy krytykowali jego przeciętne, jak na obrońcę, zdolności defensywne, w 2006 roku trafił do seniorskiej reprezentacji Anglii. W drużynie narodowej wystąpił czterokrotnie, zdobywając trzy przyłożenia[8]. Na owe cztery mecze złożyły się spotkania Federation Shield przeciwko Francji[9], Samoa[10] oraz Tonga (dwa)[11][12].

Rugby union[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Ashton podczas debiutanckiego meczu w barwach Northampton

19 marca 2007 roku Ashton ogłosił, że zamierza zmienić odmianę na rugby union i dołączyć do rozgrywającego swoje mecze w English Premiership zespołu Northampton Saints[13]. Wigan Warriors przystali ostatecznie na przedwczesne rozwiązanie kontraktu swojego zawodnika[14][15]. Jednak pojawiły się również informacje, że kwota, jaką Ashton miał otrzymywać w Northampton (140 tys. funtów rocznie)[13] dwukrotnie przewyższała ofertę, jaką mogli mu złożyć Warriors[6]. Pomimo zainteresowania ze strony Leicester Tigers oraz London Irish[13], podpisał trzyletni kontrakt z Northampton Saints[14][16].

1 września 2007 roku zadebiutował w National Division One (Northampton spadło z Premiership) w meczu przeciw London Welsh[17]. Ashton pojawił się na boisku w drugiej połowie i już w swoim pierwszym kontakcie z piłką zdobył premierowe przyłożenie[2]. Ostatecznie w całym sezonie 39 razy meldował się z piłką w polu punktowym, czym ustanowił rekord tych rozgrywek. Saints z kompletem 30 zwycięstw pewnie awansowali do Premiership[3]. W kolejnym sezonie ugruntował swoją pozycję w zespole, zostając najlepiej punktującym zawodnikiem kolejnej edycji Europejskiego Pucharu Challenge[3]. Choć Saints zostali zwycięzcami tej rywalizacji, to Ashton nie wystąpił w meczu finałowym z Bourgoin-Jallieu[18].

Na początek sezonu 2009/2010 przypadł absolutny szczyt formy angielskiego skrzydłowego. W 16 kolejnych meczach we wszystkich rozgrywkach zanotował 15 przyłożeń. Sezon ligowy Ashton zakończył z wynikiem 16 przyłożeń zdobytych w 20 meczach, wliczając w to hat-tricki z Gloucester Rugby i Newcastle Falcons. Był to najlepszy wynik od przeszło 10 lat i drugi w historii (po 17 przyłożeniach Dominika Chapmana w sezonie 1997/1998)[19]. Dalszych siedem przyłożeń uzyskał w Pucharze Heinekena i Pucharze Anglo-Waljskim[3]. Dzięki tym wynikom zdobył tytuł Zawodnika Roku w Premiership[19].

W sezonie 2011/2012 Ashton był drugim najczęściej przykładającym w lidze, choć z powodu Pucharu Świata i przygotowań do niego, zagrał w zaledwie 12 meczach Świętych[2].

W styczniu 2012 roku ogłoszono, że Ashton podpisał długoterminowy kontrakt z mistrzami z 2011 roku, Saracens F.C.[20].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Ashton podczas Pucharu Świata (2011)

Niezwykle wysoka forma na zapleczu ekstraklasy piętnastek w 2008 roku, zaowocowała powołaniem do drużyny England Saxons (drugiej reprezentacji Anglii)[17][21].

Wybitne osiągnięcia uzyskiwane w sezonie 2009/2010 dała Ashtonowi powołanie do pierwszej reprezentacji przez selekcjonera Martina Johnsona[3]. Zadebiutował w meczu Pucharu Sześciu Narodów przeciw Francji 20 marca 2010 roku. W listopadzie tego samego roku, w meczu z Australią na Twickenham zdobył przyłożenie, po tym jak przebiegł z piłką niemal całą długość boiska (ok. 85 metrów), wyprzedzając przy tym kilku rywali[1][3].

Pół roku później, podczas dwóch pierwszych meczów Pucharu Sześciu Narodów 2011 (z Walią i Włochami) zdobył sześć przyłożeń, co pozwoliło mu zająć pierwsze miejsce w klasyfikacji na największą liczbę tychże. Tym samym wyrównał rekord Willa Greenwooda (2001) i Shane'a Williamsa (2008). Jednocześnie został drugim w historii i pierwszym od 97 lat Anglikiem (poprzednim był Ronnie Poulton w 1914 r.), który zdobył 4 przyłożenia w jednym meczu Pucharu[1][2]. W sierpniu znalazł się w składzie reprezentacji Anglii na Puchar Świata, który miał odbyć się w Nowej Zelandii[22]. W czasie turnieju Ashton zdobył sześć przyłożeń (dwa z Gruzją, trzy z Rumunią i jedno ze Szkocją)[23], co było najlepszym – na równi z Francuzem Vincentem Clerkiem – wynikiem podczas tej imprezy[1]. Pomimo tego, Anglicy odpadli już w ćwierćfinale[2].

Kolejny rok reprezentacyjny był dla Ashtona jednak mniej udany, gdyż jedyne przyłożenia jakie zdobył, przypadły na nieoficjalny mecz z Barbarians[1]. Nie udało mu się natomiast powiększyć zdobyczy punktowej w żadnym z pięciu spotkań Pucharu Sześciu Narodów, jak też w letnich i jesiennych meczach międzynarodowych[3]. Przełamanie przyniósł dopiero ostatni w roku mecz z All Blacks, gdzie Ashton zdobył przyłożenie po podaniu Manu Tuilagi, zaś Anglicy niespodziewanie pokonali rywali w stosunku 38–21[24].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • Zawodnik sezonu 2006 w Wigan Warriors[17]
  • Zawodnik sezonu 2009/2010 w Premiership[2][19]
  • Przyłożenie sezonu 2009/2010 według Rugby Players' Association (RPA)[2]
  • Przyłożenie roku 2010 według International Rugby Players' Association (IRPA)[25]

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Brat Chrisa – David – grał w rugby league w Swinton Lions, zaś ich ojciec Kevin w rugby union w Wigan R.U.F.C.[1]. Dziadek reprezentanta Anglii uprawiał natomiast futbol gaelicki[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Chris Ashton. Rugby Football Union. [dostęp 2012-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-10)]. (ang.).
  2. a b c d e f g Chris Ashton. Northampton Saints. [dostęp 2012-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-21)]. (ang.).
  3. a b c d e f g h i Chris Ashton. ESPN Scrum. [dostęp 2012-12-03]. (ang.).
  4. a b c d Chris Ashton. Wigan Warriors Rugby League Fan Site, 2008-05-29. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  5. Chris Ashton. Saracens F.C.. [dostęp 2012-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)]. (ang.).
  6. a b c d e Player Profile: Chris Ashton. The Rugby Blog, 2008-09-24. [dostęp 2012-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-07)]. (ang.).
  7. Huddersfield 22 Wigan 36. [w:] The Manchester Evening News [on-line]. 2005-09-18. [dostęp 2012-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).
  8. England international stats. England Rugby League. [dostęp 2012-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-20)]. (ang.).
  9. England 26-10 France. BBC, 2006-10-22. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  10. England 38-14 Samoa. BBC, 2006-11-05. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  11. England 40-18 Tonga. BBC, 2006-10-29. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  12. England 32-14 Tonga. BBC, 2006-11-12. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  13. a b c Lindsay 'rocked' by Ashton switch to Union. Rugby Football League, 2007-03-19. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  14. a b Immediate release for Ashton. Rugby Football League, 2007-08-20. [dostęp 2012-11-24].
  15. Ashton handed early Wigan release. BBC, 2007-08-20. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  16. Northampton sign Wigan's Ashton. BBC, 2007-03-19. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  17. a b c Chris Ashton [wersja archiwalna]. Northampton Saints, 2008. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  18. Northampton 15-3 Bourgoin. BBC, 2009-05-22. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  19. a b c Chris Ashton named Premiership player of season. BBC, 2010-05-18. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  20. Chris Ashton to join Saracens from Northampton Saints. BBC, 2012-01-19. [dostęp 2012-11-24]. (ang.).
  21. Hartley and Ashton selected for Saxons. Northampton Saints, 2008-01-09. [dostęp 2012-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-21)]. (ang.).
  22. Johnson names 30-man Rugby World Cup squad. Rugby Football Union, 2011-08-22. [dostęp 2012-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-14)]. (ang.).
  23. Chris Ashton. Puchar Świata w Rugby 2011, 2011. [dostęp 2012-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)]. (ang.).
  24. All Blacks stunned by inspired England. Television New Zealand, 2012-12-02. [dostęp 2012-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-02)]. (ang.).
  25. Chris Ashton wins IRPA Try of the Year 2010. Międzynarodowa Rada Rugby, 2011-01-31. [dostęp 2012-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).